Bir insan yanlış bir hareket yaptıysa,utanması o hareketten,o yaptığından ders alması ve bir daha yapmaya tenezzül etmemesidir.Utanmadan yaşanılırsa hayat,insan birine sinirlenince hakaret eder ve yaptığı yanlışta da üstelemeye devam eder.Sadece kendini düşünür.Karşısındakini önemsemez çok fazla.Aile de bu konuda yetiştirme de önemlidir.Mesela çocuk yanlış bir harekette bulununca onu uyarmalı,biraz da olsa kızmalıdır çocuğa,şiddet değil,sert bir ikaz anlatmak istediğim.Çünkü çocuktur bilmez,ne bilsin diyerek geçiştirip atılırsa,çocuk büyüyünce aynı hareketlerde devam eder.Insan küçükken yapılanları unutmaz,hafizasına alır.O yüzden çocuk yetiştirirken o yaşlarda utanmayı da ögretmelidir aile çocuğuna.Utanmanın olmadığı yerde herşey olabilir.Çünkü kimse utanmazsa,herkes her istediğini yapar.Şiddet hiçbir zaman ceza değildir,fakat sert uyarılar daha etkilidir.Kendimizden pay biçersek,ailemiz veys öğretmenimiz bizi yaptığımız yanlıştan dolayı uyarınca biz o yanlışa kolay kolay yeltenmez ve yapmayız bir daha.Utanmak kötü bir şey değil,insana bir yerlerde durması gerektiğini anlatan bir erdemdir.
