Lucy's purple-colored life (Dutch - Nederlands)

What do I need to do? /36

Ik moest zelf zien de vragen op te lossen. Aan de eettafel zat Zen schuin links tegenover mij. Ik bestudeerde zijn gezichtsuitdrukking. Ik denk dat het voorval van gisteren niet zo erg zal geweest zijn want zijn gezichtsuitdrukking was normaal. Toch zag ik hem af en toe door het raam staren achter mij. Op een gegeven moment zag ik wel dat hij al tien minuten door het raam zat te staren. Ik was nu niet de enige die opmerkte dat Zen niet op zijn gemak was.
'Zen, is er iets? Je blijft maar door het raam staren?', zei Angel, die naast me zat.
'I-Ik denk dat ze er zijn?'
'Ze?', riepen Angel en ik in koor.
'Wachters van het paleis..'
Angel draaide zich vlug om, om ook door het raam te kijken. Nu zat iedereen door het vierkante, kleine raam te staren. Op een gegeven moment ging Angel recht staan.
'Dat kan toch niet? Waarom zoeken ze achter ons? Eerst worden we uit het kasteel gesmeten om daarna geforceerd terug te komen.' Ik hoorde ergernis in haar stem.
'We komen er maar op één manier er achter als ze hier rond lopen.'
Ze ging naar de voordeur en sloot de deur achter haar.

Iedereen stond perplex en wist niet wat te doen, zelfs Zen niet. Maar op een gegeven moment ging hij ook recht staan.
'Ik ga achter Angel. Als de wachters haar zien en ze zijn in de meerderheid dan zal er geforceerd weggebracht worden.'
Direct daarna gingen Star en Luna van hun stoelen.
'Wij gaan mee!', riepen ze in koor.
Toen iedereen wist hoe de situatie was renden iedereen naar buiten in een andere richting. Snel had Zen de wachters van zijn paleis beschreven zodat we ze zouden herkennen.

Iedereen was snel in groepjes gaan staan en in een richting beginnen lopen. Star,Yuki gingen naar links, richting het bos. Yuki kende heel het bos van buiten. Sakura, Luna, Crystal gingen naar het oosten, de andere kant van het bos, richting de kern van het dorpje. Als laatste bleven Zen en ik over. Wij bleven dichter bij het huis. Voor het geval Angel terug komt. Ook omdat we meer kans hadden wachters tegen te komen. Als ze wisten dat Zen en Angel hier verbleven. We liepen in een hoge tempo door de smalle straatjes achter het huis. Het was hier een soort van mini doolhof. Er stonden hier heel veel smalle huisjes. Waar de meeste landbouwers in leefden want zij zaten meer buiten dan binnen. Ook stonden er hier en daar kleine winkeltjes waar er vooral eten werd verkocht. Het was ochtend dus liepen er toch al veel mensen door de wegen voor naar hun werkplaats te gaan. Zen wees naar een man. Die er niet bepaald eruit zag al een wachter noch die aan Zen zijn beschrijving voldeed.
'Hij, die meneer daar, hij werkt voor het paleis.'