SERAY (Tamamlandı)

Sergiye hazırlık (5.kısım)

-Bak anne,bu benim kariyerim için çok güzel bir başlangıç ola bilir.Güzel bir sergi olacakmış ve gitmeği gerçekten istiyorum.Lütfeen...
-Akşam babanla da konuşuruz.İzin verirse gidersin.Hem kiminle gideceksin ki?
-Şey,üniversiteden bir arkadaşla tanıştım.Onunla.İsmi Serdar.
-Zeynep de sizinle değil mi? Yeni tanıdığın biriyle yalnız gitmene asla izin vermem.
Zeynep? Bu kısmını hiç düşünmemiştim.Tabi ki de izin vermez.
-Evet anne.Zeynep de geliyor.O da benim kadar kariyerini düşünüyor.
-Dediğim gibi akşam babanla konuşur izin isterim.Verirse gidersin.
-Birtanesin sen- dedim ve annemin yanağına bir öpücük kondurdum.
Ama bir problem  vardı.Zeynep gelmiyordu.Ne yapacağım?Anneme yalan söyleyemem.Hemen Zeynepi aradım.
-Ya annem sen gelirsen gide bileceğimi söyledi.Hazırlan yarın benimlesin canım arkadaşım.
-Yok ya.Alış-verişe gideceğim demiştim hatırlarsan.
-Benim için ertelesen.Ya lütfeeen Zeyneep.
-Tamam.Annemle konuşurum.Hazırlan bakalım Günay.İstediğin gibi - geleceğim.Yine kıramadım seni.Hoşçakal.
-Canımsın.Bay bay...
Her şey süper gidiyordu.Annemin de babamı ikna edeceğinden emindim.
-Günay,gelsene kızım.-annem beni çağırınca yanına koştum.
-Efendim.
-Baban geç gelecekmiş.İşi uzamış.Sen yemeğini ye ve yat.Yarın sergi var.
-Nasıl yani? İzni kaptın mı?
Soruma kafasını aşağı ve yukarı sallayarak cevap verdi.
-Süpersin anne - dedim ve ona sarıldım.
Gün ağardı.Büyük gündü.Heyecanlıydım.Gece Serdara yazdım.Whatsapp'ta grup açmış Zeynep.Yalnızca üçümüzün olduğu bir grup.Ben de durumu değerlendirdim ve bu sefer mesaj atmağı başardım.
Whatsapp grupu mesajlaşma:
Saat: 21:47
Günay: Merhaba arkadaşlar.Serdar serginin ismi ne?Bir kaç araştırma yapmak istiyorum da.
Saat:21:52
Serdar: Merhaba.Serginin ismi  "Mimarlıkta yarın ve bu gün".Ben sana linki atarım.Orada bilgiler tamamen var.
Saat:21:53
Günay: Teşekkürler.Bekliyorum...
Saat:21:55
Serdar: www.mimarlikvesergiler.com
Bu linkte sergiler kısmından araştırma yapsan çıkacak.
Saat:21:56
-Teşekkürler  bir daha.

Evet, araştırma filan yapmıştım ve hazırdım.Genç bir mimarın sergisiymiş.Mimar onun eline geçen fırsatları değerlendirerek bu sergiyi açmağı başarmış.Mimarın ismi Murat Hasanoğlu'ymuş.Bakalım ne olucak? Sergi akşam saat 7'de.Ve ben hazırlanmalıyım.Duş aldım.Sonra öğle yemeği yedim.Öğle olmuştu bile.Saçlarımı kurutmamıştım.Saçlarımı kuruttum.Bu sefer saçlarımı dalgalı yaptım.Ufak-tefek makyaj yaptım ve elbise giyindim.Mavi,kolsuz ve uzunluğu dizden olan sade bir elbiseydi.Güzel gözüküyordum galiba.Siyah bir topuklum vardı. Üstü işlemeliydi ve sade bir elbiseyi tamamlayacak şık bir ayakabıydı.Siyah çantamı da aldım.Ben bütün bunları yapanadek zaten saat 6 olmuştu bile.Telefonum çaldı ve arayanın Serdar olduğunu gördüm.Heyecanlandım mı ne?Cevaplaya  bastım.
-Efendim.
-Hazır mısın ?
-Evet.
- Ben seni almağa gelirim.Nerede oturuyorsun?
Çok emrivaki yapıyordu.Pat diğe söylenir mi bu?
-Hayır gerek yok.Ben kendim gelirim.
-Yani istersen gele bilirdim.
-Teşekkürler...Gerek yok.Kendim gele bilirim.
-Nasıl istersen.
Bu çocuk kibarlık mı yapıyordu yoksa arabasıyla hava mı atmak istiyordu...