ჩვენ

მეათე თავი

ჩანიოლი- არაუშავს მე წავიყვან - ვთქვი და ანი ხელში ავიყვანე თავიდან შეირხა თუმცა ღრმა ძილში იყო თავი მკერდზე მომადო და ძილი განაგრძო ნელა მივდიოდი კოტეჯისკენ გული ამოვარდნაზე მქონდა ვხვდებოდი რომ ეს დაღლის გამო არ იყო მაგრამ იმის დაჯერებაც არ მსურდა რაც პირველად მომივიდა აზრად კარები შევაღე და შიგნით შევედი ანი საწოლზე დავაწვინე მოშორებას ვაპირებდი მაგრამ მისმა ხელმა შემაჩერა მას ხელი ძლიერად ჰქონდა ჩემს მაისურზე ჩაკიდებული ვეცადე მისი ხელი მომეშორებინა მაგრამ თავი ვერარ შევიკავე და ფრთხილად მოვიპარე მისი პირველი კოცნა მის ტუჩებს მარწყვის გემო ჰქონდა ძლივს მოვწყდი დამათრობელ ნექტარს და სააბაზანოში შევედი.
სეჰუნი:
გზაში როცა ვიყავით თეო საეჭვოდ ჩუმად იყო არც ნერვებს მიშლიდა და ცოტა არ იყოს მისი სიჩუმე მაღიზიანებდა
სეჰუნი- ყველაფერი რიგზრა?
თეო- კი რატომ ეკითხები?
სეჰუნი- რა იყო მაშინ ენა ჩაყლაპე? აღიარე ძალიან გშიოდა და საკუთარი ენა შეჭამე ხო?
თეო- შენ წარმოიდგინე დავიღალე და საუბრის თავი აღარ მაქვს.
სეჰუნი- არც ჩემი ნერვების მოშლის თავი აარ გაქვს?
თეო- არა! - თქვა და წინ წავიდა ნორმანულ ადამიანს უნდა გახარებოდა არა? აი მე არ გამიხარდა პირიქით რაღაც დამაკლდა კოტეჯში ვიყავით როცა მასწავლებელმა ყველას დაგვიძახა ვახშმისთვის ჩვენც გავედით ლიზი და ლუჰანი საეჭვოდ ჩუმად იყვნენ არც თეო იყო ხასიათზე მოკლედ ყველაზე კარგად ჩანიოლი გამოიყურებოდა თუმცა აზრზე არ ვარ ასე რატომ იყო უხმოდ შევუდექით ვახშამს აშკარად მზის დარტყმა მიიღეს გოგოებმა რადგან ანი და თეო ჩუმად იყვნენ რაც არასდროს ხდებოდა საუბრის დაწყებას ვაპირებდი თუმცა მასწავლებელმა დამასწრო.
მასწ- ბავშვებო ვწუხვარ მაგრამ გეგმები ჩაიშალა
მარიამი- რა ხდება მას?
მაწ- ხვალ 12 საათზე ვბრუნდებით დირექტორმა ასე გადაწყვიტა ამირომ იმ თამაშს რომელიც ბოლო დღისთვის მქონდა შემონახული დღეს ვითამაშებთ
- რა თამაში?
მასწ- თქვენს სიმამაცეს გამოვცდი ბავშვებო მოკლედ ამ ყუთში არის ფურცლები ორ თქვენგანს ცარიელი ფურცელი შეხვდება ისინი ტყეში შევლიან რუკით იხელმძვანელებენ ტყის შუაგულში არის ქოხი და აქ ის ორნი მთელი ღამე უნდა დარჩეს მხოლოდ დილით შეძლებენ დაბრუნებას - უკვე ნახევარ კლასს აკანკალებდა.
მასწ-მაშ ასე დავიწყოთ სათიითამოდ ამოიღეთ ფურცლები და ვისაც ცარიელი შეხვდება ჩემთან მოვიდეს - ასეც მოვიქეცით მინდოდა თუ არა ღამე ტყეში გატარება? არა არ მინდოდა ნამდვილად არ მინდოდა კანკალით გავხსენი ფურცელი და... მადლობა ღმერთს ცარიელი არ არის პირველი ვინც მასწავლებელთან მივიდა ეს ანი იყო რომელსაც აშკარად არ არინტერესებდა ეს მეორე კი ჩანიოლი იყო რომელსაც კმაყოფილი ღიმილი ჰქონდა სახეზე აკრული აი უკვე ანის სახეზე დაეტყო რომ არ სურდა მისი გამოჩენა მიჩდება კითხვა რა მოხდა? არ ვიცი მაგრამ გავარკვევ
მასწ- აბა ბავშვებო შეგიძლიათ წახვიდეთ ხოლო ვისაც კოცონთან უნდა ყოფნა ამის ნებას გრთავთ - ანი და ჩანიოლი ტყეში შევიდნენ ჩვენ კი კოცონის გარშემო დავსხედიტ და საუბარი დავიწყეთ უკვე ფსონებსაც კი ვდებდით გადარჩებოდნენ თუ არა ან კიდევ ტყეში გაძლებდნენ თუ არა ეს ყველაფერი კი ძალიან სახალისო იყო.