Again a goodbye? /34

27 3 0
                                    

Ik was plots terug klaar wakker. Had ik het nu verkeerd gehoord. Misschien kwam het gewoon door de wind. Ik probeerde mijn gehoor te verscherpen. Jammer dat ik nu niet in een kat of wolf kon veranderen. Ik denk dat ik het me verbeeld heb anders gingen Star en Luna well wakker geworden zijn. Ik wist dat ik nu niet meer kon verder slapen dus kon ik maar beter gaan kijken. Ik deed het witte laken zo zorgvuldig mogelijk van me zodat ik Star niet zou wakker maken. Toen ik mijn voet op de houten vloer wilde zetten kraakte deze. Ik sloop naar de deur, gelukkig kraakte deze niet. Ik keek nog een keertje achter me naar de slapende dieren. Ik sloot de kamerdeur achter me en ging naar links, de trap af.

Iemand pakte mijn arm en hield zijn hand voor mijn mond waardoor ik niet kon gillen.

'Sshht', zei een bekende stem achter mij. De persoon liet me los. Ik draaide me snel om.
Zen
'Zen, wat gebeurt hier allemaal!', riep ik maar op een gedemte toon.
'Sorry Lucy, dit was de enige manier om niemand wakker te maken, als ik gewoon naar je toe zou gaan zou je ook gillen', zei hij plagerig.
'Alsjeblieft doe dat niet meer ik denk dat ik nu een paar jaar minder lang leef...'
'Sshht', onderbrak Zen mijn zin. Hij gluurde door het raam.
'Toen we van het feest naar hij gingen had ik het gevoel dat iemand ons volgde. En ik denk dat deze nog altijd rond het huis staat.' Ik kreeg de rillingen. We bleven door het raam staren. Het was nu al voorbij middernacht waardoor we moeite hadden met observeren door de duisternis. We zagen iets bewegen. Door de grote wisten we dat het een man was. Hij ging naar een muur en leunde er tegen al starend naar het huis waar wij in verbleven. Had Zen gelijk? Heeft deze persoon ons gevolgt en waarom? Ik keek in de richting naar Zen. Zijn ogen stonden groot, het leek net dat hij een spook had gezien.
'Zen, wat is er?'
'Sorry Lucy maar het is het beste dat de morgen vertrekken, ga maar gaan slapen.'
Ik wist niet wat ik moest antwoorden en deed zoals hij zei. Ik liep terug de trap op met heel veel vragen in mijn hoofd. Ik opende voorzichtig de houten deur en kroop terug in bed. Iedereen lag nog vredig te slapen. De vragen bleven rondzwerven als vliegen. Waarom moeten we vertrekken? Kende Zen deze persoon?

Lucy's purple-colored life (Dutch - Nederlands)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu