-Παρτ 5-

229 57 41
                                    

Κατερίνας pov

Από την στιγμή που έπεσε πάνω στον Κωνσταντίνο, ξέχασα τον Σταύρο. Ο μόνος που σκεφτόμουν πια ήταν ο Κωνσταντίνος. Όχι πρέπει να τον βγάλω από το μυαλό μου. Δεν είναι για μένα τέτοιοι.

Το βράδυ στην πλατεία έτσι όπως καθόμασταν όλοι μαζί είδα τον Κωνσταντίνο να με κοιτάζει. Τον κοίταξα και εγώ. Πρέπει να πέρασε κανένας αιώνας ώσπου η Χριστίνα μου είπε να πάμε στο μαγαζί του πατέρα της να βοηθήσουμε στο σερβίρισμα. Μη θέλοντας να φύγω από κοντά του είπα ναι γιατί η Χριστίνα με έχει βοηθήσει πολύ και είδα και τον ξάδερφό μου που με κοιτούσε λες και ήμουν μισητή. Ωραία θα περάσουμε πάλι με τι να θύμωσε άραγε; Πριν φτάσουμε στο μαγαζί η Χριστίνα με σταματάει:

-Μείνε μακριά του θες να σε πληγώσει;

-Θα μείνω

Μόλις τελείωσε η πολύ δουλειά κουρασμένες και οι δύο φύγαμε να πάμε για ύπνο. Όπως πήγαινα προς το σπίτι άκουσα κάποιον να λέει:

-Πσιτ εσύ κούκλα εκεί

Συνηθισμένη από βλακείες αγοριών τον αγνόησα και προχώρησα. Τότε βλέπω στον δρόμο μια σκιά από πίσω μου. Τέλεια! Διακριτικά περίμενα μέχρι να με πλησιάσει για να τον χτυπήσω και να αρχίσω να τρέχω προς το σπίτι. Το έχω ξανακάνει περίπου. Όταν είδα ότι η σκιά ηταν ακριβώς από πίσω μου έφτιαξα μπουνιά το χέρι μου και γύρισα με φόρα πίσω με αποτέλεσμα να τον χτυπήσω στο πρόσωπο και να πέσει κάτω. Αλλά κάτι με εμπόδισε να τρέξω. Μόλις τον πλησίασα και έσκυψα κάτω βγήκε μια φωνή:

-Αμάν ρε Κατερίνα με έχεις σκοτώσει σήμερα

Γέλασε.

-Κωνσταντίνε;

Έκανα εγώ σαστισμένη. Ωχχχ...

-Εσύ ήσουν πριν;

-Ναι εγώ. Μία μου και μία σου

-Ναι αλλά εγώ σε χτύπησα πολύ καλέ

-Και με το δίκιο σου και μένα αν μου έλεγαν έτσι, έτσι θα αντιδρούσα

Γελάσαμε και οι δυο, τον σήκωσα και πήγαμε κάτω από την πιο κοντινή λάμπα να δω αν έχει κάποια πληγή ή μελανιά. Ευτυχώς η μπουνιά μου δεν ήταν τόσο δυνατή.
Εκεί που τον κοίταζα ξανά στο πρόσωπο, εκείνος με αργές κινήσεις πλησίασε τα χείλη του στα δικά μου. Εγώ δεν ήξερα τι να κάνω. Όταν τα χείλη μας ενώθηκαν ένιωσα ΤΕΛΕΙΑΑΑ. Με καληνύχτισε και έφυγε. Έτσι απλά. Εγώ είχα κολλήσει σε εκείνο το παγκάκι. Όταν το πήρα απόφαση, σηκώθηκα, πήγα σπίτι. Μόλις πήγα να πέσω είδα τον Βασίλη ο οποίος είχε ήδη ξαπλώσει και παίζει να κοιμόταν κιόλας. Πλησίασα στο κρεβάτι του τον αγκάλιασα με την μεγάλη διακριτικότητα που έχω για να μην τον ξυπνήσω.

-Α ρε Βασίλη αν δεν είχα και εσένα να τσακώνομαι που και που ποιον θα είχα;

Του ψιθυρίζω και φεύγω ξανά διακριτικά. Ξάπλωσα στο κρεβάτι αλλά που ύπνος. Σκεφτόμουν εκείνο το υπέροχο φιλί και τον Κωνσταντίνο. Εκείνη την στιγμή δονίστηκε το κινητό του Βασίλη. Το άνοιξα και το μήνυμα ήταν από την Ναταλία: «Γειααα» και ακολουθούσαν πολλές καρδούλες. Άντε από εκεί μωρέ που την πέφτεις και στον ξάδερφό μου. Κλείνω το τηλέφωνο και ξαπλώνω. Όμως σίγουρα δεν θα είχε το τηλέφωνο του Κωνσταντίνου; Πάω να σηκωθώ να πιάσω το κινητό. Όχι δεν πρέπει είναι απλά ένας ακόμα μαλάκας που θα σε χρησιμοποιήσει. Ξανακάθομαι. Αλλά με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα σηκώνομαι.

-Πας καλά μέσα στο βράδυ ρε;

Μου κάνει χαμηλόφωνα ο Βασίλης που με κοιτούσε.

-Αποφάσισε ή σήκω ή κάτσε

Γέλασε δυνατά.

-Σκάσε ρε θα μας ακούσει η θεία και θα μας φωνάξει

Αλλά δεν είχε σκοπό να σταματήσει και του πέταξα το μαξιλάρι. Εκείνος σταμάτησε και μου το πέταξε πάλι πίσω. Γύρισε πλευρά. Πολύ γρήγορα διαθέσεις αλλάζει.

Γεια σας💝

τι κάνετε? Τι λέτε να έχει ο Βασίλης με την Κατερίνα? Απαντήστε την ερώτηση😢😢😢

Σπόιλ: Θα πέσει τσακωμός☺

Kisses bitches😘💋
-Κατερίνα💙

Stay With MeWhere stories live. Discover now