~~~
Kalbim ile aklım arasında araftayım.
Ne senden tarafta, ne de benden taraftayım...
~~~
"Mavi hayaller, siyah gerçekler..." diye mırıldandım
"Mavi, Siyah'a aşık olursa ne olur?" diye sordu..
"Ona karışır, onda boğulur, onunla siyahlaşır."...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İskelenin yakınlarında bir yere oturmuş manzaranın tadını çıkarıyordum. Önümdeki deniz, tüm heybetiyle bana bakıyordu sanki. Bense yine aşık oluyordum. Dalga seslerini, denizin uğultusunu dinliyordum. Biraz nefes almaya ihtiyacım vardı.
Azra yorgunluktan uyuyakaldığı için bende otelden çıkmış, buraya gelmiştim. Hastaneden çıkalı iki gün oluyordu. Azra hala bir şey olacak diye korkuyor, doktora gitmemiz gerektiğini, bunun normal olmadığını söyleyip duruyordu. Ama bilmiyordu ki, o kadar zor şeyleri ben bile kaldıramıyorken, vücudum nasıl kaldıracaktı? Etrafta pek insan yoktu. Saat gece yarısını geçmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlerden gelen sese kulak verdim.
"Gelse bile son günüm, koluna alsa ölüm
Gözlerim önünde seninle geçen günüm."
Bu şarkıyı çok severdim. Arkası bana dönük olan gitar çalan kişiyi izlemeye başladım.
"Senden sonra kalbimi, sevgilere kapadım
Ben seninle o günü bin yıl gibi yaşadım."
Şarkıyı o kadar içten söylüyordu ki... Şarkının bitmesiyle gitarını yanına koydu ve bir taş attı mavi sulara. Sonra gökyüzüne çevirdi başını.
Uzun uzun baktım. O da gökyüzüne uzun uzun baktı.
Bir süre daha aynı pozisyonda kalıp, gitarını alıp kalktı. Ve beni fark etti. Şarkıyı söyleyen Ela Göz müydü?
"Anlaşılan sen de sıkıldın."
"Biraz nefes almak istedim sadece." Yanıma oturdu.
Bu aralar Araf bana iyi mi davranıyordu, yoksa bana mı öyle geliyordu?
"Biraz daha iyi misin?" Hastaneden sonra Araf'la hiç konuşmamıştık. Azra, en son beni onun tuttuğunu ve hastaneye onun getirdiğini söyledi.
