Stay With Me

-Παρτ 1-

Κατερίνας pov

«Ντριννν...»Αυτός ήταν ο ήχος από το ξυπνητήρι. Επιτέλους έφτασε η ώρα. Μόλις άκουσα το ξυπνητήρι για πρώτη φορά πετάχτηκα όρθια κατευθείαν. Έφαγα πρωινό στα γρήγορα, πλύθηκα, ντύθηκα, πήρα την βαλίτσα μου και περίμενα την μαμά να ντυθεί για να με πάει στο ΚΤΕΛ. Το λεωφορείο έφευγε στις 8:30. Αποχαιρέτησα την μαμά και επιβιβάστηκα. Πρώτος προορισμός η Πρέβεζα. Εκεί θα έβρισκα τα ξαδέρφια μου τον Γιώργο και τον Βασίλη για να πάρουμε το λεωφορείο για Λευκάδα. Από εκεί θα παίρναμε το πλοίο να πάμε στο νησί. Η χαρά που είχα δεν περιγράφονταν, γιατί δεν θα ήταν ένα οποιοδήποτε νησί αλλά η Ιθάκη.

Όταν έφτασα στην Πρέβεζα άρχισα να ψάχνω για τα ξαδέρφια μου. Την στιγμή που θα έβγαζα το κινητό για να πάρω τηλέφωνο ακούω μια γνώριμη φωνή να με φωνάζει:

-Κατερίναααα..

Γύρισα και είδα τον αγαπημένο μου ξάδερφο. Έτρεξα κατευθείαν και τον αγκάλιασα. Εχει αλλάξει τόσο πολύ. Ψήλωσε, αδυνάτισε και επιτέλους έκανε ένα πιο μοντέρνο χτένισμα.

-Πόσο μου έλειψες

-Γιατί νομίζεις εσύ δεν μου έλειψες;

-Αα δεν ξέρω ποτέ με σένα που 'μπλεξα. Ο Γιώργος που είναι;

-Δεν θα έρθει. Ξέρεις τα της ηλικίας. Βρήκε κορίτσι και δεν θέλει να την αφήσει λέει

-Καλά ό, τι νομίζει αυτός. Να το λεωφορείο μας πάμε

Κατά βάθος στενοχωρήθηκα που δεν θα ερχόταν ο Γιώργος. Παρότι έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας του έχω μεγαλύτερη αδυναμία όπως και αυτός. Κατά την διάρκεια της διαδρομής λέγαμε τα νέα μας. Ούτε που καταλάβαμε πως σε λίγο φτάναμε.

-Να σου πω πως είναι;

-Έλα ρε Βασίλη τώρα δεν βαριέσαι;

Ο Βασίλης όταν μου ζητάει κάτι πάντα κάνει την πιο γλυκιά φατσούλα και πάντα με κάνει να λέω ναι.

-Άντε καλά πες

-Λοιπόν την λένε Κλεοπάτρα, την ξέρω από το νηπιαγωγείο αλλά φέτος κάναμε πολύ παρέα και πηγαίνει και αυτή μπάσκετ. Είναι ψηλή και πολύ όμορφη πρέπει να σου την γνωρίσω....

Τον άφησα να μιλάει και σκεφτόμουν τα δικά μου. Πρέβεζα αυτός, Γιάννενα εγώ είχαμε πολύ καιρό να τα πούμε. Και είναι ακριβώς ένα μήνα μεγαλύτερος μου. Ευτυχώς τα πάμε καλά. Η σκέψεις μου διακόπηκαν όταν ο Βασίλης με ρώτησε:

-Εσύ έχεις κάποιον;

Εγώ τον κοίταξα απορημένη. Απάντησε μόνος του στην ερώτηση του:

-Μα τι λέω πιο αναίσθητη από την Κατερίνα στον έρωτα δεν υπάρχει. Δεν παίζει να έχει ερωτευτεί και ποτέ.

Αυτό είναι αλήθεια αλλά πραγματικά ποτέ κανείς δεν μου έχει κάνει αυτό το "κλικ". Ναι καλά σε όλες άρεσε κάποιος έστω και μια φορά απλά η δικιά μου ήταν επεισοδιακή. Δεν του απάντησα και σταματήσαμε να μιλάμε. Γύρισα το κεφάλι μου προς το παράθυρο και άρχισα να σκέφτομαι ξανά τα δικά μου.

-Μπορείς τουλάχιστον να μην τα παίρνεις όλα τόσο της μετρητής; Όλα τα κρατάς πια;

-Δεν είπα κάτι για να νομίζεις ότι το κρατάω

Γελάσαμε και οι δυο με την ψυχή μας. Πάντα κάτι τέτοια κάνουμε και ξαχνάμε να κρατάμε κακία ο ένας στον άλλον. Αλλά εμένα μου αρέσει όταν θυμώνει γιατί παίρνει πάντα μια αστεία φάτσα.

Όταν φτάσαμε στη Λευκάδα μας πήρε ένας θείος μας. Μας καλωσόρισε και ξεκινήσαμε το σύντομο ταξίδι μας για το Νυδρί ( χωριό στη Λευκάδα με λιμάνι ). Πήραμε κάτι να φάμε από έναν φούρνο και καθόμασταν στο λιμάνι περιμένοντας το πλοίο, το οποίο δεν άργησε πολύ. Όταν φτάσαμε στην Ιθάκη ένιωθα ότι μπορούσα να πετάξω από την χαρά μου. Ο παππούς του Βασίλη μας περίμενε στο λιμάνι στις Φρίκες ( το λιμάνι της Ιθάκης ). Είχε σχεδόν φτάσει 8 η ώρα όταν φτάσαμε στο Σταυρό ( χωριό της Ιθάκης ). Η γιαγιά του Βασίλη μας έβαλε να φάμε και ανεβήκαμε στα δωμάτια μας. Πέσαμε και οι δύο ξεροί για ύπνο γιατί αύριο μας περιμένει μια τέλεια μέρα στην Ιθάκη.

Γεια σας💖

τι κάνετε? Αποφάσισα να αλλάξω λίγο την ιστορία. Ελπίζω να σας αρέσει!

Διαβάστε πλιζζζ😢

Ααα και αστεράκια και σχόλια να βλέπω😂

Kisses bitches😘💋
-Κατερίνα💙