insanity | jikook [çeviri]

,,sevimli mektup

"Canavarlarımı boğamıyorum, yüzmeyi biliyorlar."

—

Sıcak. Oda çok sıcaktı.

Jimin yatakta dönmüş ve ayaklarıyla battaniyeyi aşağı kaydırmıştı. Jimin'in parlayan alnında ter damlacıkları birikmişti.

İki perde arasından gün ışığı sızıyordu. İyi uyuyamamıştı. Bütün gece Jungkook'u ve onun gerçekten katili bilip bilmediğini düşünmüştü. Çünkü eğer biliyorsa her şey biterdi, değil mi?

Jimin oturma pozisyonuna geçti. Birkaç tel saçı alnına yapışmıştı. Klimayı açamıyordu çünkü klima her zaman boğazını kurutuyordu ve ardından konuşamaz duruma geliyordu. Pencereyi de açamazdı çünkü buralar çok gürültülüydü. Ve Jimin ses varken uyuyamıyordu.

Uykucu genç yatağın yanındaki sehpadan telefonu alıp açmış ve saate bakmıştı. Saat daha 6:30'du.

Her neyse. Jimin ayağa kalkıp yavaş adımlarla tuvalete gitti.

Boxerını aşağı indirip banyoya girdi. Soğuk suyu açıp gözlerini kapattı.

Çok tazeleyiciydi. Öğretmeni soğuk duşun sağlığa iyi geldiğini söylemişti. Okuldan aklında kalan tek şey böyle bilgilerdi. O zamanlar tam bir veletti. İyi bir şekilde mezun olup ailesini gururlandırmalıydı. Ama şansa bak ki şu anda buradaydı. Problemlerle ve kabuslarla dolu bir yaşamın ortasında. Belki de yakın bir zamanda annesini aramalıydı. Belki de ailesi onun için endişeleniyordu.

Duştan çıkıp beline bir havlu sarmış ve aynanın karşısına geçmişti. Son günlerde pek bir şey yemediğinden kilo kaybetmiş olmalıydı.

Jimin'in gözleri açılmıştı. Daha iyi görebilmek için aynaya yaklaştı. Boynunu yana yatırdı. Küçük, çok belli olmayan, koyu kırmızı bir leke vardı boynunda. Dün olanlar beynine hücum etmişti Jimin'in. Bütün utanç verici, heyecanlı, korkutucu olaylar Jimin'in kafasından bir film şeridi gibi geçmişti.

Jeon Jungkook.

Jimin kızarmıştı. Kalp atışları hızlanmıştı.

Başını iki yana sallayarak banyodan çıktı. Ne kadar uzun süre bakarsa o kadar çok utanmaya başlıyordu çünkü. Ona öylece teslim olurken ne düşünüyordu ki? (YN: seks.)

Yeni kıyafetlerine uzanmıştı. Bir an önce aklını boşaltmalıydı.

—