insanity | jikook [çeviri]

,,nefessiz

"İnsanların değişemeyeceğini düşünme. Şeytan bile bir zamanlar bir melekti."

—

Onu cezalandıracaklardı. Ölene kadar.

Ve sonra onu yiyeceklerdi. Bütün vücut parçaları karıştırılıp çorba adlı şeye dönüştürülecek ve bir kasede servis edilecekti.

Jimin'in bütün sistemi donmuş, akciğerleri çalışmamaya başlamıştı.

Kapıya yaklaşan ayak seslerini duyuyordu. Yaklaşan kişinin topuklarının bastığı tahta korkunç bir şekilde gıcırdıyordu.

Aniden gelen kapı tıklatma sesi Jimin'i sıçratmış ama aynı zamanda rahatlamasına da sebep olmuştu.

Gelen onlar değildi.

"Taehyung? Benim. Sana bir şey söylemem gerek." diye kapının diğer tarafından bağırmıştı tanıdık olmayan ses.

Kapı tıklatılmaya devam ediyordu.

Jimin yutkundu. Belki de bu adam onun çıkmasına yardım edebilirdi.

Veya Taehyung ile birlik olmuş da olabilirdi.

"Jungkook?" diye yeniden sormuştu ses ama bu sefer sesi daha sinir olmuş gibi geliyordu.

"Çoktan gittiler mi?" diye kendi kendine sessizce mırıldanmıştı.

Jimin'in kalbi cidden çok hızlı atıyordu. O kadar sesli atıyormuş gibi hissettiriyordu ki Jimin kapının arkasındaki kişinin bir an duyabileceğini bile düşünmüştü.

"Gerçekten mi? Kimse mi yok?" diye sordu ses yine.

Jimin terlemeye başlamıştı.

Denemeli miydi?

Jimin tam ağzını açmıştı ki, gelen ses yeniden çenesini kapamasına sebep olmuştu.

"Hoseok? Benim, Yoongi. Orada mısın?" diye neredeyse fısıltıyla söylemişti ses.

Jimin ileri adım attı.

Cesaretini kaybetmemek adına derin bir nefes almıştı.

"M-merhaba?" dedi Jimin kapıya doğru. Bir elini kapının tokmağında tutuyordu.