One Shot ( Zamówienia zawieszone)

Victor x Yuri

Dedylacja dla mojej kuzynki @krisux pierwszy i ostatni taki shot

Łyżwiarstwo figurowe było dla ciebie czymś ważnym. Nie tylko świetną okazją do odpoczynku po szkole.

Ale teraz nie potrafiłaś wykonać prostego piruetu, może dlatego że twoje serce było w kilku tysiącach kawałków. Przy kolejnym upadku nie podniosłaś się, zacisnęłaś ręce w pięści i zaczęłaś uderzać w lód ze złości i bezsilności. Co więcej chciałaś krzyczeć ze złości. " Jak on mógł ci zrobić?! " " Parszywy siwiejący gnój!"   Krzyczałaś w myślach, to on zaraził cię miłością do łyżwiarstwa, co więcej rozkochał cię w sobie. Po czym rzucił jak parę rękawiczek dla tego Japończyka. Nie mogłaś się pozbierać, na lodowisku obok ciebie pojawił się twoja przyjaciółka. Kilka metrów przejechała na butach i uklęknęła obok ciebie i objęła cię mocno. 

- Przestań, nie jest wart twoich łez - zaczęła do ciebie mówić, wyrwałaś się po chwili z jej objęć. 
- Kochałam go! On mówił że mnie kocha! A co się potem okazało?! Że zaczął spotykać się z tym cały Yurim! - ponownie zaczęłaś płakać, przyjaciółka ponownie cię przytuliła. Brakowało ci sił do czegokolwiek. Nawet oddech przychodził ci z trudem. Victor Nikiforov, zniszczył wszystko co miało dla ciebie wartość.

( Perspektywa Victora)

Siedziałem w pokoju, który dzieliłem razem z moim ukochanym, nie mogłem przestać myśleć o tym jak bardzo skrzywdziłem ją swoim zachowaniem. W dodatku nie miałem odwagi powiedzieć jej tego w twarz.  Jestem pewien że znienawidziła mnie za to, wcale bym się nie zdziwił. Tak samo bym się czuł gdyby teraz Yuri zrobił mi takie świństwo. Próbowałem jakoś to z nią wyjaśnić ale zostałem nazwany "siwiejącym parszywym gnojem" dałem sobie spokój, muszę poczekać aż się uspokoi. W końcu nasz związek trwał prawie trzy lata i każdy spodziewał się tego że z czasem nawet się pobierzemy. Ale poznałem wtedy Yuriego, serce nie jest sługą i nie słucha głosu rozsądku. 

- Victor, wszystko w porządku? - zapytał mój ukochany siadając obok mnie na kanapie. - Niestety nie, martwię że zrobiła sobie krzywdę. - powiedziałem patrząc na ponad dwadzieścia wiadomości jakie jej napisałem. Na żadną nie odpowiedziała. Nagle na moich kolanach pojawiła się głowa Yuriego. 

- To zrozumiałe, że przechodzi teraz ciężkie chwilę. Ale jeśli zależy jej na tobie i twoim szczęściu powinna to uszanować. Nie powinieneś być teraz zbyt nachalny. - Popatrzyłem na swój telefon, po czym zablokowałem go i położyłam na nocnym stoliku. Przeczesałem palcami włosy bruneta. Po chwili pochyliłem się nad nim i złożyłem na jego ustach pocałunek, potrzebuje teraz aby był blisko mnie. Co też czyni perfekcyjnie. Nasze drobne pieszczoty przerwał dźwięk mojego telefonu. Odsunąłem się od bruneta i spojrzałem na wyświetlacz. Wyświetlił mi się numer Yurija. 

Gdy odebrałem, między jego darciem się na mnie wyłapałem coś, przez co krew spłynęła z mojej twarzy. Gdy wreszcie się rozłączył, patrzyłem w pustkę przede mną. Nie mogąc uwierzyć w to co mi powiedział.

( Skip)

Tamtego dnia dowiedziałem się że [Twoje Imię] miała wypadek, jakiś kretyn po pijanemu wsiadł za kółko samochodu. Wpadł w poślizg i dosłownie została wgnieciona w ścianę budynku. Umarła na miejscu, nie wspomniałem wam o tym że nim zaczęliśmy się spotykać. [Twoje Imię] została porzucona przez chłopaka, kiedy dowiedział że zaszła w ciąże. Byłem dla małej kimś w rodzaju ojca. Od małego znała tylko mnie, więc proste jest że nie porzucę jej teraz.  Nawet gdyby Yuriemu to nie pasowało. Stałem teraz nad świeżo usypanym grobem, który uginał się pod ciężarem wieńców. Na moich rękach spała trzy letnia dziewczynka. Była zmęczona i tak bardzo podobna do swojej mamy. 

- Obiecuje ci że nie pozwolę aby małej stała się krzywda - powiedziałem w stronę zimnego grobu. Czując jak łzy cisną mi się do oczu. Mocniej objąłem tą kruszynkę otulając swoim płaszczem. 

- Victor, wracajmy. Nim przeziębisz [imię córki] albo siebie - powiedział Yuri, kątem oka spojrzałem na ukochanego i przyznałem mu racje. Zdrowie tej małej teraz mojej priorytetem.