İnsan kolay kolay kendini eleştirmez.Hatalarıni kabul etmez.Onların onu bir adım daha ileri götüreceğini bilmez.Yaptığı işlerde temkinli olmasını sağlar.Başkasının fikrine kapalı olması onun yaptığı hataları görmesine engel olur çoğu zaman.Bu seferde de sürekli hata yapmakta inat eder insan.Eleştiriye açık olmalıdır insan.Çünkü kendi bile başkalarının sevdiği şeyleri beğenmez çoğu zaman.Bunu bilmelidir.
Bir ilişkide yanlış yapınca ileri gitmemelidir mesela.
Bu ilişkinin sonuna varmasına sebep olabilir.Bu iki taraf için de geçerlidir elbet.
Güven hatalari azaltır.Kendi de güven verirse etraftaki arkadaşlarına,kendi de hata yapmaz arkadaşları da.
Eleştiri hakarete de dönüşmemelidir hiç bir zaman.Herşeyin bir usulu vardır elbet.Karşımızdakinin yaptığı şeye saygı dairesinden çıkmadan sözlerimizi söylemeliyiz.
Böyle eleştiriler yapmalıyız.Çünkü kalbi kırarken söylenen bir kötü söz kadar etkili olmaz,kırıldıktan sonraki dilenen özürler..
