-Παρτ 17-

142 48 16
                                    

Κατερίνας pov

Το επόμενο πρωί πήγαμε για μπάνιο. Το απόγευμα είπε ο Σταύρος θα μας έβγαζε έξω. Πως καταφέραμε και βολευτήκαμε στο σπίτι του Σταύρου δεν ξέρω. Είναι πολύ στενό. Όλοι ήταν μέσα στη θάλασσα. Εγώ δεν είχα όρεξη. Κάποια στιγμή ο Σταύρος κάθεται δίπλα μου.

-Δεν γελιέμαι εγώ. Κάπου σε ξέρω και δεν είναι από την εταιρεία του άντρα σου

-Και από που δηλαδή να με ξέρεις. Εγώ δεν σε ξέρω

-Κατερινάκι νομίζεις ότι τα χρόνια σε άλλαξαν πολύ;

Ρωτάει ο Σταύρος και με κοιτάει. Που με κατάλαβε;

-Ούτε καν ήξερα ότι θα με έφερνε εδώ ο Δημήτρης. Ήταν έκπληξη

-Το ξέρω μου το είπε. Δεν σε κατηγορώ ρε απλά θα μπορούσες έστω εντάξει όχι με μένα με τον Βασίλη όμως να κρατήσεις μια επαφή

-Δεν ήθελα τίποτα να με συνδέει με το εδώ

-Να σου πω την αλήθεια έχεις αλλάξει πολύ αλλά όχι αρκετά για να μην σε γνωρίσω εγώ. Πάμε στοίχημα κανείς δεν θα σε γνωρίσει

-Γιατί μόνο εσύ να με καταλάβεις;

-Τόσα χρόνια μέσα στην εταιρεία είχα διαβάσει κάπου το επίθετο σου. Μετά σε είδα σε μια συνέντευξη που θα έδινε ο Δημήτρης και δεν μπορώ να σε ξεχάσω

-Σταύρο...όλα αυτά για τον Κωνσταντίνο είναι αλήθεια;

-Ναι..

-Ο Βασίλης τι κάνει;

-Αυτός είναι μια χαρά. Ότι του λείπεις του λείπεις αλλά δεν το δείχνει προς τα έξω. Μόνο καμιά φορά πετάει αυτό άρεσε και στην Κατερίνα και τέτοια διάφορα

Κοίταξα την θάλασσα. Και έπειτα τα μάτια του Σταύρου. Ακριβώς το ίδιο χρώμα της θάλασσας.

-Αφού δεν θες δεν θα πω τίποτα σε κανέναν

-Ευχαριστώ

Εκείνη την ώρα έρχεται ο Πέτρος όλο νεύρα και κάθεται δίπλα μου. Του δίνω την πετσέτα του και εκείνος σκεπάζεται.

-Τι είναι μωρό μου;

-Όλοι ασχολούνται με την Βασιλική και δεν κοιτάν τις βουτιές μου

-Ε μάγκα ζηλεύεις ένα κοριτσάκι;

Κάνει ο Σταύρος και ο Πέτρος γυρίζει και τον κοιτάει ακόμα πιο θυμωμένος. Τον παίρνω στην αγκαλιά μου και εκείνος αρχίζει να κλαίει. Σε λίγα λεπτά τον πήρε ο ύπνος.

Κατά τις οχτώ η ώρα το απόγευμα ο Σταύρος αποφάσισε ότι ήταν η κατάλληλη ώρα να βγούμε στα μαγαζιά. Τώρα θα τους δω όλους σκέφτηκα. Μόλις καθίσαμε στο τραπέζι η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που σχεδόν την άκουγα. Πρώτες πρώτες παρέλασαν από μπροστά μου η Ναταλία με την Έλλη. Χαιρέτησαν από μακριά τον Σταύρο και κάθισαν σε ένα τραπέζι λίγο πιο πάνω. Η Χριστίνα έρχεται να μας πάρει παραγγελία. Πόσο ήθελα να της φωνάξω ότι είμαι εγώ. Γιατί δεν έχουν αλλάξει καθόλου; Μόνο εγώ άλλαξα;

Μία ώρα αργότερα ένας καλογυμνασμένος άντρας πλησιάζει το τραπέζι μας. Φορούσε μια καρό βερμούδα και ένα μπλουζάκι. Μέσα από το μπλουζάκι διαγράφονταν απαλά οι γυμνασμένοι κοιλιακοί του. Καστανά μαλλιά καλοχτενισμένα. Το όνειρο κάθε γυναίκας. Πιάνω το ποτήρι μου να πιω νερό γιατί ο Δημήτρης άρχισε να κοιτάει περίεργα.

-Κωνσταντίνε έλα κάθισε

Κάνει ο Σταύρος και βγάζω μέσα από το στόμα μου όλη την γουλιά νερού βήχοντας ασταμάτητα. Ο Κωνσταντίνος γύρισε και με κοίταξε.

-Αγάπη μου είσαι καλά;

Κάνει ο Δημήτρης όλο αγωνία. Τον κοίταξα και κούνησα θετικά το κεφάλι μου.

-Απλά στραβοκατάπια δεν είναι κάτι

Ο Κωνσταντίνος τράβηξε μια καρέκλα και κάθισε απέναντι μου.

-Γεια σου Κωνσταντίνε

Ακούγεται η σπαστικιά φωνή της Έλλης. Αλλά αυτός απλά σήκωσε το χέρι του. Ούτε καν την κοίταξε.

-Λοιπόν Σταύρο ποιοι είναι οι φίλοι σου;

Πόσο καιρό είχα να ακούσω την φωνή του; Ήθελα να ορμήξω πάνω του και να τον πνίξω στα φιλιά. Να του πω πόσο μου έλειψε αυτά τα χρόνια. Ότι τον συγχωρώ για αυτό που μου έκανε. Γαμώτο τον αγαπώ ακόμα.

-Ο Δημήτρης είναι ο διευθυντής μου και αυτή είναι η γυναίκα του η Κατερίνα. Αα και τα δίδυμα Ιάσονας και Πέτρος

Ο Κωνσταντίνος έδωσε βιαστικά το χέρι του και στους δυο μας. Παρόλα αυτά που λέει ο Σταύρος εγώ δεν τον είδα να ακουμπήσει σταγόνα αλκόολ στο τραπέζι όλο το βράδυ. Μόλις γυρίσαμε σπίτι ήταν πια αργά και πέσαμε όλοι για ύπνο. Όλοι εκτός από εμένα που σκεφτόμουν τον Κωνσταντίνο. Όχι δεν μπορώ είμαι παντρεμένη. Σταμάτα να τον σκέφτεσαι...

Γεια σας😚

τι κάνετε? Κωνσταντίνος is back👌

Λέτε να γίνει κάτι μεταξύ Κωνσταντίνου-Κατερίνας?

Σπόιλ: Ναι θα μιλήσουν😇

Kisses bitches😘💋
-Κατερίνα💙

Stay With MeWhere stories live. Discover now