Herkesin acısı farklıdır.Belli etmez yarasını.Içinde saklar.Acı insana dayanmayı öğretir.Bir dahaki acılara dayanmayı oğretir.Gözyaşı gözleri parlatır.Ağlamak bazen içini ferahlatır insanın.Kapalı bir kutudur insanın içi konuşmadan açılamaz.Konuşmadıkca da büyür acısı.Paylaştıkca o kutu küçülür ve yok olur.Sevda acısı,hasret acısı hepsi farklıdır.Mesele acısı olanlara yardım etmektir.İnsanlığın geregı budur.El uzatmaktır yaralara.Set kurmaktır akan gözyaşlarına..
