Spirit of the paper (Editing)

suspect

Suspect

Tinakpan ni Sandro ang mata ni amaya...

Pero huli na sya dahil nakita na ni amaya ang lahat.

Sumalubong sa kanya ang hindi lang Isa kundi maraming painting na sya ang nakapinta.

Hindi abandonado ang bahay that's for sure, sigaw ng utak ni Amaya.

Marami ang naka painting:

Si maya na naka nguity.

Si maya na kumakain.

Si amaya na nakasimangot.

Si amaya na naka side view at marami pang iba.

Hindi mapakali si sandro kahit sya mismo hindi makapaniwala.

Pinikit ni Amaya ang kanyang mata hindi nya mapigil ang luha na kumakatok sa kanyang mata, gusto nitong lumabas pilit kumakawala.
Kahit ang mismong kanyang hikbi ay di mapigil ng bastang pag tikom ng kanyang bibig.

May idea na si amaya kong sino talaga ang may sala.
Ang Kaso lang ay kahit sya nahihirapang maniwala.

"Stupid!" Sabay pukpuk ng upo nya hindi sya makapaniwala sa sariling Idea nya.

Kahit sariling logic ay pinagdududahan narin nya.

Pero lahat ng ibidensya tinuturo sa iisang tao lang.

Sniff*

Drip*

"Ang tanga tanga mo!"hikbi nya habang sinasabunutan ang sarili.

Mabilis ang pagpatak ng Luha sa kanyang pisngi.

Its too painful for her.

" maya maya!" Natatarantang bigkas ni Sandro sa kanya, walang Idea si Sandro kong Ano ang tumatakbo sa utak ni Amaya.

Pero Isa lang ang sigurado sya.

Hindi nya kayang makita si Amaya gaitong sitwasyon.

Nagpadaos-dos si amaya sa sahig Puno ng hikbi ang labi, basa ang pisngi, namumula ang mata, barado ang I long at may lungkot ang mga mata.

She was in the state of shock. Hindi makapaniwala sa sarili.

"That can't be!"

"That can't be!"

"That can't be!"

Paulit ulit na bigkas ni Amaya na umiiling-iling pa.
Wala na sa tamang katinuan si amaya.

Kahit sarili nyang logic ay hindi na nya pinaniniwalaan pa.

Kahit gustohin nya man o hindi.

Niyakap ni Sandro si amaya nakikisimpatya ito sa kalunos-lunos na sinapit nito.

Everything is too much for a fragile girl like her.

Naghahabolng hininga habang kumukurap kurap ang mga mata.

Malikot ang ulo ni Amaya kahit ang mismong katawan nya ay nanginginig pa.

Dahan dahang kumalma si Amaya, tinulak nya si Sandro palayo habang binitiwan naman sya nito.

"Umalis ka na, Iwan mo na ako!"  Malamig na bulong ni amaya.

Hindi makapaniwala si Sandro sa Naririnig ng tinga nya.

"Nagmamaka-awa ako sayo Umalis ka na!" Amaya pause

"Humanap ka ng signal, contact the police in that way may possibilities na kabuhay tayong dalawa.!" O kahit Ikaw lang sapat na.
Gusto namang Idugtong ni Amaya.

"Pero-"

"No more buts!" Pagputul ni maya sa sasabihin ni Sandro.

Maya push sandro at muntik na itong matumba sa pagod.

Paano nya Iiwan ang Isang Babar sa ganong sitwasyon.

Ngayon pa ba?

Lalo't sa kanilang lahat si amaya ang totoong target.

He can't.
He simple can't.

"Nababaliw ka na ba?" Galit na sigaw ni Sandro sa kanya, marahas na lumingo si amaya. Malamig ang tingin na Parang nawala ng parang bula ang mahina na babaing walang ginawa kundi ang tumakbo at magtago.

Hinubog sya ng sitwasyon Kailangan nyang maki ayon sa daloy ng pangyayari.

Pagod na syang Maging mahina.

"This is my own battle mine and mine alone!" Matigas na bigkas ni Amaya.

Sandro sigh may pag aanlinlangan ang mata.

"Babalikan kita tatawag lang ako ng police." Bigkas ng binata.

"But promise me frist." Dagdag ni sandro.

Maya cut him off at diritsyo ang tingin sa dulo ng pasilyo.
Kumuha ni amaya ang basang Cup nya at sinubukan kong gumagana pa.

Nag light ito kaya nakahinga ng maluwag si amaya.

Nilapitan ni amaya ang basag na glass frame at pinulot ang malaking basag na bubug.

And for the last time nilingon nya si Sandro.

"No worry, Sisiguradoin ko na ako ang..."

"Last  man standing!" Disididong bigkas nya.