-Παρτ 9-

170 49 18
                                    

Κατερίνας pov

Στο λιμάνι στις Φρίκες ακούστηκε ο ήχος του κινητού μου για τα μηνύματα. Ήταν από αυτόν που κατέστρεψε τις καλοκαιρινές διακοπές μου χωρίς να φταίει: «Που πας;». Δεν του απάντησα και συνέχισα να προχωράω. Ξανά: «Γιατί δεν μου απαντάς; Σε βλέπω.». Άρχισα να κοιτάζω γύρω γύρω και ξαφνικά κάποιος μου έκλεισε τα μάτια. Τότε θυμήθηκα όταν μου τα είχε ζητήσει για πρώτη φορά.

-Κωνσταντίνε άσε με θα χάσω το λεωφορείο

Δάκρυα άρχισαν να κυλάνε στα μάτια μου.

-Δεν θα φύγεις. Θα μείνεις εδώ δίπλα μου μέχρι να τελειώσουν οι καλοκαιρινές σου διακοπές. Μου τα είπε όλα ο Βασίλης, τα έχουμε κανονισμένα με τον θείο σου και την θεία σου. Τα εισιτήρια ακυρώθηκαν δεν μπορείς να φύγεις

-Και αν θέλω;

-Δεν θες απλά έχεις νευριάσει μαζί μου για κάτι πουτάνες. Σου λέω έχω αλλάξει. Σε παρακαλώ έλα. Το ξέρει και ο Βασίλης τα βρήκαμε ξανά

Με έσφιξε τόσο σφιχτά στην αγκαλιά του που νόμιζα ότι θα πάθω τίποτα. Πίσω στο χωριό η Ναταλία μου ζήτησε συγγνώμη για ό, τι έκανε η Σταυρούλα. Ζήτησε επίσης και από την Χριστίνα και ξανά γίναμε αχώριστες. Για πόσο θα κρατήσει πάλι αυτή η φιλία δεν ξέρω αλλά μέχρι στιγμής είμαστε καλά. Κάποια στιγμή στην πλατεία ο Κωνσταντίνος με πλησιάζει και με φιλάει. Πίσω από την πλάτη του ο Λέο και ο Βασίλης έκαναν τις δικές τους βλακείες και μας κορόιδευαν. Ο Κωνσταντίνος όμως το κατάλαβε και άρχισε να τους κυνηγάει.

Μετά από ώρα και αφού δεν μπορούσε να πιάσει κανέναν, ήρθε πίσω σε μένα και στα άλλα κορίτσια. Έφτιαξε την φράντζα του και με πήρε στην αγκαλιά του. Στην παρέα μας ήρθε και η αδερφή του που μας κορόιδευε μαζί με την Ναταλία και την Χριστίνα.

Το απόγευμα πέρασε πολύ ευχάριστα. Όλα έδειχναν τόσο τέλεια. Και η παρέα επιτέλους αποτελούνταν από άτομα που συμπαθούσα. Η Ζωή, η Ναταλία, η Χριστίνα, ο Σταύρος, ο Βασίλης, ο Κωνσταντίνος, ο Λέο και ο Νίκος. Το βράδυ έπεσα για ύπνο για πρώτη φορά μετά από καιρό ευτυχισμένη. Ώσπου άκουσα τον Βασίλη να μιλάει στο τηλέφωνο έξω στο μπαλκόνι και έστησα αυτί.

-Ρε μαλάκα Κωνσταντίνε ή την αγαπάς ή όχι...δεν μπορείς να κάνεις και τα δυο...ναι αυτό σου λέω ή θα είσαι στην ομάδα με μένα και τον Λέο ή θα έχεις σχέση...γιατί αν μάθει τίποτα θα πληγωθεί...γιατί που είσαι;...στο Βαθύ για φάση με την Έλλη;...

Αυτά ήταν αρκετά νομίζω. Κάθισα δίπλα στην εξώπορτα και περίμενα τον Βασίλη να μπει μέσα. Η πόρτα άνοιξε:

-Ώστε ομάδα φάσεων;

-Κα..Κατερίνα;

-Μην δικαιολογηθείς μόνο πες μου που στο διάολο βρίσκεται ο Κωνσταντίνος

-Σε μια καφετέρια στο Βαθύ

Άνοιξα την πόρτα και άρχισα να περπατάω στην κατεύθυνση του Βαθύ. Ο Βασίλης με πρόλαβε με την μηχανή.

-Πας καλά κοπέλα μου θα φτάσεις στο Βαθύ με τα πόδια και τέτοια ώρα;

-Τι να μην γνωρίσω και εγώ αυτήν την Έλλη πως την είπες;

-Θα τα ξεκαθαρίσουμε αύριο ρε ζηλιάρα έλα

Μου είπε και με πήγε σπίτι. Ξάπλωσα αλλά ναι και για ακόμα μια φορά δεν κατάφερα να κοιμηθώ. Άνοιγα το κινητό μου ανά διαστήματα για να πάρω τηλέφωνο τον Κωνσταντίνο αλλά σταματούσα. Σηκώθηκα και βγήκα στο μπαλκόνι και κοίταξα προς το σπίτι του. Τον είδα να ξεκλειδώνει την πόρτα. Κοίταξα το κινητό μου η ώρα ήταν πέντε το πρωί. Τι έκαναν τόση ώρα; Ξαναπήγα μέσα και ξάπλωσα. Θα τα πούμε το πρωί Κωνσταντίνε το πρωί.

Γεια σας💜

τι κάνετε? Εξελίξεις έχουμε...

Σπόιλ: Μπορεί να τα ξαναβρούν😇

Kisses bitches😘💋
-Κατερίνα💙

Stay With MeWhere stories live. Discover now