SERAY (Tamamlandı)

Üniversite.PolaCe

Serdar'dan
Bir kaç gün geçmişti.Günay kötüydü.Ama bu gün...Hevesliydi sanki .Mutlu gibi."Hayatım iyi misin?" diye sordum.Yanağıma öpücük kondurup "Niye olmayım ki?Baksana ne güzel bir sabah." dedi.Üstüne gitmedim.
Üniversiteye gittik.Zeynepe sarıldı."Özlemişim" dedi ."Ben de canımın içi" diye karşılık verdiğinde Zeynep daha da sıkı kucakladı onu.Arkamdan biri elini omzuma koydu.Bu Ayhandı.
-Nasılsın abi?
-Bilmiyorum.Hiç...
-Atlatacaksınız biliyorum...
-İNŞALLAH Ayhan .Sağ ol.
İnanamıyordum.Günay iyi miydi?!Bu kadar mutlu gözükmesi normal miydi? İlk ders için zil çaldı.
Evet ders başladı.Cemile öğrermen içeri girdi.
-Çocuklar bu gün sizi biriyle tanıştıracağım.Buyurun lütfen.-dedi.İçeri orta yaşlı bir adam girdi.Saçları ağarmıştı.
-Bu genç mimarlara şans tanıyan ünlü mimar ve iş adamı aynı zamanda "PolaCe" şirketinin sahibi Polat Cemiloğlu.Kendisinin size demek istedikleri var.
"PolaCe" şirketinin sahibi mi?Ününü duymuştum.Muhteşem biri.Murat'a da zaten şans tanıyan ve önünü açan oydu.
-Merhaba arkadaşlar.Şirketimiz yeni bir proje başlattı.Ben proje hakkında size bilgiyi sekreterimle ulaştıra bilirdim.Ama sizi görmek ve projeyi ben tanıtmak istedim.Şimdi gençlerimiz çok daha başarılı.Onlara şans tanımaktan gurur duyarım.Evet projemiz "Genç mimar" adlanıyor.Size konsept verilecek ve o konsept için en uygun ve kusursuz dekarasyonu kim yapacaksa ona bu şansı vereceğiz.Onun yaptığı tasarımla bina inşa olucak.Konsept: Bir mimarlık okulu.Bu okul öğle olmalı ki mimarlığı yansıtmalı.Onu anlatmalı.Bu hakta her şeyi sayfamızdan öğrene bilirsiniz.Şimdilik bu kadar...Hoşça kalın gençler...
Evet çok güzel bir şanstı.Ama yanlış zamanda geldi.Yanlış...
Tenefüs zili çaldı.Aşağı kafetaryaya indik.Günay ben Zeynep ve Ayhan...
Bi şiyler atıştırmak için döner filan aldık.
-Çocuklar güzel fırsat değil mi? -dedi karım.- Katılacak mısınız?
-Katılmak mı istiyorsun?!
-Bu fırsatı kaçıramam değil mi?
-Ama...-dedi Zeynep.Yorulacaksın.
-Olsun.İşimi yapmağı seviyorum.Hemm de üniversitede okuyarken yapa bilmek...Muhteşem.
-Amaa Günay -dedim.Bana karışık duygulu gözleriyle baktı.Üzgün,butmiş ve yalvarıcı.
-Bir şey demesen ...İyi olmaya çalışıyorum.Ve olucam.Yani kafamda bir tümör var diye ağlayıp,ölmediğim halde yas mı tutucağım?Yapmayın Allah aşkına...
Dedi ve sonra gözleri yaşardı.Dediklerinin doğru olmadığını o da biliyordu. İçden içe inciniyordu.Keşkeleri vardı.Kırgındı.Bıkkındı.Özlüyorum eski Günayı...Karımı...