Το Δάσος Της Λήθης

(5) Το Κυνήγι

Το αγόρι βάδιζε σταθερά με το αυτοσχέδιο όπλο του στο χέρι. Όλοι οι Αντάρτες που θα πήγαιναν για κυνήγι είχαν κάτσει εκείνο το πρωινό και είχαν σκαλίσει λεπτούς κορμούς ώστε να είναι μυτεροί αρκετά για να σκοτώνουν. Το δικό του όπλο το είχε σκαλίσει ο Τζακ καθώς εκείνος έπρεπε να έχει το νου του στην Ιζαμπέλα εκείνο το πρωί.

Τώρα όλοι ακολουθούσαν τον Ρον, έναν άντρα γύρω στα σαράντα που είχε πείρα από κυνήγι. Ήθελαν να βρουν κάτι να φάνε.

"Οτιδήποτε περπατάει τρώγεται"

Είχε πει ο Ρον πριν ξεκινήσουν. Είχε ζήσει δύσκολες καταστάσεις στο παρελθόν του. Ήταν από τους λίγους ανθρώπους που είχαν καταφέρει να δραπετεύσουν από το Νεκρό Δάσος.

Ο Σαμ, τελευταίος στον κυνηγετικό τους σχηματισμό, περπατούσε στο πλευρό του Τζακ. Γυρνούσε συνέχεια πίσω να δει αν τον είχε ακολουθήσει τελικά η Ιζαμπέλα. Μετάνιωνε που δεν την είχε συνοδεύσει ως τις αδερφές, αλλά δεν μπορούσε να κάθεται πολύ ώρα μαζί της. Η φωνή του Τζακ τον επανέφερε από τις μπερδεμένες του σκέψεις.

"Τι σκέφτεσαι?"

Γύρισε να κοιτάξει τον γιατρό.

"Τίποτα"

Ο Τζακ, με το βλέμμα του πάντα καρφωμένο μπροστά, έσμιξε τα φρύδια του και χαμογέλασε καλοσυνάτα.

"Σε γνωρίζω δεκαεννιά χρόνια, φίλε μου, είμαι πλέον σε θέση να καταλαβαίνω ποτέ κάτι σε προβληματίζει"

Το αγόρι έμεινε αμίλητο να βαδίζει στον ρυθμό του σχηματισμού τους.

"Πρόκειται για την σύλληψη, έτσι δεν είναι?"

"Ναι"

Είπε ψέματα ο έφηβος.

"Έλα τώρα Σαμ. Το ξέρεις ότι δεν ήταν δικό σου το φταίξιμο. Θα συνέβαινε κάποια στιγμή, το γνωρίζαμε και οι δύο αυτό"

Ο γιατρός γύρισε και κοίταξε το αγόρι πρώτη φορά μετά από ώρα. Τα μάτια του ήταν γεμάτα καλοσύνη, κατανόηση. Ο Σαμ αναρωτήθηκε αν υπήρχε κάτι στον κόσμο που να έκανε τον Τζακ να θυμώσει στα αλήθεια. Του χαμογέλασε με παράπονο φέρνοντας στο μυαλό του την σύλληψη τους.

"Μπορούσα να μας κερδίσω λίγο χρόνο, Τζακ"

"Αγόρι μου, ήταν αναπόφευκτο. Το ξέραμε ότι θα μας έπιαναν πριν πάμε στο Δημαρχείο. Εξάλλ-"

"ΕΚΕΙ!!!"

Γύρισαν απότομα να δουν γιατί φώναζε ο Ρον. Στην αρχή δεν κατάλαβαν τι τους έδειχνε. Μετά όμως το είδαν. Ένα τεράστιο μαμούθ με άσπρο τρίχωμα και κόκκινα μάτια. Δύο κέρατα εξείχαν από το κεφάλι του σε μήκος περίπου σαράντα εκατοστών και ένα μικρότερο από την αρχή της προβοσκίδας του. Ήταν πραγματικά πανέμορφο. Έβοσκε ένα είδος κόκκινων λουλουδιών που κρέμονταν από ένα δέντρο. Δεν φάνηκε να έχει αντιληφθεί την παρουσία τους.