Συνεχιζαμε να περπαταμε και να λεμε βλακιες ενω με τις φωνες μας αναστατωναμε την γειτονια.
-καλα ρε Λια τι ωρα ειναι και φωναζουν τοσο πια σιγα!
-Μαλακα Χαρρυ η ωρα ειναι 4 οποτε καλα κανουν και φωναζουν. Μην με λες ετσι ρε!
-Σιγα ρε δεν σε ειπα και γκει! Προχωρουσαμε προσπαθοντας να βρουμε τον σωστο δρομο για το σπιτι με ενα μπουκαλι μπυρα στα χερια.Πρεπει ναηταν η 7 που επινα.
-Απορρω γιατι σου μιλαω ακομα.... ειπε ο Λιαμ και πεταξε το αδιο μπουκαλι του στον δρομο σπαζοντας το
-Γιατι φιλε μου θες να ερθεις μαζι μου για να πηδιξεις το γκομενακι! απαντησα προσπαθωντας να βαλω το κλειδι στην κλειδαροτριπα ευχαριστιμενος που βρικα που μενω.
-Κανε ησιχια να μην ξυπνησει ρε Χαρρυ!
-Μα εχω βαρεθει να σου λεω ποσο μαλακας εισαι πια θα ξυπνησει ετσι κι αλλιως!! Ελα παμε.
Κατευεναμε ατσαλα τα σκαλια ,προσπαθοντας να μην πεσουμε, που οδηγουσαν στην αποθυκη που κρατουσα την Αννι. Ηξερα οτι θα το μετανιωσω μα ειμουν πολυ ζαλισμενος για να σκευτω .Ανοιξα την πορτα...
ΑΝΝΙ:
Μολις πηγε να με παρει ο υπνος ακουσα θορυβους απο το σαλονι. "Γιατι φιλε μου θες να ερθεις μαζι μου για να πηδιξεις το γκομενακι!" ακουσα την φωνη του Χαρρυ να λεει. Μα γιατι μιλουσαν πιο γκομενακι ελεγε ο Χαρρυ;;;;;;;; Ακουσα βηματα να πλησιαζουν και εκλεισα τα ματια μου ξανα.Η πορτα ανοιξε και απο οτι καταλαβα απο τους ψηθιρους ο Χαρρυ και ο Λιαμ ηταν εδω και οχι για καλο.Ενα χερι με τραβιξε και βρεθικα προσωπο με προσωπο με τον Χαρρυ ο οποιοςχελασε και πιανοντας σφιχτα τα χερια μου με κολλησε στο κρεβατι με δυναμη ανεβαινοντας πανω μου. -Ξες κουκλα μου, σε εχω τοσες μερες εδω και ακομα δεν εχουμε γνωριστει πολυ καλα. μου ειπε και γελασε πιεζοντας με ακομα πιο βιαια στο κρεβατι.Με κοιτουσε με ενα ψυχρο και αλαζονικο βλεμμα που με εκανε να τρομαζω ακομα πιο πολυ.. Ξαφνικα πιεσε βιαια τα χειλι του πανω στα δικα μου και εγω προσπαθουσα να ξεφυγω απο εκεινον. -Σκασε! ειπε και με χτυπησε στην κοιλια. -Αν κατσεις ησιχη μπορει καιο να το απολαυσεις!Αρχισε ξανα να με φιλα αγρια στα χειλι και μετα στον λαιμο.Δακρυα ετρεχαν απο τα ματια μου και προσπαθουσα να μην ουρλιαξω.-Μην κλαις μυξιαρικο σιγα το πραγμα! γρηλισε ξανα βγαζοντας μου με γρηγορες κινησεις την μπουζα και το σουτιεν μου. Επειτεθικε ξανα στον λαιμο μου δαγκωνοντας με ενω με το χερι του χουφτωνε το στυθος μου.Αρχισε να με φυλα κατεβαινοντας ολο και πιο κατω προσπαρνοντας το στυθος μου και πηγαινοντας στην κοιλιαμου. Μου ξεκουμπωσε το παντελονικαι μου το εβγαλε μαζι με το εσωρουχο μου.Προσπαθουσα αναστατωμενη να ξεφυγω απο την λαβη του κλαιγοντας δυνατα και παρακαλοντας τον να με αφησει. -Χαρρυ δεν ειναι καθολου καλο κοριτσι ειπε ο λιαμ και γελασε. Ο χαρρυ σταματισε και με κοιταξε.Το βλεμμα του παγερο και αδιαφορο μου τριπουσε την καρδιααβγαλε το παντελονι και το μποξερακι του αφηνοντας για λιγο τα χερια. Εκανα να τρεξω μακρια του αλλα ο λιαμ με χαστουκισε ριχνοντας με και παλι στο κρεβατι. Ο χαρρυ γελασε και με επιασε γερα -μωρο μου δεν θα φυγεις ποτε απο δω παντα θα σου στοιχειωνω το μυαλο....Ανοιξε τα ποδια μου. -Δεν θα σου πω ψεματα, θα πονεσεις ,πολυ! ειπε και μπηκε βιαια μεσα μου κανοντας με να ουρλιαξω απο τον πονο και να συνεχισω να κλαιω ακομα πιο πολυ! Ηξερα ομως οτι ηταν ματαιος κοπως, ο βιαστης μου συνεχισε να κανει την δουλια του και εγω κοιτουσα το ταβανι σπαραζοντας στο κλαμμα απελπισμενη.Προσπαθουσα να μην τον κοιταω ομως αυτος επιανε το κεφαλι μου και με αναγκαζε να βλεπω τα ματια του.Σταματισε ξεφυσοντας και αφιντοντας μου ενα φιλη στο στομα σηκωθικε απο πανω μου. -Λιαμ; φωναξε. Ομως αυτος δεν φαινονταν πουθενα. Παρακολουθουσα τον Χαρρυ να βγαινει απο το δωματιο και να τον ξαναφωναζει. Η πορτα εκλεισε και κλειδωθικε απο τον Λιαμ αφηνοντας μας μονους στο ιδιο δωματιο και κλειδωνοντας τον Χαρρυ απο εξω. -Ξες πουτανακι δεν ειναι δικαιο να σε περνει μονο ο φιλος μου ολοι εχουν δικαιομα σε μια πουτανα ειπε και γελασε. Ο Χαρρυ φωναζε χτυποντας εξοργισμενος την πορτα. -Λιαμ τι τι κανεις;;;; του ειπα ψυθιριστα καθως ερχοταν απειλιτικα προς το μερος μου αναγκαζοντας με να στριμοχτω στην γωνια. -Ο ελα τωρα μικρη ειμαι καλητερος απο αυτον! ειπε και ξεκουμπωσε το παντελονι του.Με επιασε απο τα μαλλια και με τραβιξε προς το μερος του. ΜΠΑΜ! ακουστικε ενα πυροβολισμος πισω μου.
ΧΑΡΡΥ:
Μεσα στην ζαλη του ποτου χτηπουσα την πορτα δυνατα για να μου ανοιξει ο Λιαμ. Οπλισα το οπλο μου και επεσα με δυναμη πανω στην πορτα σπαζοντας την και εριξα στον Λιαμ "παλιο κοπανε" μουρμουρισα και εσμπροξα το πρωτα μακρια απο την Αννι. Της εβαλα το πιστολι στον κροταφο και ειπα δυνατα : Μην πεις λεξη!! Εφυγα απο κοντα της αγνοοντας το οτι προσπαθουσε να καληψει το σωμα της με το σεντονι τρομοκρατιμενη και εσερνα το πτωμα του μπασταρδου απο το ποδι του. Εριξα μια ματια στην Αννι και ανεβηκα της σκαλες αγνοοντας τα αιματα του Λιαμ που εσπαζαν στο μαρμαρο αφινοντας την πορτα σπασμεννη και ανοιχτη.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Για πειτε κουκλες!!! πως σας φανηκε; ελπιζω να σας αρεσε οσο αρεσε σε εμενα!!!!! συγνωμη για το λεξιλογιο!!!!!! περιμενω σχολια και ψηφους! φιλακια!! <3 :)
YOU ARE READING
Love Drunk.. ( greek fanfiction with 1 direction)
Mystery / ThrillerΟταν ενας δολοφονος ερωτευεται το θυμα του, οταν αθωοι ανθρωποι θυσιαζονται, οταν ανοιγουν ξανα οι πληγες και οταν η εμμονη γινεται παθος τοτε υπαρχει ο απολυτος ερωτας!