ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4-Ο φοβος

435 33 3
                                    

Το κεφαλι μου πονουσε ασχημα. Ανοιξα αργα αργα τα ματια μου προσπαθοντας να καταλαβω που βρισκομουν. Ολα ηταν θολα , σκοτεινα. Δεν ηξερα που βρισκομουν και το χειροτερο με ποιον βρισκομουν. Προσπαθισα να σταθω στα ποδια μου ομως ζαλιζομουν και ξανα εκατσα στο κρεβατι. Στο δωματιο δεν υπηρχε φως και σιγα σιγα τα ματια μου συνηθισαν το σκοτεινο αυτο μερος. Κανοντας μια ακομα προσπαθια για να περπατισω προσπαθουσα στα τυφλα να βρω τοιχο και ισως μια πορτα ή ενα διακοπτι. Περπατουσα ζαλισμενα , παραπατοντας οσπου για καλη μου τυχη ακουμπισα τον παγωμενο τοιχο του χωρου. Συνεχισα να προχωραω ακουμποντας το ταλεποριμενο σωμα μου στον τοιχο. Η πορτα ηταν λιγο πιο περα. Προσπαθισα να την ανοιξω μα ηταν κλειδωμενη.

"Λογικο βρε ηλιθια! Ποιος  απαγαγει καποιον και τον αφηνει να κανει βολτες!"

Το χερι αγκιξε εναν διακοπτι. Τον πατησα και το δωματιο πλημιρισε με φως.  Ακουμπωντας την πλατι μου στην κλειδωμενη πορτα κοιτουσα τον χωρο. Μαλλον ηταν αποθυκη. Απεναντι μου ηταν το κρεβατι που ξυπνησα, Δεξια μια ξυληνη μεγαλη ντουλαπα, ενω αριστερα ενα γραφιο με κατι ταιραστιες κουτες και ενας σκονισμενος καθρευτης.Δεν υπηρχε παραθυρο ουτε τροπος για να φυγω. Μονο το λιγοστο φως που τρεμοπαιζε στο ταβανι.

Ξαφνικα ακουστικαν βηματα προς το δωματιο. Τρομοκρατιμενη εσβησα το φως και ξαναξαπλωσα γρηγορα στο κρεβατι. Ελπιζω να νομισει πως δεν εχω συνελθει ακομα. Η πορτα ανοιξε. Τα ματια μου ερμητικα κλειστα, η καρδια μου να χτυπα δυνατα κι εγω να προσπαθω να μεινω ακινητη περιμενοντας την επομενη κινηση της σκιας.

Ακουστικε ενα πνιχτο γελειο απο το μερος του. Η αγνωστη σκια εκατσε διπλα μου στο κρεβατι ενω ενα χερι μου χαιδευε το μαγουλο. Μαλλον ηταν ανδρας γιατι τετοιο χερι γυναικας δεν ηταν. Με το ζωρι κρατιομουν να μην τσιριξω. Ξανα γελασε. Πλησιασε πολυ κοντα και μου ψυθιρισε: Εγω τον φοβο τον μυριζομαι απο μακρια! Ξερω οτι εισαι ξυπνια. Σηκω ντυσου και ελα επανω εγω θα φυγω για λιγο. Α! μην φοβασε δεν θα σου κανω κακο..... ΑΚΟΜΑ!

Με αυτα τα λογια του και τρομαζοντας με ακομα πιο πολυ εφυγε κλεινωντας την πορτα πισω του. Ανακαθισα στο κρεβατι και ακουμπισα το πιγουνι μου στα γονατα μου. Τι θα μου κανει? Ποιος ειναι? Γιατι εγω?

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.

Να μαι παλι!! Ελπιζω να σας αρεσει! περιμενω κομμεντ και vote!!!!!

<3

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~

~ΧΑΡΤΑΚΙΑ~

Love Drunk..  ( greek fanfiction with 1 direction)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant