Το Δάσος Της Λήθης

(16) Το Απροσδόκητο

Βάδιζε μέσα στο σκοτεινό δάσος αγχωμένη. Η καρδιά της χτυπούσε σαν τρελή πίσω από το στήθος της και τα χέρια της έτρεμαν που και που ανεξέλεγκτα.

Σκεφτόταν ότι ήταν απαίσια ιδέα, ότι έπρεπε να γυρίσει πίσω όσο ήταν ακόμη καιρός, όμως για κάποιο λόγο, που ούτε η ίδια δεν μπορούσε να εξηγήσει, συνέχισε να κατευθύνεται στο ποτάμι.

Αγνοώντας τα μακρυά γρυλίσματα και τα τριξίματα του δάσους, έφτασε στις όχθες του ποταμού. Τα μάτια της είχαν συνηθίσει στο σκοτάδι και επιπλέον το φως του φεγγαριού αντανακλούσε πάνω στα γαλήνια νερά του ποταμού και ξεχύνονταν εντονότερο στον χώρο φωτίζοντας περισσότερο.

Περίμενε κάποιος να εμφανιστεί, κάτι να ακούσει, κάτι να δει. Όμως τίποτα από αυτά δεν έγιναν.

"Εδώ είμαι λοιπόν..."

Μουρμούρισε διστακτικά, χωρίς ωστόσο να πάρει απάντηση.

"Θα περιμένω λίγο ακόμα"

Πρόσθεσε σιγανά έπειτα από λίγη ώρα.

Όταν πια ήταν έτοιμη να επιστρέψει πιστεύοντας ότι όλα ήταν αποκύημα της φαντασίας της κάτι της τράβηξε την προσοχή. Ένας σιγανός ήχος, σαν βήχας και βογκητό σε ντουέτο. Η καρδιά της κλώτσησε δυνατότερα πίσω από το στήθος της. Αδρεναλίνη ξεχύθηκε ορμητικά στις φλέβες της.

Έμεινε σιωπηλή, να βεβαιωθεί ότι άκουσε σωστά. Τελικά ξανάκουσε τον περίεργο αυτό ήχο, λίγο πιο δυνατό αυτή τη φορά. Μπήκε στον πειρασμό να ρωτήσει ποιος ήταν εκεί, όμως αποφάσισε να παραμείνει σιωπηλή ώστε να έχει κάποιο πλεονέκτημα σε περίπτωση επίθεσης.

Έβγαλε τον σουγιά, που είχε πάρει νωρίτερα από τον Σαμ όσο κοιμόταν, και τον έσφιξε με δύναμη στην παλάμη της. Κάποιος εκεί κοντά ξαναέβηξε. Προσπάθησε να ακολουθήσει τον ήχο με την καρδιά της να μην βρίσκει ηρεμία.

Τελικά εντόπισε λίγα μέτρα μακριά της μια ακαθόριστη μάζα να κείτεται κουλουριασμένη δίπλα από το ποτάμι. Κρατώντας την ανάσα της πλησίασε επιφυλακτικά, με το μαχαίρι της σε ετοιμότητα. Η μάζα ξαναέβηξε αδύναμα.

"Ιζαμπέλα..."

Την άκουσε να ψιθυρίζει το όνομά της. Το κορίτσι κοκάλωσε. Την γνώριζε εκείνη την φωνή. Πλησίασε λίγο ακόμα την μάζα.

"Τζακ?"

Αναρωτήθηκε ψιθυριστά. Εκείνος άλλαξε ελαφρώς την θέση του σώματος του και το κορίτσι μπόρεσε να τον παρατηρήσει καλύτερα.