insanity | jikook [çeviri]

,,söz

"En karanlık canavarlarımı salmamı sen engelliyorsun."

Çok gürültülüydü. Sesten sağır bile olabilirdi.

Jungkook'un sesi Jimin'in kulaklarını tanrı bilir ne kadar uzun zamandır taciz ediyordu.

Jimin'in gözleri kapalıydı, çünkü düşük kalite fotoğraflar bakınca başı ağrıyordu. Jungkook hiçbir zaman kameraya bakmamıştı. Taehyung bunları gizlice çekmiş olmalıydı.

Parmağı hala oynamıyordu. Kırılmış olabilirdi. Elleri ve bilekleri uyuşmuş gibiydi ve onlara bakmaya cesaret edemiyordu. Jimin kan görmekten bıkmıştı. Bütün bu kabus boyunca sadece kan görüp durmuştu.

Kayıt bir kez daha başa sarmıştı. Jimin uzun zaman önce saymayı bırakmıştı.

Burada ne kadar zamandır oturuyordu?

Çarpık bir gülümseme Jimin'in dudaklarından kıvrılmaya başlamıştı.

Az kalsın cehennemden kurtuluyordu.

Ama buradan çıkış yoktu.

Ne kadar denerse denesin.

Burada ölecekti.

Yalnız.

Jimin birisinin onu özleyip özlemediğini merak ediyordu.

Büyük ihtimalle özlememişti.

Zavallı hayatı.

Yaşamaya değer ne kalmıştı ki?

Belki de her şeyi kendisi bitirmeliydi.

Birisi Jimin'in kulağından kulaklıkları çıkarmıştı.

Şaşkınlıkla, başını kaldırmış ve ıslak saçlı bir Taehyung ile karşılaşmıştı. Gülümseyen.

"Ne düşünüyordun?" diye sordu.

Az önceki şeyler sadece düşünceden ibaretti. Jimin ölemezdi. Böyle olmazdı.

Gözleri sulanmaya başlamıştı ama gözyaşlarını içinde tutmuştu.

"Jungkook." Jimin rol yapıp yüzüne de zoraki, basit bir gülümseme yerleştirmişti.