The Ideal Girlfriend

Kabanata 7: Pasukan ulit

SHOUT OUT PO DUN SA TAONG NILAGAY SA READING LIST NIYA ITONG STORYANG (panget) ITO ❤️😂 MAHAL KA PO NG MAMA MO. GOD BLESS YOU!❤️😁

Hindi ko alam napaka-negative ko pero tinutuloy ko parin. Kudos sa aking kashungahan!!! Btw, PUMASOK PO AKO nung sinabi kong tinatamad ako last chapter kasi kahit anong mangyari, kahit gaano kapa tamarain dapat kang pumasok dahil.....

Maganda ako. Bow.

SPG PO ULIT ITO. BOYS AND GIRLS MAGING MAN AND WOMAN MUNA HA.

Kk.

🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷

Carlos' POV

Bumalik ako sa SBO room kasi nakalimutan kong hindi pala dapat ako makaramdam ng ganito dahil natapos na ang lahat nung araw na iyon kaya dapat hindi ako maging ganito nasa tapat na ako ng pinto at nagtaka kung bakit naka-lock yun, mabuti may extra key pa akong dala na ang president at vice president lang ang may karapang magkaroon. Hindi ko inasahan na makikilala nila si Ishie lalo na si Tyson, at ang babaeng yun nakikiasagot at ang lakas pa ng loob suwayin ako napahawak ako ng mahigpit sa susi na hawak ko sa kaliwang kamay ko kaya naman napabuntong hininga nalang ako. Ano pa nga bang magagawa ko, nangyari na eh.

Hindi ko lang alam kung paano mapapapayag si Ishie, makulit pa man din yun. Alam ko na mahirap ang palipat-lipat ng school pero wala namang magagawa kundi ang lumipat dahil wala namang choice. Sa wakas ay nabuksan ko na ang punto pero nagulat ako dahil nakita kong.....

Wala ng tao?

Naghanap ako ng kahit na sino pero wala na talaga. Napabuntong hininga akong muli, anong gagawin ko dito? Halos sampung minuto lang akong nawala ah. Ngayong nakita ko sila na kasama si Ishie hindi na ako magtataka o mag-iisip pa kung ano ang namamagitan sakanila. Masakit man, pero ito ang pinili kong tahakin. Patawarin sana ako ni Tyler pero yun ang pinili kong gawin.

I was ten years old nang mabatid ko sa sarili ko na bisexual ako dahil nakilala ko si Simon Kean Ranviar sa isang sports competition. I was just staring at him deeply and I can only see him--only him...

"Huy!"

Hindi ko alam ang nangyayari sa paligid ko basta ang alam ko, may pagtingin na ako sa taong tinititigan ko. Isa siyang long tennis player at maliban sa nakakabilib niyang skills sa pagtetennis, ang itsura niya na mala-adonis at prinsipe ay nahumaling ako sa ngiti na nakalagay sa mukha niya.

"Carlo!"

Makikita mo sa mukha niya na enjoy na enjoy siyang mabuhay sa mundo dahil sa ginagawa niya. Habang naglalaro ang gaan at ang presko niyang tignan, alam mo na masaya siya at kuntento.

"CARLOS KING VELASCO!!!"

Isang malakas na sigaw ang narinig ko at pangalan ko pa ang sinigaw. Kung hindi ako nagkakamali si Ishie to. Hinarap ko siya at halata mong inis na inis na pero napatingin din ako sa paligid kasi ramdam ko ang tingin ng mga tao at ang tahimik na paligid, paglingon ko ay nakatingin na samin ang lahat ng tao dahil narinig nila ang pagsigaw ni Ishie, ganun ba kalakas ang boses niya? Sobrang lawak kaya ng lugar na ito.

"ANO BANG NANGYAYARI SAYO AT HINDI KA NAMAMANSIN! SINO BA YANG TINIT---

Hindi ko na siya pinatapos magsalita at hinila nalang sa kung saan habang nakatakip ng kamay ko ang bibig miya. Oo nga ganun nga kalakas ang boses niya. Sobrang lakas hindi na niya kailangan ng speaker. Napalingon naman ako sa gawi ni Simon Kean Raviar at hinding-hindi ko malilimutan ang mga ngiti niyang yun na siyang naglapit sa aming dalawa.

Cut!

Okay standby ka lang King, Shawn! Nasaan na?

Papunta na raw sir.