Chasing A Montague (Montague Series #1) UNDER REVISION

Kabanata 53

Kiss and Vodka

His touch finally awaken me and for a long time, I breathe safely. Being away with him feels like I've been holding my breathe for too long. It's only the world we do share in common and I'm afraid. Baka sa tagal ng panahon, masanay akong huminga na wala siya. I promised. If we could reach the end of chase, we will have to build the future we planned.

Tumulo ang luha ko sa haplos niya. It's been so long. Nagsimulang manubig ang mata niya. Hindi ako makagalaw at nanatili lamang akong nakatitig sa mata niyang lumuluha. Fuck. Ilang taon ko bang di nasilayan ang mukhang ito? Ilang beses ko bang hiniling na sana... ibalik ako ng panahon at lalabanan ko ang hamon ng tadhana?

"Baby.."

Napakagat ako ng aking labi habang umiiyak. His voice is still the same whenever he calls me that.  Hindi ko akalain.. na sa tagal ng panahon, my man waited for me.

"Bumalik ka na." He whisper.

Hindi ako sumagot at hinayaan ko ang aking sarili na pakinggan ang boses niya. It's only him. Siya lang ang nakakagawang pasikipin ang puso ko sa sobrang saya.

"A-anong ginagawa mo?" My lips are trembling as I stare in his eyes. Damn.

"I miss you. I miss you so much Amanda."

Lumuhod ito sa harapan ko para magkapantay kami. Hawak niya parin ang mukha ko at hindi man lang ito binitiwan. My tears block him but they escape immediately.

"Bakit ang tagal mong bumalik?" Sumakit ang puso ko ng may tumulong luha sa mata niya.

"I've waited baby. I waited for you. Bakit ngayon ka lang?"

Wala akong makapa na salita.  Nanabik ako sa haplos niya at ang mga mata niyang naglalayo sa akin sa reyalidad. His presence is not enough. I want to touch him and feel him. Gusto kong siguraduhin na hindi ako nanaginip. Dahil sa loob ng anim na taon, ganito ang eksena. Nagigising na lamang akong lumuluha.

"Didn't you miss me? Huh? Baby magsalita ka naman! Hindi mo ba ako na miss Amanda? Kasi ako miss na miss na kita! Miss na miss kita sa loob ng anim na taon na wala ka at hindi ko alam kung hanggang kailan ang nararamdaman kong 'to. Please baby...talk to me."

Napahikbi ako sa harapan niya. How can he be like this? I hurted him! I left him! I almost tried to move on! Pero bakit niya sinasabi sa akin ang lahat ng ito? How could he wait for me when I don't even have plans before to comeback?

"S-Shaun.."

"Fuck. I miss hearing that. I miss it so much baby."

Nanigas ako ng maramdaman ang mainit niyang bisig na pumulupot sa akin. His hard chest hit my cheeks and I could hear his heart beating so fast. It's been so long. Ipinikit ko ang aking mga mata habang nakakulong sa bisig niya. Putangina! It was still his arms. His arms that assured me a safety home.

"I miss you Amanda."

A hot liquid drop on my bare shoulder at alam kung sa oras na yun, handa na akong sabihin ang lahat ng tinatago ko. Because wherever I might be, his love still chases me and I always ended up in his arms.

"Why are you kissing my mommy?"

Mahina ko siyang naitulak at pinahid ang luha ko. Inayos ko ang damit ko at muling tumabi kay Milly sa upuan. Nalilito ang mukha nito habang palipat lipat ng tingin sa aming dalawa. Mabilis akong umiwas sa titig niya ng makasalubong ko ito.

"Mommy why Timmy's Dad is kissing you?"

Pinilit kung labanan ang huwag siyang lingunin kahit ramdam na ramdam ko ang mga traydor at matatalim niyang titig.