ჩვენ

მეექვსე თავი

კოტეჯში ვიღაც ჩემს კლასელ ბიჭთან ერთად უნდა მეცხოვრა 3 კვირა! არა! ყველაზე დიდი სასჯელია, თან ვიდეოკამერებით უნდა გვითვალთვალონ, უკვე ძალიან ცუდად ვარ და როგორც ვხედავ ეს იდეა არავის არ ხიბლავს.
- არა მას ამას ვერ გაგვიკეთებთ! - იყვირა ჩვენმა კლასელმა გოგომ.
მასწ- გადაწყვეტილებას აღარ შევცვლი. ხო და დღესვე გაიგებთ ვინ ვისთანი ერთად იქნებით კოტეჯში. - უკმაყოფილოდ გავხედე მარიამს, მანაც ზუსტად იგივე მზერით შემომხდა.
მასწ- მოკლედ ერთ კოტეჯში იქნებიან: მარკი და ჯენი, ჯექსონი და ჯესიკა, ლუჰანი და ლიზი. - ვსო აქანე დამთავრდა ჩემი სიცოცხლე. - ბექჰიონი და მარიამი. - მარიამს რომ გავხედე გაფითრებული იყო - კრისი და სოფი, ჩანიოლი და ანი, სეჰუნი და თეო. ვსო ეს არის. - მე და მარიამი თანახმა ვიყავით, სავადმყოფოში წავეყვანეთ ოღონდ მაგათთან არ გვეცხოვრა ერთ სახლში, თეოს და ანის კი არაფერი ეტყობოდათ, ძალიან მშვიდად იყვნენ და ,,ფეხებზე მკიდია" სახით იყურებოდნენ.
ლიზი- ნეტა სიცხემ ამიწიოს და დავრჩე.
მარიამი- ვსიო ცუდადაა ჩვენი საქმე.
ლიზი- ესენი ნახე რა მშვიდად ზიან.
მარიამი- მაგათ რა ენაღვლებათ, ხელს ვინ დაადებს ხომ მოატეხა ანიმ ის ხელი, თეო კიდე ზუსტად ეგეთია დანით აჩეხავს. ჩვენ რა ვქნათ?
ლიზი- 3 კვირით ანი და თეო უნდა გავხდეთ.
ბიჭები:
სეჰუნი- მგონი შანსი გვაქვს სამაგიერო გადავუხადოთ.
ბექჰიონი- ვიდეოკამერები არ დაგავიწყდეს.
სეჰუნი- ჯანდაბა ეგ სულ ამომივარდა თავიდან.
ჩანიოლი- მაგრამ მე უკეთესი იდეა მაქვს.
ლუჰანი- გისმენ, მაგათ გამწარებაზე უკვე მეც აღარ ვიტყვი უარს ძმაო.
ჩანიოლი- ესეიგი ასე უნდა მოვიქცეთ..... (გეგმას არ ვამხელ :დდდ) ჰა რას იტყვით?
ბექჰიონი- ყოჩაღ ძმაო, კარგად მოგიფიქრებია.
სეჰუნი- გეთანხმები, მაგრამ რთული იქნება.
ლუჰანი- სხვა გზა არ არის, მე მაგათ ვანახებ ვისთან დაიჭირეს საქმე.
ჩანიოლი- ძალიან სახალისო თამაში გამოვა.
სეჰუნი- დროა რეალურად გავერთოთ ბიჭებო.
ბექჰიონი- კარგი ხვალ შევხვდებით.
გოგოები:
მარიამი- კარგით რა, მათთან ერთად როგორ უნდა ვიყოთ.
თეო- დაწყნარდი მარიამ ხომ გაიგე, რომ კამერები აყენია ვერაფერს იზავენ.
მარიამი- არ ვიცი. ღამე დავიძინებ დღე კი არ მომშორდეთ გასაგებია?!
ლიზი- შენი აზრით მე მარტო გავჩერდები?!
თეო- ხო ეგრე პანიკის გარეშე.
ლიზი- ანი სად არის?!
მარიამი- ტელეფონზე საუბრობს.
ლიზი- ვის ელაპარაკება ამდენს და დაუსრულებელს?!
თეო- თქვენი შიშით ვერ უნდა გავიდეს ხო?!
მარიამი- აი მოდის!
ანი- აუ რა მაგარი ამბავი მაქვს. ჩემთვის მაინც.
თეო- რა ხდება?!
ანი- ერთ კვირაში ჩემი ძმა საცოლესთან ერთად კორეაში გადმოდის საცხოვრებლად.
ლიზი- უჰუუუ შენი ძმა კაია, საცოლე არ ვიცი.
ანი- საცოლე ძაან მაგარი გოგოა, მასაც ანი ჰქვია და ჩვენ შეგვეწყობა, მარა დიდია ჩვენზე.
მარიამი- ეგ არაფერი, ასაკს რა მნიშვნელობა აქვს.
ანი- აბა ბანაკისთვის მოვემზადეთ.
ლიზი- აუ ნუ მახსენებ არ მინდა.
თეო- აუ თავიდან არ დაიწყო წუწუნი რა . გთხოვ.
მარიამი- კარგი გვეყო მართლა. გლოვა საქმეს არ უშველის, ჯობს მოვემზადოთ.
თეო- ყოჩაღ მარიამ. ლიზი მიბაძე!
ლიზი- -_-
თეო- მიყურე ახლა მკვლელის თვალებით.
ანი- აბა ხვალამდე. - თქვა და ჩვენმა ჭკვიანმა მანიაკმა დაგვტოვა, მარიამიც მალე დაგვემშვიდობა და ჩვენც წავედით სახლში, მართალია წასვლა არ მინდოდა, მაგრამ ვერაფერს გავხდებოდი, ამიტომ ბარგი გავამზადე.
ბიჭები:
ლუჰანი- აქ რა გინდათ? თან ბარგით, სახლიან გამოგყარეს თუ...
ბექჰიონი- ჰაჰაჰა რა ხუმარა ხარ!
სეჰუნი- დღეს შენთან ვერჩებით ხვალ ხომ ბანაკში მივდივართ.
ლუჰანი- ხო კარგი. შემოდით.
ჩანიოლი- საღამოა რა ვაკეთოთ?!
სეჰუნი- მთელი ღამე წინ გავქვს, ასე რომ...
ბექჰიონი- ასე, რომ ვიდეო თამაშების დროა.
ლუჰანნი- ჩემს გონებაში ზიხარ!
ჩანიოლი- ჩვენ ხომ ბავშობის მეგობრები ვართ.
ლუჰანი- კარგი მე სასუსნავებს მოვიტან, თქვენ კი თამაშბი აარჩიეთ და ჩართეთ.
ბექჰიონი- რა პრობლემაა! - მოკლედ ისე მოიქცნენ, როგორც დაგეგმეს. გათენებამდე ვიდეოთამაშებს თამაშობდნენ. დილის 4 საათხე დაეძინათ, ხოლო მაღვიძარამ დილის 9 საათზე დარეკა და ძილიც სადღაც გაქრა. ზოზინით ადგნენ და სკოლისკენ წავიდნენ, მთელი გზა ბუზღუნებდნენ, სკოლასთან როცა მივიდნენ ავტობუსი უკვე შევსებული დახვდათ, ბიჭებიც აპირებდნენ დაჯდომას რათა მალე შეძლებოდათ ძილის გაგრძელება, ამიტომ ავტობუსისკენ სწრაფი ნაბიჯებით წავიდნენ, როცა ჩანიოლს გონება გაუნათდა და მასწავლებლისკენ დაიძრა, რადგან თავის გეგმა განეხორციელებინა. ,,თამაში დაიწყო" გაიფიქრა და მასწავლებელს მიუახლოვდა.