Spirit of the paper (Editing)

reflection 8

Chapter 8.

As the cold fall breeze
Blew the empty room.

As the night waiting it's dawn.

Maliwanag ang buwan na nag Silbing Ilaw sa madilim na kalangitan.

Nagbibihay ng Ilaw sa malalaking bintana ng bahay.

No one speak.

No one try to make unpleasant sound.

It was Unfathomable silence.

She was froze by the sight.

Hindi sya makapaniwala sa nakikita ng kanyang mga mata.
Hindi ito ang Unang Bisis na natakot sya sa sariling nyang replica.

It brings a lot unpleasant memory.
She kept feeling the restlessness after what she just saw.

Inside of her head was a jumble mess.
Maraming tumatakbo sa Utak nya.

Paano kong bumalik sya?
That won't happened  he was gone!

Ang Isipin palang yun nanginginig na sya.

Maraming tanong na kahit logic nya hindi masagot.
Maaaring nagkataon lang pero it was a replica.

Humakbang sya palapit sa frame she's feeling goosebumps every step she takes.

Tap.

Humugot sya ng malalim na hininga.

Tap.

Tap.

Huminto sya sa harap ng larawan. Pinagmasdan ang Babaing nakapinta.

It looks like her.

But It don't feels like her.
The one In the painting look lifeless.
Walang kabuhay buhay ang mata.
Her dress was bloody red.
Her eyes is as dark as night.
Her jet black hair emphasis her pale skin.
At walang ngiti sa labi nito.

Na para bang puno ng galit ang taong nag pinta.
Puno ng hinagpis ang larawan.
Na parang pininta to para takutin sya.
Hinawakan ni Maya ang gamit na frame at sinuri ang kalidad nito.
Pati narin ang kulay na ginamit sa pag pinta.
Bawat sulok pati ang salamin na ginamit sa frame sinuri nya.

Pero alam mo ba kong anong tanong ang pumasok sa utak nya?

Bakit merong mukhang bagong pintang larawan sa Isang bahay na pinaglumaan?

Yan ang Isang tanong na kinatatakutan nya ang sagot.

" ahem." Lumapit si Aj at hinila si Maya nagpahila naman sya.

She's tired of all this shit.

Gusto nalang nyang umuwi at matulog sa kanyang kama.

Lumapit si Joy at may hinandang kandila nilabas din Ni Aj ang papel na kanyang hinandan.
In case daw kasi na makalimutan ni Maya which is nakalimutan talaga.
Maya stood still at ayaw nyang gumalaw.
Ayaw nyang mag Laro.

Naghanap ng partner ang bawat Isa.

Si Karen Kay Ivan.

Si Sam Kay Sandro.

Si joy na katabi naman ni Aj.
Isa lang ang tahimik at hindi naka upo.

Nakatayo lang sya Pinanood ang mga kaibigan na mag Simula.

"Maya?" Tanong ni Aj na tumayo at hilila sya palapit.
Nagpahila naman sya.

Nakasunod ang mga mata ni Sandro pinagmamasdan ang galaw ng dalawa.
Mahigpit ang kapit nya sa papel at merong kakaibang emotion sa kanyang mga mata.

Sinindihan ni joy ang kadila.
At naging seryoso ang expression ng kanyang mukha.

"Bago tayo mag Simula may sasabihin mo na ako..." Joy pause at Isa Isang nilingon ang kasama.

Lumakas ang apoy ng kandila habang sinasayaw Ito ng hangin.

" May narinig akong nakakatakot na kwento sa larong toh." Humugot ng hininga ang bawat Isa sa kanila hinihintay si joy na mag salita.
Umayos ng pag upo si Karen habang ganon din si Samantha.

May inabot na candy si aj na syang nginuya ni amaya.

" 13 words repeat tries."

Shhhhhh.....

The wind blow na Parang may binubulong.

Nagbabanta!

Sa maaaring kahantongan ng kanilang kapusukan.

"Sasagutin bawat tanong ng puso.
Isang tanong Isang sagot pero sa bawat tanong ay may kapalit.." Joy eyes turn cold she stare at Maya Tapos Kay Samantha.

"Anong kapalit?" Tanong ni Karen na mahilig mag sugal.
Hindi sumagot si joy at Umiling lang.
Napatingin si amaya sa painting for the second time around.

Para kasi itong nanonood sa kanila.
Pakiramdam ni amaya nakasunod ang Mata nito sa kanya.
Pero sa tuwing nililingon naman to ni amaya wala namang pagbabago sa larawan.

"Lalaruin mo parin ba to kahit alam mong may kapalit ito?"
_____________