SON PORTRE (SAINO)

SESSİZ PERDE

İno, Sai gittiğinden beri tiyatro ve ev dışına pek çıkmamaya başlamıştı. Basit bir nedeni vardı. Mükemmel olmak istiyordu. Bunun için kendini zorluyordu. Yorulmak falan umrumda değildi. Sadece o çizim için mükemmel olmak istiyordu. Kusursuz ve mükemmel olmalıydı o kadar. Zaten bu sayede işler tiyatro için daha iyi olmuştu. Batma efsanesi susturulmuştu. Burası hâlâ asil dansçıların eviydi.

İno bir anda dengesi kaybedip düştü. Provada olduğu için şanslıydı. Ayağa kalkacağı sırada gelen doktor ile morali bozuldu. Bu kadar abartmalarına sinir oluyordu. Onun buna hiç ihtiyacı yoktu. Ayrıca diğer balerinler ve baletler onu özel sanıyordu. Zengin biriymiş gibi davranıyorlardı. Bunu sevmiyordu. Buna ihtiyacı yoktu.

Doktorun, "Sorun yok. Devam edebilir." demesi ile hemen ayağa kalktı. Ve yerini aldı. Prova tekrar baştan başladı.

Provaların sessizliği, gösterilerin sessizliği ile karışınca dansçılar korkmaya başlamıştı. Normalde İno çok konuşkan biriyken şu an çok odaklanmış ve aşırı parlak biriydi. Hepsi bir sıkıntı çıkacağı için korkuyordu. Daha geçenlerde tiyatronun battığı hakkında bir söylenti vardı. İno en son orada sert bir şekilde konuşmuştu. Herkes onun bu cesaretine hayrandı. Tiyatro batamazdı. Eğer o batarsa özgürlüklerini nerede sağlayacaklardı? Bunun cevabı bile yoktu. Çünkü onların tüm çilelerine bir tek burası katlanmıştı.

Akşam açılan perde çok sessizdi. Aynı sessizlik salonu da sarmıştı. Hastaydı tiyatro. Çünkü ressamı gitmişti. Onu çok özlüyordu. Onun için defalarca ağlamıştı ve bunu yormuştu. Yorulduğu zaman hastalanırdı tiyatro sessizce. Şu aralar tekrar bir umut duymayı bekliyordu. Ve tüm bu duyguları yaşayan kişi İno'ydu ama tiyatro onu anlıyordu. Aynı öbürlerini anladığı gibi. Günlerin neden geçmediğini bir o biliyordu. Çünkü tüm sanat ruhları ona bunu anlatıyordu.

Bu gecede çok sessizdi gösteri dünyası çünkü tiyatro sessizdi. Tiyatro bu gece çok sessizdi. Çünkü sanat ruhlarından biri sessizdi. Ruh bu gece sessizdi. Çünkü kalbinde bir boşluk ve özlemin sesi vardı. Özlem ve boşluk vardı bu gece kalpte. Çünkü ona umut olan kişi yanında. O kişi bu gece sessizdi. Çünkü onu umutlandırmak için çalışıyordu.