İnsan tek başına bir yere kadar mutlu yaşayabilir.Doğası gereği eşe ihtiyaç duyar.Beraber güleceği,ağlayacağı,canından bile koruyacağı birini ister.Kalp ister herşeyden önce bunu.Evlenip aile kurmak,çocuk sahibi olmak dünyada bambaşka güzel birşeydir.Bir çocuk sesi duymak ister insan belli bir yaşa gelince.Onun sesini duyunca sorumluluk aldığını ve ona sahip olmanın güzek duygusuyla tanışmak ister.Yastığa başını koyduğunda yanında sarılabileceği birini ister.Evlilik başka bir yaşam gibidir.Belirli bir düzene sokar insanı.Evi geçindirmeyi öğretir insana.Düzene sokmayı,ayakta tutmayı öğretir.Bir nevi işletme yönetimi öğretir.Ev halkının psikolojisini ayarlayan ve anlayan bir psikolog olmayı öğretir.Bir çok karmaşık duygu içerisinde mutlu bir şekilde düzen kurmayı öğrenir insan evlenince..
