Chasing A Montague (Montague Series #1) UNDER REVISION

Kabanata 24

Dedicated to Sovereign_Pauline

Worth and Lies

I look at all the possible views kung bakit siya nagsisinungaling. The only thing that I see is he's hiding something at yun ang kailangan kong malaman.

Hindi siya umuwi kagabi kaya siguro totoong tumawag si Mr. Montague. Siguro nga. I dont know. Sana totoo nga. Bumaba na ako para mag almusal ng nandoon siya sa sala nakaupo. Tulala siya at di man lang napansin ang presensiya ko.

"Shaun.."

Nakaupo lang siya sa sofa at nakatingin sa akin habang papalapit ako. Nangingitim ang ilalim ng mga mata niya na halatang wala pa siyang tulog.

"Amanda.." walang lakas na bigkas niya.

"What happened?" umupo ako sa tabi niya. Hinaplos ko ang braso niya at bumaba roon ang kanyang mata.

"I stayed up last night. I-- have so much to be done.." He whispered and look away.

Gusto kong maniwala. Gusto ko siyang paniwalaan dahil nakikita ko sa mata niya ang pagod. Pero hindi yung puso ko.

"Ganon ba.." Pilit akong ngumiti. "Magpahinga ka muna. Pagod na pagod ka oh.."

Sandali siyang tumingin sakin pero agad nag-iwas ng tingin. Those voided gaze. I really need to know everything.

"Eat your breakfast first. Then we'll go home."  Nakangiti niyang tugon pero bakas ang pagod nito.

"Ayaw mo bang kumain?" I asked trying to longer the topic.

Umiling siya.
"I'm fine. I'll get some rest kapag nakauwi na tayo."

Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at nagmadaling kumain. Lola is asking me na manatili muna rito but I insisted. Pagod si Shaun. He needs rest.

Tahimik ang buong biyahe namin. Hindi siya nagsalita which is weird. Ni minsan hindi siya naging ganito ka tahimik. He always find ways to open up a topic kahit sa simpleng pagmamanyak niya ito simulan.

Paminsan-minsan siyang sumusulyap sa akin pero sa tuwing magtama ang mga mata namin ay siya naman ang umiiwas. I don't know what to feel. Hindi naman kami ganito kahapon. Yeah fuck it. It started yesterday.

Pagkapasok namin sa condo niya agad siyang nagtungo sa kusina at uminom ng tubig. Dumiretso ako sa kwarto para magpalit dahil papasok ako.

Kakahubad palang ng t-shirt ko ay narinig ko ang pag bukas ng pintuan. He was there looking at me intently. Pinasadahan niya ng tingin ang buo kong katawan na para bang hubad ang kabuuan ko ngayon.

"S-Shaun.."

Nauutal ako ng di ko alam. I am not afraid but those eyes looking at my body is quite intimidating. Para akong nahihiya na ewan. Walang salita ang lumabas sa bibig niya at basta na lamang niya akong dinaanan at humiga sa kama.

"Magbihis ka na." He said in neutral tone.

Natauhan ako sa sinabi niya. I hurriedly went out to our room at sa banyo na nagbihis. Nadisappoint ako. Oh fuck. Did I expect na may gagawin siya habang nakita niya akong nakahubad? Damn it. Maybe? Maybe I expected something..nasanay lang siguro ako. Damn.

Nang makabalik ako sa kwarto ay halatang nilalabanan niya ang pagpikit ng mata niya. He is so tired pero hinihintay niya parin ako.

"What took you so long? Come.." He tap the side of the bed.