-Παρτ 11-

160 48 17
                                    

Κατερίνας pov

Και το καλοκαίρι πέρασε έτσι. Αναμνήσεις, φιλιά, αγκαλιές όλα έμειναν πίσω στο χωριό. Και το πιο δύσκολο ότι έμενα χιλιόμετρα μακριά του. Όλα μου φαίνονταν τόσο βαρετά και μονότονα. Σχολείο, σπίτι, διάβασμα και φροντιστήρια. Κάθε μέρα τα ίδια. Μόνο ένα μήνυμά του, μια φωτογραφία του, ένα σημάδι ότι κάπου υπάρχει ήταν αυτά που με έσωζαν κάθε φορά. Εκεί που μισούσα το καλοκαίρι είχα αρχίσει να το περιμένω με μεγάλη αγωνία. Ήθελα να με πάρει αγκαλιά. Να μου δώσει από εκείνα τα φιλιά που μόνο εκείνος ξέρει.

Η αγωνία μόνο αν κοιτάξει κάποια άλλη. Ειδικά για το τελευταίο δεν μπορούσα να μείνω άπραγη. Κάτι έπρεπε να κάνω. Οι κολλητές μου η Ναταλία και η Χριστίνα να τον παρακολουθούν. Μου έλεγαν ότι όλα ήταν μια χαρά αλλά κάτι μου έλεγε ότι έλεγαν ψέμματα. Τα μηνύματά του ήταν διαφορετικά, οι φωτογραφίες του έδειχναν ότι μεγάλωσε έτσι απότομα. Περίμενα το καλοκαίρι να δω τι ήταν αυτό που τον άλλαξε. Μέσα από την οθόνη του κινητού μου έδειχνε αρκετά διαφορετικός. Και αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι μήπως γύρισε ξανά στην παλιά του ζωή. Προς το τέλος της σχολικής χρονιάς σχεδόν είχε σταματήσει να μου στέλνει. Πρωτοετής φαντάστηκα ότι θα διαβάζει για την εξεταστική του. Αυτό έλεγα αλλά δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Οι σκέψεις μου με ξυπνούσαν τα βράδια. Είχαν γίνει οι χειρότεροι εφιάλτες μου. Τον σκεφτόμουν...και κατευθείαν το μυαλό μου πήγαινε ότι εκείνη την στιγμή κρατούσε κάποια άλλη στην αγκαλιά του. Μετά σου λένε έλειψη εμπιστοσύνης. Πόσο πια θα αργούσε το καλοκαίρι; Πόσο ακόμα θα ήμουν μακρία του;

Τέλη Ιουνίου..

Επιτέλους σε μια μέρα φεύγω. Κάθισα ήσυχα στο δωμάτιο μου μάζεψα τα πράγματα μου και τελείωσα αυτά που μου είχαν βάλει στο φροντιστήριο. Ξαφνικά χτυπάει η πόρτα:

-Ναι..;

Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα με φόρα η "αδερφή μου" η Έλενα. Τώρα πως έγινε εγώ να έχω αδέρφια; Ο πατέρας μου παράτησε εμένα και τη μαμά όταν ήμουν μωρό δεν τον γνώρισα ποτέ. Έτσι πριν από τρία χρόνια η μαμά μου βρήκε τον κύριο Μιχάλη από το ίδιο χωριό και αφού βγήκαν κάποιου είδους "ραντεβού" παντρεύτηκαν. Ο κύριος Μιχάλης με την σειρά του έχει δυο παιδιά τον Ορέστη και την Έλενα. Η γυναίκα του πέθανε πριν δέκα χρόνια και αυτός μεγάλωσε μόνος του τα παιδιά. Φυσικά αυτοί δεν πατάνε στο χωριό.

-Θα φύγεις αύριο;

-Ναι..

-Πότε θα γυρίσεις;

-Αρχές Σεπτέμβρη

-Να με πάρεις μαζί σου;

-Θες;

-Ναι

-Ρώτα την μαμά και τον μπαμπά πρώτα

Η Έλενα φεύγει βιαστικά από το δωμάτιο. Μπα πως και έτσι; Μετά από λίγη ώρα ακούω ένα δυνατό "ΝΑΙΙΙ" και η μαμά άρχισε να μαζεύει την βαλίτσα της Έλενας. Τέλεια σκέφτηκα θα έχω μαζί μου και την δεκάχρονη "αδερφή μου". Ο Όρεστης φυσικά ούτε λόγος να έρθει μαζί μας.

Γεια σας💖

τι κάνετε? Το κεφάλαιο είναι παλιό αν σας θυμίζει κάτι απλά πρόσθεσα και κάποιες λεπτομέριες.

Σπόιλ: Η Κατερίνα θα θυμώσει με τον Κωνσταντίνο μόλις φτάσει.

Kisses bitches😘💋
-Κατερίνα💙

Stay With MeWhere stories live. Discover now