Chapter 35

51 5 1
                                    

Είχα ετοιμαστεί και περίμενα να έρθει ο Ash για να με πάρει. Από την στιγμή που ξύπνησα μέχρι και τώρα δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι γι αυτό το περίεργο όνειρο που είδα την ώρα που κοιμόμουν, ήταν τόσο αληθινό που όταν ξύπνησα ένιωθα τόσο απογοητευμένη που ήταν απλά ένα όνειρο, μία δημιουργία του μυαλού μου. Ο ήχος του κουδουνιού με απέσπασε από τις σκέψεις μου. Άνοιξα την πόρτα και είδα τον Ash να στέκεται μπορστά μου.

"Τι όμορφη που είσαι και σήμερα πριγκίπισσα" είπε χαμογελώντας και με κοίταξε στα μάτια. Ένιωσα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν και κοιτουσα νευρικά τα χέρια μου, όπως πάντα.

"Ευχαριστώ, λοιπόν που θα πάμε;" ρώτησα ενθουσιασμένη και του χαμογέλασα

"Είναι έκπληξη. Βέβαια η διαδρομή είναι λίγο μεγάλη αλλά αξίζει" απάντησε και περίμενε να δει την αντίδραση μου

"Οπότε μάλλον πρέπει να αρχίσουμε" απάντησα και εκείνος χαμογέλασε και μου έκανε νόημα να κλειδώσω για να φύγουμε. Μπήκαμε στο αμάξι του και εκείνος άρχισε να οδηγεί.

"Πριν κοιμόσουν;" με ρώτησε χαμογελώντας. Μα πως το κατάλαβε; Τόσο πολύ φαίνεται;

"Είναι τόσο εμφανές;" ρώτησα και γέλασα σιγανα.

"Όχι, απλά τις τελευταίες μέρες νομίζω πως κοιμάσαι λίγο περισσότερο" απάντησε και του ξέφυγε ενα μικρό γελιο.

"Δεν ξέρω πως το κατάλαβες αλλά ναι, χθες δεν φανταζεσαι πόσες φορές ξύπνησα τον Cal επειδή δε μπορούσα να κοιμηθώ και επειδή όλο το βράδυ γινόταν το ιδιο πράγμα. Δεν είχα καθόλου ενέργεια το πρωί με αποτέλεσμα να κοιμάμαι και το μεσημέρι" απάντησα και κοίταξα το κινητό μου.

"Σε έχει επηρεάσει κάτι ή κάποιος;" ρώτησε με περιέργεια

"Απλά μετά τον τσακωμό που είχα με τον Luke δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι αν όντως έχει δίκιο γι αυτά που είπε. Μερικές φορές νιώθω τόσο άσχημα... είναι τόσο περίεργο αλλά δεν έχει σημασία, βγήκαμε ραντεβού δεν θέλω να σου λέω για ανοησίες που σκέφτομαι. Έχει καταντήσει εκνευριστικο" απάντησα και τον κοίταξα στα μάτια

"Δεν είναι ανοησίες, αν σε επηρεάζουν όλα αυτα πιστευω πως θα σου κάνει καλο να τα βγάλεις από μέσα σου. Πάντα σου κάνει καλό το να μιλάς σε κάποιον" απάντησε και ακούμπησε το χέρι του πάνω στο δικό μου το οποίο βρισκόταν πάνω στο πόδι μου και μου χαμογέλασε. Αυτή η ξαφνική επαφή με έκανε να νιώσω καλύτερα.

|Beautiful| {Sequel To TBWTBE}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora