Spirit of the paper (Editing)

Chapter 3

Chapter 3

Maya POV

Nanginginig ang paa ko habang pinipilit ng paa ko na mag lakad sa hallway.

Everyone is staring at me at ayaw ko na tititigan ako lalo na pag lalaki.

Ang attensyon ang pinaka ayaw kong matangap sa Ibang tao. Malaking truma ang binigay nito sa akin pati sa mga taong malapit sa akin.

Kaya kong pweding sana maging invisible ako nagawa ko na siguro.

" Is she the one?" Maarting tanong nong babae na nakatitig sa akin.

"Oo sya nga." Pag sang ayon naman ng kasama nya.

Iba ang pakiramdam ko sa pag uusap nila at sa tingin na pinupukol nila sa akin.

Tingin na para bang hinuhusgan ang buong pagkatao ko.

Ano ba ang nagawa ko para maramdaman ko ang gantong treatment sa mga tao pa na hindi ako kilala Tanging alam lang nila ay mukha at pangalan ko, hindi ang buong pagkatao ko.

Ring... Ring...

I grab my phone and slide my screen.

"I know what you did!" Mahina kong basa sa message, nakaramdam ako ng takot at napalinga linga sa buong paligid.

Pang limang messages na to.

Every year nakakatangap ako lalo na pag malapit na ang birthday ko. Every year I change sim pero nakakatangap parin ako ng anonymous message.

Pinikit ko ang mata ko at kinalma ang sarili ko.

Alam ko na any minute may possibilities na mag freak out ako.

I instaltly delete the message para maiwasan ko na mabasa ito ng Ibang tao.

I know what you did.

Anong alam nya?

At anong ginawa ko para makapag text sya ng ganon sa akin?

"Spirit of the paper, sabihin sa akin kong sino ang dapat kong mahalin." Nanindig ang balahibo ko ng marinig yun sa mga sophomore.

Di naman ako nagtataka dahil alam ko naman na marami ang naglalaro sa larong yan.

Yan ang trending eh.

Sino ban may ayaw na malaman kong sino ang pweding nyang makatuluyan diba?

Pag usapang pag ibig ang lahat nakaka relate.

Pero Iba parin eh.
Pag Naririnig ko na parang dinadasal nila yun ay naninindig ang balahibo ko.

Iniwasan ko yung mga naglalaro kaya sa may Comport room ako pumunta pero nong nasa tapat na ako para gusto ko nalang dumaan sa mga bata na naglalaro.

Bumungad kasi sa akin si Samantha na naglalagay ng lipstick sa labi nya.

Sobrang awkward pero pumasok parin ako sa Comport room para mag hugas ng kamay.

"Iba ka rin noh." Sabi ni Samantha pero sa salamin sya nakaharap.

"Playing innocent and damsel and distress, you did a great job napaniwala mo lahat." Natigilan ako ng marinig ang mga hindi magagandang salita sa labi ni Samantha hindi ako nagsalita at di pinatulan ang mga mapanghusgang salita na binitawan nya.

Padabog na humarap si Samantha sa akin kaya tinignan ko rin sya.

"Stay away, wag kang lumapit lapit Kay sandro, nagkaka intindihan ba tayong dalawa." Pautos na sabi nya. Tinaasan ko sya ng kilay.

"It was just a game! Bakit masyado mong minamasama." Pagtatangol ko sa sarili ko pero binuhusan lang ako ni Samantha ng tubig na nasa Tabo na hawak nya.

What the..." Nanlaki ang mata ko sa ginawa ni Samantha.

"Stay away!" Matigas na bulong nya at Iniwan akong mag Isa na basang basa.

Ugh!!!
Ang babaing yun talaga.

Pinahid ko ang panyo sa basa kong mukha.

Lumabas ako ng comport room na may basang damit, pinagtitinginan ako.

At uulitin ako ayoko na atensyon.

"Maya anong nangyari sayo?" Napaharap ako sa likod ko ng marinig ang bosis ni aj sa likod ko.

"Accident." Bulong ko pero hindi sya naniwala.
Alam ko naman na lame ang excuse ko kaya hindi na nakakapagtaka.

"May damit kang dala?" Tanong ni Aj na may halong pag aalala.

Umiling ako kaya agad nya akong hinila.

Bumilis ang tibok ng puso ko ng napagtanto ko kong saan kami pupunta.

Hinila ko ang kamay ko para sana pigilan sya.

"OK lang yan, matagal na yun diba chaka mag kasalanan din naman si kuya sayo." Bulong ni Aj sa akin.

Di ko maiwasang tignan sya. He look a lot like him pero Sobrang layo ng ugali nila.

Aj was kind at mahinhin magsalita at alam na kahit kailan hindi sya gagawa ng masama di tulad ng iba.

"Pero-" may pagdadalawang Isip ko. Alam ko sa sarili ko na sobrang ang hirap mag move on sa mga nangyari at alam ko na masakit parin sa mom nya ang sinapit ni Carlo.

"No more buts! Magkakasakit ka nyan eh." Napa-tawa ako ng mahina kasi para syang nanay ko kong makapagsalita at alaga.

He was too kind.

He was far different from that rotten asshole.

Meron syang moralidad na hindi pinakita ng taong yun.

Sumunod ako sa kanya habang nakayuko ang ulo ko.

"Aj." Nanindig ang balahibo sa katawan ko ng marinig ang bosis na yun. Isang taong kinakatakutan ko.

"Mom." Aj reply at lumapit sa kanya habang hinihila ako.

"Ma pweding manghiram ng PA uniform na extra basang basa kasi si amaya." Pagpapaalam nya pero mas lalo ko lang niyuko ang ulo ko.

"Oh, kasama mo pala sya." Malamig na sabi ng mama nya at nararamdaman ko sa ugat ko na di talaga nya ako gusto.

"So meron ba ma?" Binaliwala ni Aj ang himig ng tuno ng mama nya,

"Nasa loob ng storage room." Malamig nabulong ng mama ni aj pero nanindig ang balahibo ko at parang naging bato ako sa kinatatayuan ko.

Storage room?

Of all place bakit don?

"Ayos lang ako aj matutuyo rin to." Pag Tangi ko sa offer ng mama nya.

Kahit anong mangyari hindin hindi na Uli ako papasok sa storage room.

Not ever.

Matalino si Aj at alam nya kong Bakit ako tumangi.

Nagpaalam sya sa akin na sya nalang daw ang Kumuha kaya Baka hinga ako ng maluwag.

Umupo ako sa bleachers at di napansin na Nandon pala si Ivan.

Nakatingin sya sa akin Tapos sa basa kong damit.

"Ang close nyong dalawa no?" May nguity sa labi nyang tanong Tumungo naman ako.

Ivan reminds me a lot of someone I know.

Kaya siguro comfortable ako kahit kasama ko sya.

He remind me a lot of my brother not in blood but in mind ans soul.

Pero magkaiba silang dalawa because that brother of mine is already gone.

"Oo." Sagot ko naging siryoso ang mukha ni Ivan at Tinitigan ako.

I hate it when people stare at me.
Kasi it remind me of a nasty memory.

Napapikit ako ng mata.at hinintay na dumating si Aj para ako'y maka bihis na.