Chasing A Montague (Montague Series #1) UNDER REVISION

Kabanata 17

Confused

Isang linggo na ang nagdaan matapos ang gabing yun. Matapos naming magbalik tanaw sa nakaraan. I'm glad that Stan is sticking to his promise. Nakikitungo na siya sa akin na parang ang Stan na kaibigan ko nuon. Friends. That word suits well in my relationship with him.

Pero kung gaano ka gaan ang relasyon namin ni Stan ay unti unti namang bumigat ang sa amin ni Shaun. It's been one week yet I still no have news kung napano na ang manyak nayun. Baka nawili na sa mga probinsyana sa Alcoy at nakalimutan na ako.

The number you have dialed is either unattended-

"What the?!"

I throw my phone to Venice at buti nasalo ni Nesha. She's indeed a good catcher.

"What's wrong with you Amanda? You keep lakad-lakad there." Maarteng wika nito.

Hindi ko pinansin si Sharah at nagiisip kung anong posisyon ang ginagawa niya sa mga probinsyana ngayon. Nakahawak ba siya sa puwet? Naka patong ba siya? Naka---

"Shit! Anong problema mo at nambabato ka ha Venice?!" Sigaw ko rito.

"Oh come on Amanda. Puntahan nalang kasi natin yung magaling kong kapatid na nakalimot sayo baka sarap na sarap na yun sa mga probinsyana." Pang-iinis niya. Naka ngisi pa ito habang ngumunguya ng chips. God. Napaka baboy talaga nito.

"Shut up Venice. Amanda is hindi natutuwa." Sabat naman ni Sharah.

"Stop the conyo Sharah. It's irritating." ani ni Nesha na parang nangingilabot.

"Amanda, balita ko pa magaling ang mga probinsiya sa kama. Probinsiyana ako." Pagmamalaki niya. "Baka nandoon sila ngayon sa factory at gumagawa ng maraming binhi." Kumindat sa akin si Venice.

Tawa ng tawa ang tatlo matapos magsalita ng berde ang kapatid ng manyak na Montague. Magkapatid talaga. Parehong berde.

"I suggest na sa weekend na tayo pumunta. We still have classes and our exam is approaching" nagsalita na naman ang akala nami'y tulog.

"At bakit naman kayo pupunta? Did you have any business there?" Asik ko.

Tumayo si Venice habang ngumunguya-nguya. Nakita pa yung tiyan niya at wala man lang siyang paki.

"Nakalimutan ko. We want to spend our sembreak there. Alam mo na, namiss ko narin yung tatay ko."

Tumango tango lang yung dalawa na talagang sang ayon sa gusto ng Archibald na ito.

"Whatever you guys say."

I just rolled my eyes at them at kumain narin. Peste kasi yung manyak nayun. Ano na naman kaya ang pinagagawa ng matandang panot nayun? Tss. Kung di lang siya matanda nako--

"How was it Amanda?"

Napalingon naman ako kay Venice dahil sa tanong niya. Hindi siya nakatingin sakin pero alam kong may iba sa tanong niya.

"Ano na naman yang nasa utak mo,Venice?" Hindi ko mapigiliang di ngumiwi.

"Kumusta yung balik tanaw niyo ni Stan?" Dagdag nito.

The thoughts that I expected that Venice knows nothing on that night ay biglang nawala. Nag iwas na ako ng tingin sa kanya. No one knows kung ano ang napag usapan namin ni Stan. It is left in that place. It is just between us.

"Amanda, that day is already planned para makapag usap kayo. So how was it?" Ani muli ni Venice.

Hindi na ako umimik. I know I shouldn't keep secrets from them pero noong gabi na naguguluhan ako sa nararamdaman ko between Stan and Shaun ay diko na kailangang ibahagi sa kanila.