(17) Η Επόμενη Μέρα

55 17 0
                                    

Ξύπνησε ταραγμένος. Άνοιξε τα μάτια και ανακάθισε απότομα με την καρδιά του να κλωτσάει μανιασμένα. Κρύος ιδρώτας τον έλουζε. Ο σβέρκος του ήταν πιασμένος. Άρχισε να τον τρίβει ενώ παράλληλα περιεργάζονταν τον χώρο γύρω του.

Παραδίπλα ο Τζακ, ο Ράιαν και η Ιζαμπέλα κοιμόντουσαν πάνω στα φύλλα. Οι υπόλοιποι είχαν σηκωθεί, ωστόσο ο Σαμ δεν μπορούσε να διακρίνει που είχαν πάει.

Τελικά δεν ήταν όνειρο. Ήταν όλα αλήθεια. Τους είχαν πιάσει. Βρίσκονταν στην δασοφυλακή. Τον κυρίευσε μια παρόρμηση να βάλει τα κλάματα, όμως το ξεπέρασε αμέσως και σηκώθηκε να πάει ως το ποτάμι.

Δεν είχε περπατήσει ούτε διακόσια μέτρα, όταν συνάντησε τον Ρον να κατευθύνεται στο ξέφωτο. Περπατούσε περήφανα φορώντας μονάχα ένα βρεγμένο παντελόνι. Σταγόνες έσταζαν από τα μαλλιά του για να κυλήσουν ανυπόμονες πάνω στο γυμνασμένο του σώμα.

Πίσω του, δεν άργησαν να φανούν οι τρεις αδερφές, να ψιθυρίζουν και να χασκογελούν σαν μικρά κορίτσια. Εκτεθειμένος στο θέαμα αυτό, ο Σαμ κόντεψε να βγάλει το χθεσινό του γεύμα.

Ο κυνηγός τον παρατήρησε και του έκανε νόημα να τον πλησιάσει. Βλαστημώντας από μέσα του, το αγόρι κατευθύνθηκε στον Ρον.

"Καλημέρα"

Χαιρέτησε με ύφος αυταρχικό.

"Καλημέρα"

Απάντησε βαριεστημένα ο Σαμ.

"Οι υπόλοιποι που είναι?"

Ρώτησε ο κυνηγός.

"Κοιμούνται"

Αποκρίθηκε ξερά το αγόρι.

"Κοιμούνται!! Εε δεν παίζονται αυτοί οι τύποι"

Οι τρεις αδερφές που είχαν πλησιάσει αρκετά ώστε να ακούνε την συζήτηση γέλασαν επιδεικτικά. Ο Ρον γύρισε και τους χάρισε ένα γοητευτικό χαμόγελο, ενώ το αγόρι εκνευριζόταν όλο και περισσότερο.

"Άντε να τους ξυπνήσεις! Έχουμε δουλειά να κάνουμε"

"Και γιατί δεν τους ξυπνάς εσύ?"

Το αυτάρεσκο χαμόγελο του κυνηγού έσβησε ακαριαία και μια σοβαρή έκφραση κυριάρχησε στο πρόσωπο του. Τα μάτια του έλαμπαν από οργή.

"Γιατί εγώ, θα πάω να βρω τα κατάλληλα ξύλα για τις καλύβες"

Αντέτεινε με στόμφο. Έπειτα γύρισε θεατρινίστικα την πλάτη στο αγόρι και απομακρύνθηκε με περήφανο βήμα, ακριβώς όπως είχε καταφτάσει, με τις αδερφές να τον ακολουθούν ντροπαλές, χασκογελώντας.

Το Δάσος Της ΛήθηςWhere stories live. Discover now