Seray bir isim,evet.Ama bu bir inadın ismi.Bu bir başarının ismi.Günay isimli bir kızın mimarlık okuması ve sonra ölümcül hastalığa yakalanmasıyla gelişen olaylar onun inadının sonda başarıya dönüşerek bu dünyadan bir iz koyarak gitmesiyle sonuçlanı...
Mimarlık süper.Okul da süper.Her şey güzel gidiyor.Serdar mı?☆ Ha evet.Serdar var değil mi?Zeynep hala bana gaz vermeğe devam ediyor."Serdar sana aşık kızım.Sadece cesareti yok Günay.Anlıyor musun?" diye diye 1 yılımı onun bu laflarıyla geçiştirdim ve geçiştiriyorum. Bu gün sıradan bir gündü.Ama her şey bir anda oldu.Biz Zeyneple sohbet ediyorduk.Birden gözlerim karardı.Bir şey göremez oldum.Ne oluyordu ki? -Zeynep.Ben iyi değilim.Zeyneep... -Günay ne oldu? Günay? İşte bundan sonrası yok.Gözlerimi açtığımda üniversitenin doktorundaydım.Yatağa uzanmıştım.Başımda ise Zeynep ve sıkı durun Serdar bekliyordu. -Ne oldu bana? Serdar bana yakınlaşıp kalkmama izin vermedi. -Az önce bayıldın.Doktor iyi olduğunu söyledi.Sadece yorgunluktanmış.Merak etme yani.Ama ben yine de bir hasteneye gidelim derim. -Evet kanka.Serdar haklı. -Ya ne hastanesi? İyiyim ben.Sadece bayıldım.Zaten yorgunluktanmış.Siz söylediniz.Beni kim taşıdı?Yani buraya kadar? -Serdar gördü. Hemen koştu sağ olsun.Seni aldı ve buraya getirdi. -Serdar çok teşekkür ederim.Yani yardımın... -dediğimde parmağıyla dudağıma bastırdı ve konuşmama engel oldu. -Şişşt...Gerek yok.Teşekkür etme.Sadece küçük bir yardımdı.Yardım bile denemez. ~~~~ Kızarmıştım.Hayır olamaz.Şimdi değil.Utanma Günay.Heyecan dolu bir gündü. Eve giderken abartmayı seven BFF'em bana anı özetledi. -Sen bana "iyi değilim" dediğinde kötü olduğunu Serdar fark etdi.Endişesini gözlerinden okudum.Ya görseydin.Zaten hep sana bakıyor. -Abartma istersen. -Abartmıyorum ve sözümü kesme.Sen düştüğünde Serdarın sana nasıl yetişdiğini görmen lazımdı.Jet hızıyla...Ama göremezdin.Evvet seni tutdu.Kapanmış gözlerine baktı ve "Günay" diye haykırdı. -Haykırdı?Gerçekten mi? -Tamam haykırmamış ola bilir."Günay,Günay" diye uyanman için adını söyledi.Ve bütün bunları kaslı kollarında seni taşırken yaptı.İnanamazsın."Çekilin,çekilin" deyip insanlar yardı ve işte seni aşşağı kattaki doktorun odasına yetiştirdi.Ve biliyor musun?Başından hiç ayrılmadı. -Sana da eğlence çıkmış ha.Baya eğlendin. Söylediklerini kafamda kurup anlamaya çalışıyordum.O an uyanık olsaydım kalbim yerinden çıkardı her halde.Amaaan... Gece düşünmekten uyuyamadım.Onun gülüşünde,gözlerinde kayb ola bilirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neler diyorum ben?Saçmalama Günay?Hayır tabiki de hoşlanmıyorsun.Sen aşık olamazsın.Aşık olmak can yakar derler. -Ama hem de çok güzeldir. -Anne?! -Evet kızım.Sen de bu hissi yaşıyorsun galiba.Babanla tanıştığımda aynen böyle hiss etmiştim ben de.Kim olduğunu demek istediğin an dinlerim. -İyi ki varsın anne.Seni çok seviyorum...
