AŞKA MAĞLUP HİLEON

"Papadopoulos." (17)

#Bir hafta sonra#

Hilal'den:

"Hilal. Yavrum kalk. Evi temizleyeceğiz." Annemin seyiyle uyandım. Üzerimdeki örtüyü kenara koyup yatağı toplamaya başladım. Toplama işlemi bittikten sonra üzerimi değiştim ve saçlarımı toparladım.

Aşağıya inip kahvaltı yaptıktan sonra temizliğe başladık. "Anne neden yapıyoruz ki?"diye sorunca ablam, annem eline toz bezi sıkıştırdı. "Yarın imam gelecek eve. Mağlum,kardeşinin-imam-nikahı var."

Annem nikâhtan bahsedince içimde kelebekler uçuştu,midem karıncalandı. Gece uyuyamayacaktım. Yunan'ın İzmir'e ilk ayak bastığı gün böyle olacağını hiç düşünmezdim. Bir Yunan ile evleneceğimi düşünmezdim. Düşünseydim kendi kendime 'Bu sen değilsin Hilal. Git öl daha iyi.' gibi şeyler derdim herhalde.

Lakin Leon öyle değil.Leon farklı. Hepsinden. Ben hapisteyken bana yardım etmeye çalıştığı vakit anlamıştım onun farklı olduğunu aslında.

Elime yer bezini alıp yerleri sildim. Yarın için çok heyecanlıydım. En çokta sevdiğim adama hiçbir engel olmadan tamamen kavuşacağım için. Hem Leon küçük bir ev almıştı.

"Hilal. Düşünmeyi bırak. Devam." anneme kafamı çevirip uzun bir bakış attım. Daha çok yalvarma bakışıydı. Duralım bakışıydı.Düşünmeyi bırakamıyordum ki.

###

Bütün gün çok yorulmuştum ve dün gece erken yatmıştım. Şimdi ise kahvaltı sofrasını topluyordum.  Heyecandan elim Ayağım titrediği için bir tabağı düşürdüm. Kırılınca toplamaya kalkıştım.Lakin elime cam battı. Hemen suya tutup kanı temizledim.

Annem halime gülmeye başladı. "Hilal sakin ol."

"Hayır. Olamıyorum. Çok heyecanlıyım anne."dediğimde yanıma gelip saçlarımın  arasına öpücük kondurup okşadı. "Biliyorum. Lakin az kaldı. Biraz daha dayan. Bir yerlerini kırmadan önce."diyip kahkaha attı. Bende güldüm.

Birkaç saat sonra hazırlanmak için odaya çıktım. Nikah olurken giymem gereken elbiseyi Kirya almıştı. (Multide var.) Bizim geleneklerimize göre bir elbiseydi. Güzel bir bindallıydı. 

Giyindikten sonra ablam saçlarımı yapmamda yardım etti. Saçlarım da bittikten sonra dudaklarıma hafif bir pırıltı ekledi.  Beni süzdükten sonra aynaya döndürdü.

Kendimi tanıyamadım. Sanki bu ben değildim. Sadece bir günlük için böyle giyinmiştim. Evin Kapısının çaldığını duyduğumda yanaklarımın kızardığını hissettim. Heyecandan!

Odada bir o yana bir bu yana koşuşturmaya başladım."Hilal."diyip beni durdurdu ablam. "Yavaşla."

"Şimdi ne yapmam gerekiyor? Ne yapmalıyım?Aşağıya mı inmeliyim? Yukarıya mı çıkmalıyım. Ama yukarısı yok!"

Ablam halime kahkaha atarken "Ne yapmalıyım?"diye bağırdım.

"Bağırma ve sakin ol yeter."diyip beni yatağa oturttu.Kendiside yanıma oturdu. Saçlarımı okşamaya başladı. "Hilal şu haline bir bak. Evleniyorsun. Artık tamamen bir kadın olacaksın. Küçük bir kız değil.Ve ben seni çok özleyeceğim."

Kıkırdayıp "Yunanistan'a taşınmıyoruz abla. Birkaç sokak ötedeyiz alt tarafı." dedim.

Omzuma vurup"Aynı bina olsa da özlemez misin?"diye sorduğunda "Hep özlerim."diye yanıtlayıp sarıldım. Gözlerim dolmuştu. Hemen sarılmayı kestim. Çünkü biraz daha sarılırsam  hüngür hüngür ağlayacaktım.

Aşağıdan "Yıldız Hilal'i getir. İmam geldi."diye bağıran annemi dinledik.

"Hazır mısın?"diye sorduğunda dudaklarımı büzüp "Sanırım."dedim.Yürürken koluna girdim.