Spirit of the paper (Editing)

childhood nightmare

Childhood nightmare

Minsan kailangan nating maging matapang at harapin ang bagay na pinaka kinatatakutan natin.

In that way magiging matibay na tao tayo.

Ito ngayon ang tinatahak ni Amaya kahit batid nya ang masamang kapalaran na naghihintay sa kanya.

Kahit kapalit pa nun ay buhay nya.

Hindi mapigilan ni amaya ang hinagpis na kanyang nararamdaman.

Kahit kailan ay hindi pinakitaan ng masama ang taong may sala bagkos ay naging mabuti pa ito, pinakitaan nya ng kabutihan sa kabila ng kanilang masalimuot na nakaraan.

Isang nakaraan na gustong kalimutan, gustong patayin sa puso at isipan.

Nilabas ni Amaya ang lighter na hinirap nya Kay sandro, Lowbat ang cp nya kaya Yung lighter ang nagmistulang ilaw sa madilim na bahay.

Hindi mapigilan ni maya ang panginginig hindi dahil sa lamig kundi sa suspect.

Maaaring Mali sya pero malakas ang % na tama sya.

Huminto si amaya sa tapat ng Isang painting na merong Tatlong bata ang nakapinta.

Dalawang lalaki at nasa gitna ang batang babae.

They are all smile mukhang close ang Tatlo at nakakasundo maliban lang sa Isa na di na makita ang mukha kasi may X na nakasulat.

Punit na yung mukha ng bata halatang diniinan at sinadya.

Dahan dahan ang pag patak sa luha sa pagdaloy.
Bumabalik ang ala-ala ng bangungot ng nakaraan nya.

"Akin ka lang!" Matigas na sabi ng bata.

"Ako lang ang kailangan mo, ako lang!"

His vision is blurry pero yung salitang Iniwan nito ay tumatak sa utak ni amaya.
Magpahangang ngayon.

Galit na galit si amaya sa sarili nya. Hindi nya inakala na aabot ang kabaliwan nito sa sukdulan.

Creek....

Nagpipigil ng hinga si amaya habang sinu-sundan kong saan galing ang tunog na narinig nya.

Napahinto sya sa Isang kwarto na Baka awang ang pinto, dito sya dinala ng kanyang mga paa.

Pinaandar ni Maya ang lighter at bumungad sa kanya ang walang buhay na katawan ni Clara.

She feel disgusted ng makita na naliligos si Clara sa sarili nitong dugo at ang mas malala ginawang pintura ang dugo nya.

Gusto nyang masuka, kulang nalang ay dumuwal sya sa sama ng kanyang sikmura.

Mabilis ang pagpatak ng luha ni amaya  ng mapagmasdan nya ang  lalaking nakaupo sa silya.

Walang Iba kundi Si Aj na kaibigan nya.

Nakayuko ang mukha nito kaya hindi makita ni Amaya ang reaction nito.

"The text I received..." Pagsisimula ni amaya.

"Galing yun ka Clara diba?" Maya pause.

"Is that the reason kong bakit natagpuan nalang sya na malamig na bangkay?"

"Is that it?" Walang sumagot kaya nagpatuloy si amaya.

"Yung laro, tong bahay at lahat ng pangyayari lahat to planado diba?" Tumawa ng mapakla ang dalaga.

"And the painting!" Humimikhi na dagdag nya.

"Ano ba talaga ang mutibo mo?

" mag salita ka!" Galit na sigaw ni amaya.

Pagod na pagod na syang magtimpi di na kaya ng kanyang sikmura.

She turn her head and face the wooden door.

Centro ang tingin at nag aapoy ang galit sa kanyang mga mata.

"Mag salita ka!" Kinuyum ni amaya ang kamao nya.

"Ivan, Magsalita ka!" Pautos na sigaw nya.

"Or should I call you Harold, huh?"