•Saat 18.05•"Neymiş o kötü haber?"
"Aynı mahallede oturmuyoruz artık, dün taşındık."
Ne,
Hayır ya,
Olamaz.Serçe parmağını sehpaya çarpmaktan,
Yazılıya çok çalışıp kırk almaktan,
Çok sevdiğin şarkının sözünü başından beri yanlış söylediğini fark etmekten,
Daha beter bi acı.Her sabah evden çıkışını,
Her akşam eve dönüşünü,
Onu özledikçe,
Evlerinin önüne gidip,
Odasından sızan ışığı izlemeye,
Çok alıştım ben.Yaklaşık iki ay sonra okulda bitiyor,
Nasıl görücem Ömer'i?
Göremicem.Gözlerimin dolduğunu hissedince bunları düşünmeyi bıraktım.
Gökyüzüne çevirdim başımı,
Allah'ım sen bana yardım et.Yüzüne baktım,
Sevdiğim bu yüzü bir daha göremicemi düşünmek beni çok korkutuyor.Yüzüme baktı,
Üzülme der gibi baktı.
Ya da ben yine yanlış anlamış da olabilirim.Gülümsemeye çalışarak konuştu,
"Okul iki ay sonra kapanıyor ama ben bir yıl daha sınava hazirlanicam. Yani bir yıl daha burdayım."
İçimi ferahlatmak için mi söyledi bilmiyorum ama sanırım iyi gelmişti.
Aslında üzüldüm de, çok çalıştı,
ben kendi gözlerimle gordum.
O kadar emek vermişti."Çok çalışmıştın." Dedim.
Kafasını salladı,
"Nasip" dedi.
Kafamı salladım.
Gerçekten de her şey nasipti.Güldü,
"Acıktım." Dedi.Bende güldüm,
"Eve giderken eti hoşbeş ve wanted alırsın, her zaman yaptığın gibi karnını bunlarla doyurursun.
Aslında var ya seni annene şikayet etmek lazım."Bana 'sen ciddi misin?' bakışlarını yolladı.
Dayanamadım, kahkaha attım.
O kadar komik gorunuyordu ki..Benimle birlikte o da güldü.
Gamzelerinin ortaya çıkmasına sebep olmak,
Beni mutlu etmişti."Yeni evimi öğrenmek için beni takip mi edeceksin yoksa yine?
Bunu düşünecek vaktim hiç olmamıştı gerçekten.
"Bilmiyorum, belli olmaz.
Sen yine de dikkat et." Dedim ve güldüm.Ne çok gülmüştüm yahu?
Onun yanında insan,
Mutlu, huzurlu ve daima gülüyor,
Bunu fark ettim.Telefonumu çıkarttım ve saate baktım,
18.17
Kafamı kaldırdım,
Bunu yapabilirdim.
Onunla buluştuysam,
Bunu yapabilirdim.
İzin verir hem öyle değil mi?
Tabiki izin verir.Öyleyse hadi sor.
18.18
"Senden son bir şey isticem."
Kafasını salladı.
Hadi Eda.
Gözlerimi kapattım,
Nefesimi tuttum,
Tek nesefte,
Duyabileceği şekilde mırıldandım;"Sana sarilabilir miyim?"
Korkuyorum vereceği cevaptan,
Gözlerimi açtım ve gözlerine baktım..."Olabilir, sarılabiliriz." Dedi.
Gülümsedim.
Gülümsedi,
Elleri ceplerindeydi,
Çıkarttı.Sanırım şimdi benim gitmem lazım değil mi?
Çocuk gelip kollarıma atlamicak,
Benim gitmem lazım, git artık.Derin bir nefes aldım,
Gitmeliyim,
Gidiyorum,
Yüzüne bakamıyorum,
Kalbim neremde atıyor bilmiyorum.Ayağını koyduğu kaldırıma çıktım,
Aynı boya geldik,
Ellerimi ensesine koydum,
Başımı boynuna gömdüm.Belimde ellerini hissettim,
Bunu beklemiyordum.
Yerin ayaklarımın altından çekildiğini hissettim,
Daha sıkı sarıldım.
Ellerimi ensesinde ki saçlara değdirdim.Kokusu...
Çok güzel kokuyor...
Bu size çok sıradan gelebilir ama öyle değil işte.
Parfüm kokusu değil bu koku.
Çünkü sadece boynu kokuyor,
Çok güzel kokuyor.Ağlamamak için kendimi sıktım.
Şuan ağlayamam.Kalp atışlarını hissetmek,
Ellerini belimde hissetmek,
Ona dokunmak,
Ondan ayrılmak hiç istemiyorum.Fısıldadım;
"Her şey için özür dilerim,
Her şey içinde teşekkür ederim." Dedim."Önemli değil, hiçbir şey yapmadım." Dedi.
Geri çekildim.
Kaldırımdan indim,
"Sen öyle zannet, benim için çok şey yaptın."
Kafasını hayır anlamında salladı.
Gülümsedim.
"Görüşürüz" dedim.
"Görüşürüz" dedi.
Gülümsedi.
Arkasını döndü,
Ve,
Sonra ayrıldı yollarımız,
O virajlı yolları geride bıraktı,
Ben ise şarampole yuvarlandım.Ama onu neden sevdiğimi bir kez daha anladım. Ben onun kalbini seviyorum.Onu yakından tanımıyorum belki ama gözleri sanki onu ele veriyor. Derler ya hani 'kalbinin güzelliği yüzüne vurmuş' diye,
sanki bu söz Ömer'e söylenmiş gibi. Benim hayallerimi gerçekleştirdi ve bunu bildiği halde hiçbir şey yapmadım dedi, koca yürekli adam.Görüşürüz dedik birbirimize,
Elbet görüşeceğiz.
Onu sevmeyi bırakmayacağım,
Birgün yeniden karşısına çıkacağım,
'Seni sevmeyi hiç bırakmadım, bunun şerefine sarılalım lütfen...' diyeceğim.O beni yine kırmayacak,
Ve sarılacağız.Unutmayın,
Bizi yaşatan hayallerimizdir.☄️"Onu sevdiğini yalnızca gitmesine izin verdiğinde anlarsın."
(Passanger - Let Her Go)✔️YN: Gerçek hayatta yaşandı!✔️
![](https://img.wattpad.com/cover/115391178-288-k577983.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
22 NİSAN İKİBİNONYEDİ
Literatura FemininaMurphy yasası der ki; Herhangi bir şeyin olma olasılığı, arzu edilirliğiyle ters orantılıdır ve bu demek oluyor ki ne zaman bir şeyden vazgeçerseniz o şey size geri gelir. Yirminci bölümden öncesi kurgu olmayıp gerçek hayatı yansıtmaktadır. Yirmide...