Love Drunk.. ( greek fanfiction with 1 direction)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8- Αποκαλιψεις

ΑΝΝΙ:

Οταν ο Χαρρυ εφυγε απο το δωματιο εκατσα στο κρεβατι και αρχισα να κλαιω ξανα. Δεν πιστευα τα γεγονοτα που ειχαν γινει τις τελευταιες ωρες. Ο Χαρρυ ειναι κακος. Ο Χαρρυ δεν αγαπα. Ο Χαρρυ δεν εχει καρδια, βιαζει και σκοτωνει αυτους που νιαζονται για εκεινον. Ο Χαρρυ ειναι μαλακας! Ξαφνικα η πορτα ακουστικε. Εφυγε. Πραγματικα θελω να τον σκοτωσω ή να με σκοτωσει να ηρεμισω. Γιατι με κρατα και με βασανιζει δεν αντεχω αλλο θελω να.....

Ξαφνικα ενας δυνατος ηχος ακουστικε απο τον πανω οροφο βγαζοντας με απο τις σκεψεις μου.

- Αννι? Αννι που εισαι?

Καποιος με φωναζε αλλα ποιος.

- Αννι ελα επανω! ξανα ακουστικε η φωνη

"Ο Λιαμ!" σκευτικα Ο Λιαμ???

μα ειναι νεκρος.

- Ελα λιγο ρε κοριτσι μου δεν μπορω να σηκωθω!!  ξαναφωναξε.

Ετρεξα γρηγορα επανω. Αυτο που ειδα με εκανε να χαμογελασω ιστερικα μετα απο πολυ καιρο.

Ηταν ο Λιαμ να προσπαθει να πιασει ενα βιβλιο που ηταν μακρια του πανω στο χαλι ενω βρισκοταν ο μισος κατω απο το κρεβατι και το μαξιλαρι να γλιστρα κι αυτο παρασερνοντας το κεφαλι του.

- Ναι Αννι γελα γελα με τον κακομυρο Λιαμ γελα ακαρδη γυναικα!

-χαχααχαχα! σορρυ!!! χαχαχα!!!

-Τωρα  που γελασες βοηθισεμε να να σηκωθω, καθεσε και με καμαρωνεις!

Πηγα κοντα του προσπαθωντας να ειμαι σοβαρη και τον βοηθισα να ξαναξαπλωσει ανετα στο μικρο κρεβατι.

-Αννι θελω να σου μιλησω. μου ειπε σοβαρα κανοντας χωρο για να κατσω διπλα του.

-Κοιτα Αννι , σου ζητω ταπεινα σηγνωμη δεν ηξερα τι εκανα νιωθω οτι εγω φταιω για οτι σηναιβει. Ξες εγω δεν ειμαι σαν.......   κομπιασε

-Σαν τον Χαρρυ?συμπληρωσα και χαμηλωσα το βλεμα του.

-Κοιτα ο Χαρρυ εχει τραβιξει πολλα. Οι ψηχιατροι παντα τον αντιμετωπιζαν σαν φρικιο.  Προσπαθισα να του σταθω για να το ξεπερασει αλλα δεν καταφερα και πολλα.

-Οι γονεις του???

- Αχ Αννι, ο πατερας του οταν ηταν ο Χαρρι 7 σκοτωσε την μητερα του μπροστα του και μετα εξαφανιστικε. Απο τοτε ηταν μονος του στους δρομους και μετα τον πηγαν σε ενα ορφανοτροφιο. Εκει τον γνωρισα εγω και γιναμε φιλοι. Τα λογια του υποτιθεμενου πατερα του ειχαν καρφωθει βαθια μεσα στην παιδικη καρδια του. Ενω εβλεπε στον υπνο του την νεκρη μητερα του, συνεχεια! Καθε βραδυ ο ιδιος εφιαλτης. Μετα τα 18 εφυγε και ηρθε εδω στο πατρικο του. Το πτωμα της μητερας του ηταν ακομα εδω , οτι ειχε μεινει απο αυτο. Την εθαψε στην πισω αυλη οπως και τα αλλα θυματα του.