"Belki de ,en sonunda, yeniden sevmeyi öğrenebildim."
(90 vote, 100 yorum)
—
Taehyung'un sözleri Jimin'in kulağına ölüm gibi gelmişti. Çenesi yavaşça titriyor, dışarı birkaç sözcük atmaya çalışıyordu ama pek işe yaramıyordu. Bu zavallıcaydı.Jungkook tek kelime etmeden kafasını Jimin'e doğru çevirmişti. Bakışları çok boştu. Jimin, Jungkook'un Taehyung'un az önce söylediği şeyler hakkında düşündüğünü anlayabiliyordu. Ve cidden bunun doğru mu yanlış mı olduğunu sorguluyordu.
"O değildi, şapşal. Ailesi. Ailesi senin aileni öldürdü. Komşularımızı hatırlamıyor musun? Tıpkı onlar gibilerdi.. Bizden iki ev ötede yaşıyorlardı. Her zaman, her zaman kavga ederlerdi. Hatırlıyor musun onları?" diye sormuş ve ilgisini çekebilmek adına Jungkook'un beline sarılmıştı. Normalden daha heyecanlı duruyordu.
Jungkook başını hafif yana yatırmıştı ve bakışları gitgide kararıyordu. Jimin tehlikeyi seziyor ama bedeni ne yazık ki harekete geçemiyordu. "Bu doğru değil.. Benim ailem.. Ben Busan'da doğdum. Bu doğru olamaz, Jungkook, yemin ederim." Jimin'in kalbi her an göğüs kafesinden zıplayacakmış gibiydi.
"Gördün mü?" diye heyecanla bağırmıştı Taehyung. Jungkook'un omzuna bastırarak bir yukarı bir aşağı zıplıyordu. Jungkook'un yüzü daha da kararmıştı ve kırılmış gözüküyordu. Bu doğru bir cevap olmamıştı, anlaşılan.
Bakışmalar hala sürüyor ve hava gitgide daha da boğucu oluyordu.
"Biz şey yapabiliriz.. Kollarını ayırabiliriz ve onları ailesine göndeririz. Veya dilini kesip bunun videosunu yaparız. Onunla çok fazla şey yapabiliriz, Jungkook. Ailenin ölümünün intikamını almak için birçok şey. Ayrıca şey de yapabi-" diye başlamış ama Jungkook'un başını sallamasıyla sözünü kesmişti.
"Bana bıçağı ver." diye kısaca söylemişti Jungkook. Bakışlarını asla Jimin'den ayırmıyordu.
Taehyung iğrenç bir şekilde gülümsemiş ve koşarak yatağın yanındaki sehpaya koşmuştu. Çekmeceyi açıp içindeki küçük bıçağı almıştı. Ustaca birkaç kez sallayıp Jungkook'a vermişti.
"Git." diye bir kez daha emretmişti Jungkook, elindeki bıçağı sıkıca kavradıktan sonra.
Gelen ani emirden biraz rahatsız gözüken Taehyung'un gülümsemesi solmuştu. Nefes verip kapıya doğru yürümüş ve son bir kez arkasını dönüp Jimin'e dalgayla karışık 'hoşçakal' dercesine el sallamıştı. Hemen sonrasında ise gitmiş ve odanın sessizliğe bürünmesini sağlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
insanity | jikook [çeviri]
Fanfictionne zaman bir insanı deli olarak adlandırabilirsin? jimin hapishanedeki suçluların öyle olduğunu düşünmüştü. ta ki bir kişi, ona jimin'in kendisinin bile deliye dönebileceğini gösterene kadar. asianfanfics sitesinden ©️xCocobanana ve jeonies