insanity | jikook [çeviri]

,,ilk deneme

"Gördün mü? Beni tanımadan önce bile benimle nasıl konuştuğunu?"

—

"Seni onunla yalnız bırakmayacağım, merak etme. Ama eğer terapiye katılırsan bunun hem bu dava açısından hem de benim açımdan çok yardımı dokunur. Ama seni zorlamayacağım, sana bırakıyorum." diye açıkladı terapist oldukça sakin bir tonla.

Jimin'i sakinleştirebildiği söylenemezdi ama. Adını öğrenmesi imkansızdı. Bu kadar kısa bir sürede..

Jimin'i alnında ter tanecikleri birikmeye başlamıştı bile.

"Ben.. ben anlamıyorum.. Yani.. Nasıl olur?" diye kekeledi Jimin, mantıklı bir açıklama bulmaya çalışıyordu. Cidden bu onu ölesiye korkutmuştu. Ve kimsenin bu olaya bir cevabının olmaması da durumu daha kötü yapıyordu. Kalbi çok hızlı atıyor ve göğüs kafesi de zincirlenmiş gibi hissettiriyor, nefes almasını zorlaştırıyordu.

"Buna verecek bir cevabım yok. Şimdilik. Ama eminim ki dikkatle ve yavaşça adımlarımızı atarsak bunu çözüme kavuşturabiliriz." dedi terapist söz verircesine.

"Araya girdiğim için üzgünüm ama Jimin'in bunun üstesinden gelebilecek birisi olduğunu düşünmüyorum. Bu davayı çözmek istediğinizi anlıyorum ama çalışanlarımdan bir tanesinin şu psikopatın kabuğunu kıramadığımız için akıl sağlığını yitirmesini istemiyorum." diye atıldı Namjoon. Jimin için cidden endişelendiğinden ona yardımcı olmaya çalışıyordu.

Ama Jimin adalet istiyordu. Ve ayrıca adını nasıl öğrendiğini bilmek.

"A-ama öğrenmem gerekiyor.. yoksa ölene kadar içimde bu şüpheyi taşıyacağım. Ben.. benim kendimi biraz hazırlamam gerekiyor. Sorun olur mu?" diye sordu Jimin, ikisine de dönüp. Endişe bedeninin birazcık titremesini sağlamıştı. Ama Jimin kalp atışları yüzünden fark etmemişti bile.

Terapist yüzündeki gülümsemeyle ayağa kalkıp Jimin'e doğru gelmişti. Yerdeki çöpü ayağıyla ezerken, Jimin'e elini uzatmıştı.

"İstediğin kadar zaman alabilirsin. Ve sanırım artık birlikte çalışmaya başlayacağız. Umarım iyi bir takım çalışmamız olur."

Jimin, terapisti dinlerken aynı zamanda ona uzattığı ellerine bakıyordu. Elleri büyük ve temizdi. Hiçbir yara veya iz kalıntısı yoktu. Kusursuzlardı.

Titreyen elleriyle, terapistin güzel ve temiz ellerini kavramış, yüzüne de zorlama bir gülümseme yerleştirmişti.