Love Drunk.. ( greek fanfiction with 1 direction)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 (συνεχεια)-Τον γνωριζω

Ανοιξα τα ματια μου εξετιας ενος θορυβου και προσπαθισα να καταλαβω τι ειναι. Ναι! Καποιος ειναι κατω και σφιριζει εναν χαρουμενο σκοπο ή μαλλον καποιοι. Δηλαδη δεν ειναι ενας????? Βγηκα αθοριβα απο το δωματιο και αρχισα να ανεβαινω αργα αργα τα σκαλια.

"Χαχαχαχα! Αν ειναι δυνατον ρε Λιαμ ! Δεν γινονται αυτα! χχαχαα"

Η φωνη του Χαρρυ. Αν δεν τον γνωριζα θα νομιζα οτι ειναι ενα καλο παιδι που απολαμβανει ενα πρωινο με τον κολλητο του..... Ομως τον γνωριζω.Ποιος ξερει τι ρεμαλι ειναι αυτος ο Λιαμ.

Πηγα λιγο πιο κοντα για να ακουω καλητερα.

" Παντος φιλε δεν πρεπει να το κανεις αυτο. Μπορω να σε βοηθισω, να παμε σε εναν γιατρο να σε δει. Αφησε το κοριτσι" Επιτελους ενας φυσιολογικος ανθρωπος!

"Δεν υπαρχει περιπτοση να την αφησω ειναι δικια μου. Δεν θα μου την παρει κανεις. Θα της προσεχω και θα την αγαπω μεχρι το τελος!"

"Αφησε την κοπελα και παμε να φηγουμε! Να συνεχισεις την ζωη σου χωρις να φοβασε!"

"Δεν προκιτε να παω πουθενα χωρις την μικρη μου."

"Τουλαχιστον μην την πειραξεις!"

"Δεν γινεται Λιαμ ετσι της δειχνω την αγαπη μου"

"Αυτος θεωριτε βιασμος! Θα σε κατηγορισουν γι αυτο και για απαγωγη αλλα και για 4 φονους!"

"Ετσι πρεπει. "

" Οχι Χαρρυ πρεπει να αλλαξεις και θα βοηθισω...."

"Οχι Λιαμ δεν μπορω, δεν γινεται!"

"Τουλαχιστων μην την σκοτωσεις"

"Καλα ομως θα μεινει εδω μαζι μου για παντα"

Αρκετα ειχα ακουσει . Ξαναπηγα στο υπογειο και εκατσα στο κρεβατι. Δεν θα με αφησει ποτε και θα με σκοτωσει ειμαι σιγουρη οτι θα με σκοτωσει.

Ακουσα βηματα να ερχονται προς το μερος μου και σηκωθικα ορθια.

" Γεια σου ειμαι ο Λιαμ ελα πανω να φας θα πεινας!" χωρις να περιμενει απαντηση με τραβιξε απαλα απο το χερι μου.

"Καλημερα!" μου ειπε ο Χαρρυ ευδιαθετα

" Γεια" απαντησα σιωπηλα εκατσα σε μια καρεκλα και περιμενα.

" Λοιπον Χαρρυ φευγω γεια σου Αννι!"

"Γεια σου μεγαλε! "

"και τωρα οι δυο μας !" οχ

" Λοιπον ηθελα να σου ζητησω συγνωμη για χθες δεν επρεπε να σου φωναξω . Το βραδυ δεν κοιμιθικα επειδη ημουν μακρια σου." ειπε και με αγκαλιασε" Μην τρεμεις" ξαναπε

Με αφησε και μου εφερε ενα πιατο με φαγητο

"Δεν πειναω " προσπαθισα να πω οσο πιο ευγενικα μπορουσα

" Θα φας!" μου φωναξε και με αγριοκοιταξε.

Χωρις να δωσω συνεχεια εφαγα και πηγα να κατσω στον καναπε οπως μου ειπε. Ανοιξα την τηλεοραση και ειδα του προσωπο μου στην οθονη.

ΔΙΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εδω και 3 μερες η Αννι Λοκγουντ αγνοειτε χωρις να δωσει κανενα σημειο ζωης. Η μετερα της με δακρια στα ματια την εκληπαρει να να δωσει ενα σημειος ζωης ενω η αστυνομια θεωρει την εξαφανιση της απαγωγη.....

Ο Χαρρυ αρπαξε το τηλεκοντρολ και εκλεισε την οθονη. Ηρθε κοντα μου και με αγκαλιασε. απομακρινθικα απο την αγκαλις του και τοτε ξεσπασα.

"Ασεμε ! μην με ακουμπας θελω να φυγω βοηθεια " Τσιριζα υστερικα και χτυπουσα την πορτα με μανια. Με τραβιξε πισω . Προσπαθουσα να ξεφυγω απο την αγκαλια του, ματαιη προσπαθεια εκατσα στο πατωμα και αυτος συνεχισενα με κρατα αγγαλια και να προσπαθει να με ηρεμισει.

"Ελα ηρεμισε ειμαι εγω εδω θα σε προστατευσω." μου πε και εκλεισα τα ματια μου εξαντλημενη.

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~~~.~.~

Για πειτε! πως ειναι ! ? ελπιζω να σας αρεσει! <3