Love Drunk.. ( greek fanfiction with 1 direction)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3-Παρελθον.

Μετα απο λιγη ωρα εφυγα απο το καφε που καθομουν με τα κοριτσια και περπατουσα στους δρομους του βροχερου Λονδινου. Σκεφτομουν ολα αυτα που εμαθα για το θυμα μου απο την φιλη της, συγνωμη αυτα που εμαθα για την Αννι εννοω!

"Αννι" Τι απαισιο ονομα... ακομα και τωρα με στοιχειωνει..... Αυτο ηταν το ονομα της μητερας μου. Ειναι μια πληγη η οποια θα μεινει για παντα σε εμενα, θα την κουβαλαω μια ζωη , θα με στοιχειωνει το προσωπο της , το ονομα της.. Ποτε δεν θα ξεφυγω. ..

Μπεικα στο σπιτι και πεταξα τα κλειδια  στο μικρο τραπεζακι. Πηγα προς στο μπανιο. Επρεπε να ειμαι ομορφος για το βραδυ. Η Βιβιαν εκανε παρτι και με καλεσε. Νομιζω πως μου την πευτει αλλα δεν την αδικω, εχει ωραιο γουστο! (ψωνιο!!)

Ομως εγω ενδιαφερομαι γαι την Αννι.

Μαλιστα θα πηγαινα στο παρτι μαζι της! Πεταξε απο χαρα οταν της το προτινα! Τι αθωο κοριτσι..Θα ταν μια τελεια βραδια.... Δυστηχως μονο για εμενα....

Βγηκα απο το μπανιο εβαλα τα καλα μου ρουχα και περιμενα να ρθει η ωρα ωστε να παω να συναντισω την νεαρη Αννι.  Σκευτικα να παω να συμαζεψω λιγο το ακαταστατο ,σκονισμενο υπογειο που θα την κρατουσα αλλα μετα καταλαβα πως θα ειναι το τελευταιο πραγμα που θα σκευτεται μετα την σημερινη απαγωγη της!

Η μικρη Αννι δεν θα πηγαινε στο παρτι της φιλης της. Θα εξαφανιζοταν...... για παντα.

ΑΝΝΙ:

"Μα τι ομορφο παιδι αυτος ο Χαρρυ!" Ελεγε ξανα και ξανα σε ολη την διαδρομη η Βιβιαν.

Δε λεω ομορφος αλλα πολυ παραξενος και μηστιριοδης.

Σημερα που θα παμε στο παρτι ελπιζω να μαθω περισοτερα για εκεινον.

-Καλε Αννι με ακους ή μιλαω μονη μου?

-Ναι Βιβιαν ακουω!

-πρεπει να ημαστε θεες αποψε! Να εντυπωσιασουμε και τον κουκλο!!!

-Για τον Χαρρυ λες?

-Φυσικα! Αποψε θα μαγευτει απο την ομορφια μας! Αλλα μπορει να μαγευτει και μονο απο την δικια σου!!

-Τι εννοεις Βιβιαν?

-Μα δεν προσεξες πως σε κοιτουσε? Αννι συγκεντρωσου! Μονο εσενα κοιτουσε. Εμενα ουτε να με φτισει βρε παιδι μου!

-Αληθεια?

-Ε βρε χαζουλα! Μαλλον του αρεσεις και σημερα στο παρτι ποιος ξερει τι θα γινει!

-Ανοισιχω πολυ για το παρτι. Μηπως να μην ερθω? Οι γονεις μου θα παθουν συγκοπη αν παθω οτι η Ολ.....

-Μην λες το ονομα της. Δεν σου κανει καλο..... Θα ρθεις και θα περασεις και καλα, δεν υπαρχει λογος να ανοισιχεις.

-Σιγουρα Βιβιαν?

-Ναι βρε χαζουλα μου! Τωρα ομως πες μου να βαλω τις μαυρες γοβες ή τις μπεζ?!

Προσπαθισα να ξεχασω τις αμφιβολιες μου και να ασχολιθω λιγο με τα "προβληματα" της φιλης μου. Οταν τελιωσαν ολα τα προβληματα πηγα να ετοιμαστω κι εγω. Μπεικα σπιτι, χαιρετισα τους γονεις μου και ανεβικα στο δωματιο μου. Ανοιξα την ντουλαπα μου, δυστηχως δεν ειχα τιποτα να βαλω. Βγηκα απο αυτο δυστακτικα και πλισιασα την τελευταια πορτα του διαδρομου. Ειχα χρονια να μπω εκει μεσα... Απο τοτε που εξαφανιστικε η αδερφη μου. Δεν βρεθικε ποτε ουτε το πτωμα της αλλα ουτε ιχνη της. Προσπαθισα να διοξω ολες τις δυσαρεστες σκεψεις απο το μυαλο μου και ανοιξα την δικια της ντουλαπα. Το αρωμα την ξεχυθικε σε ολο τον χορο.Βρικα ενα συνολακι της , το πειρα και βγηκα εξω γρηγορα πριν αρχισω να δακριζω. Ειναι τοσο απαισιο να σε στοιχειωνει το παρελθον.... Σταματισα να σκευτομαι και πηγα να ετοιμαστω. Δεν εκανα πολυ ωρα. Μονο ενα μπανιο και τα ρουχα μου. Δεν ειχα διαθεση ουτε να βαφτω ουτε να κανω καποιο χτενισμα στα μαλλια μου. Δεν θεωρισα απαρετιτο να πω στους γονεις μου οτι θα παω με εναν φιλο μου στο παρτι. Απλα τους χαιρετισα και εφυγα πηγαινοντας προς το σειμειο συναντησης.

Μου εκανε εντυπωση που δεν ειχε φτασει πριν απο εμενα. Περιμενα μιση ωρα και τσατισμενη αποφασισα να φυγω. Εκεινη την στιγμη καποιος με επιασε απο πισω κολλαντας με πανω στο σωμα του. Ενα πανι σκεπασε την μυτη μου και αρχισα να ζαλιζομαι μεχρι που λυποθιμισα. Του μονο που θυμαμε ειναι μια φωνη να μου λεει: Συγνωμη που σε αφησα να περιμενεις....

Σκοταδι................

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~

χρονια πολλα σε ολες σας!! σας ευχαριστω που το διαβαζεται και πραγματικα ελπιζω να σας αρεσει! Θελω να μου πειτε την γνωμη σας και ειδεες ωστε να ξερω τι πιστευεται! ελπιζω να μου πειτε τα σχολια σας!!!! <3