SERAY (Tamamlandı)

Peki sonra

Evet Serdarla dünkü yemek sonrası telefonda bile hiç konuşmamıştık.Sabah olmuştu.Çok az uyumuştum.Gece düşünmekten delirmiştim.Ve şimdi üniversite gitmem gerekiyordu.Ne olacaktı?
Zeynep telefonumu susmaya izin vermemişti.Tüm gece beni aramıştı.Sonunda kısa bir mesajla dersle alakalı olarak görüştüğümüzü yazdım ve telefonumu kapattım.Bu gün sorulara maruzz kalacağımı biliyordum.Durakta Zeyneple görüştük.Bana kızgın bakışlar atıyordu."Bak Zeynep konuşmak istemiyorum.Anlıyor musun? Bir şey olduğundan değil de yine abuk-subuk konuşacaksın.Anlasana.Yalnızca ders çalışmıştık...Tamam mı?" diye kısa kesmesini istedim.O da "Öyle olsun bakalım" diye karşılık verdi.Bütün yolu sustuk.Hiç konuşulmadı.Ne olacağı hakkında hiç bir fikrim de yok.Zaten dün ona cevap da vermemiştim.Yalnızca susup oturmuştuk.Sonunda Serdar sükutu bozmuş "Seni eve bırakayım mı" diye sormuşdu.Ben de "Olur" demiştim.Başka bir şey olmamıştı.Bu düşünceler beynimi kemirirken ben üniversitenin karşısında olduğumu fark etdim.Zeynep de bir şey konuşmuyordu.
İçeri girdiğimizde Serdarla göz-göze geldik.Gözlerinde kayb olmadan hemen gözlerimi kaçırdım.O ise hala bakıyordu.Hiss ediyordum.
İlk ders başladı.Ders dinlemiyordum.Kafamda dolaşan sorulara cevap bulmak peşindeydim.Hem başımda çok ağrıyordu.Dayanamadım.Doktora indim.Sonra ardımdan "Günay,Günay" diye gelen sese döndüm
Serdardı.Durdum.Koşarak bana yetişdi.Elini koluma koydu."Ne oldu sana?Niye apar-topar dersten çıktın?"
Heyecanlıydım."Başım çok ağrıyor" "E doktora o zaman.Haydi bakalım."dedi ve eıimden tutdu.Yine emrivaki.Çok rahattı.Ben ona bakıyordum o ise endişeliydi."Ama hadi Günay" dedi.Ve adım atmağa başladım.Doktora indik.
-Evet şikayetin kızım?
-Dün geceden beri başım ağrıyor.
Dediğimde Serdara baktım.Dün gece sözüne takıldı o da.Eminim benim yüzümden mi diye düşünüyordur.Ama kasden söylememiştim.
-Tamam.Sen bence geçen yıl da bayılmıştın.Gelmiştin hani.Ben burda sadece ilk yardım ve ya ilaç falan işlerini yapa bilirim.Sana kesin bir şey söyleyemem.Şimdilik bu ilacı iç.Ama mutlaka hastaneye gidip muayine ol.Tamam mı?-dedi ve ilacı uzattı bana doğru.Ilacı içdim.Oradan çıktığımızda "Hadi bakalım gidiyoruz" dedi Serdar."Nereye?" dediğimde yine endişeli şekilde bana baktı."Doktoru duymadın mı?Hastaneye.Teşhis konulsun doğru düzgün"dediğinde şaşırdım.
"Bak Serdar beni düşünüyorsun.Tamam.Ama gerek yok.Sadece bir azdan geçecek olan baç ağrısı.Benim için endişelenme artık." dediğimde hislerini çözenediğim bir yüz ifadesiyle bana baktı.Sonra masumca ellerimi ellerinin içine aldı."Nasıl endişelenmeyim söylesene.Sen benim sevdiğimsin."dediyinde gözlerimi ellerinden çektim.Ona baktım.Gözleri bana sevgiyle bakıyordu.Başkasına bu ne cüret derdim ama ona diyemiyorum.Ben de onun için endişelenmiştim...Ne olucak şimdi?
"Tamam hastaneye gitmiyorsan eve git.Dinlenmen lazım.Anla." Kafamla evet işareti yaptım."İtiraz yok.Ben bırakacağım".Buna da tamam.Bakalım başka nelere tamam diyeceğim...