"Spirit of the paper sabihin sa akin kong sino ang dapat kong mahalin."
13 words repeat tries.
Isang sikat na laro.
One question.
the spirit grant one answer.
Isang simpling larong pangkatuwaan na humantong sa trahidya na di Inaasahan.
maglalaro ka...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 1
"Pfffttttt.... Hahaha Impossible."
Inakbayan ako ni Aj na parang nakakatawa ang nangyari.
"Dude fake tong larong to, may gf ka diba?"Sumang ayon ang Iba kong kaklasi pero hindi lahat.
Lalo na ako.
Bakit ang big deal sa kanila nito.
I was lost for words.
"May tanong lang ako?" Nagtaas ng kamay Si Karen na nasa gilid ng pinto naka upo sa sahig at nakasandal sa pader.
May pagkaburara si karen, mahilig mang tukso at kahit babae ay masyadong pasaway. Lulong sa barkada sa madaling salita pariwara.
"Bakit nasali ang pangalan ni Maya sa Tatlong pagpipilian? Don't tell me Sandro may crush ka Kay Maya?"
May halong tukso at malisya ang tanong ni karen. Some smirk at tinukso Si Sandro pero wala syang Imik. Hindi nya Tinungo pero di din naman nya singing ayonan.
Gusto ko nalang lamunin ng lupa. Hindi ako sanay sa atensyon. I was humiliated.
"Awkward." Tukso ni Ivan na nakaharap sa phone nya. Walang tukso sa himig ng bosis nya, in fact para wala syang paki alam.
Pero Iwan ko ba, Ivan remind me of someone.
Nagsimula uli ang tuksuhan. Hinila ko ang ilalim ng damit ko. Nakukunot na sya pero paki ko.
This is a nightmare.
"oh come on, that's so silly!" Sagot ni Samantha halata sa mukha nya na hindi nya nagugustuhan ang mga nangyayari.
Samantha is quite popular siya yung tipong kilala ng grade level pati ng mga senior.
She was beautiful, indeed.
Pero ganda lang ang meron sya.
And As if naman na wala ako non!
"Pero papano kong totoo? We don't even know our future bring is." Pumasok na din sa usapan Si joy na kadalasan tahimik.
Si joy ang pinaka tahimik sa aming lahat at masyado din itong misteryoso, marami kasing pinaniniwalaan na pamahiin si joy at kahit Joy ang pangalan nya ni minsan di ko sya nakitang nakangity o masaya.
Nilingon ko Si Sandro na tahimik na nakaupo sa teachers desk.
He was amuse by the sudden turn of event.
Nagkatagpo ang mata naming dalawa. His eyes is like Ashe. para akong apoy na dahan dahang nagiging abo sa titig nya.
He was directly staring at me, 0aahis cold eyes freeze my whole being.
Ako yung Unang umiwas. The pressure is too much for me to take.
Padabog na tumayo Si Samantha at lumapit sa bf nya.
Di ko alam pero nong nakita ko syang ganon uminit ang ulo ko.
I want to tear her whole body apart. Masyado na kasi syang Linta.
Dikit ng dikit ka Sandro para namang bata na ayaw maagawan ng candy tsk..
Damn it. Gusto kong sabunutan ang sarili ko. Girlfriend sya kaya malamang ganon talaga ang nagiging reaction nya. At bakit ba ang epal ko paki ko ba sa kanila.
Silly me.
"Let's stop this game its no longer fun at all." Matigas kong Sabi. Natahim silang lahat. Can't blame them I'm a man of few words pero pag nagsalita ako ugh...
Never mind.
Kong totuosin hindi naman talaga ako part ng grupo nila, nasali lang naman ako kasi palagi kaming mag kasama ni Aj. Hindi nya ako iniiwan mag isa. Alam nya kasi na mga issue ko sa buhay. Tinangal ko ang pagkaka akbay ni Aj at Inayos ang gamit ko. Tumayo ako at lumapit sa pinto.
"Amaya." Tawagin sa akin ni Aj pero di ko sya nilingon.
Binuksan ko ang payong at don sumilong.
I turn my head but... He was talking to Samantha.
Kinagat ko ang labi ko. Total naman walang teacher mag cutting nalang kaya ako.
Palinga linga ako, Pakiramdam ko may nakatingin o may nakasunod. Ayaw kong maglakad mag Isa kasi di ko man nakikita pero nararamdaman ko may nakamasid, binabantayan bawat galaw ng aking katawan.
Umupo ako sa upuan malapit.sa pintana ng hallway.
Ilang taon na rin akong ganito. Paranoid sa paligid ko.pakiramdam ko somewhere or in the mist of darkness a shadow is hunting me.
I felt like hunted.
Nanginginig ang katawan ko at palinga linga sa paligid.
Drip! Drop!
Bawat tunog ng pagpatak ng ulan, mahina o malakas man ay Naririnig sa masilan kong pandinig.
Kinakagat ko ang balat sa gilid ng kuko ko habang ang Isa kong kamay ay nasa damit ko na ngayon ay lukot na lukot na.
Oo meron akong anxiety disorder at takot akong mag Isa sa Isang lugar kasi laging pumapasok sa utak ko na merong masamang mangyayari.
Kong ano yun, yun ang di ko pa alam.
"Maya! Bakit nang Iiwan ka?" May halong tampo na tanong ni aj. Hinihingal ito na parang ang layo ng tinakbo.
Tumawa ako ng mahina.
Ano ba dapat ang katakutan ko, kong meron naman akong kaibigan na dadamay at hindi ako huhusgahan dahil sa mga issues ko sa buhay.
