"Ömer"(20-Final)

417 15 0
                                    

Sizinle bir kaç şey paylaşmak istedim. Açıkçası ben bu hikayeyi yazarken hiç bu kadar okunacağını düşünmemiştim. Ama fark ettim ki her geçen gün daha çok okunuyor. Bende yazmaya devam ettim. Şu zamana kadar yanımda olup oylarıyla,yorumlarıyla ve herşeyiyle bana destek veren herkese çook teşekkürler. Aslında ne kadar teşekkür etsem az.

Ayrıca dizi ekim ayında başlayacak galiba kesin bir bilgim yok. Yeni sezonda Kubilay'ın ve Senan'ın olmadığını öğrendiğimde şok oldum. Açıkçası ben Kubilay'a oyunculuğuna vb.bayılıyorum. Ben  Ali Kemal ile Leon'u,Ali Kemal ile Yıldız'ı,Ali Kemal ile Hilal'i,Ali Kemal ile Azize'yi,Veronika'yı çok seviyordum. O kadar üzüldüm ki ama yapacak bir şey yok. Onların kararına tabiki saygılıyız.

Hileon hikayem için ilham geldikçe yazmaya çalışıyordum ama artık pek fazla konu kalmadı gibi. Yani aslında çok var ama sürekli dram vb. Böyle olursa sizde sıkılırsınız.  En iyisi saçmalamadan hikayeyi bitirmek olur.

Tekrardan hepinize destekleriniz için çok teşekkür ediyorum.

###

Onca ağrıdan sızıdan sonra buna değdi. Bebeğime,oğluma kavuştum. Buna kesinlikle değdi. Bebeğimi kollarımla sıkıca sararken kokladım.

Leon Hastahane odasına girip yanıma geldi. Alnımdan öptü. Daha sonra bebeğimizi kokladı,öptü. Bu duyguyu hiçbir şekilde tarif edemem.

Henüz isim koymamıştık. O kadar heyecanın içinde isim bulamadık. Herkes bir isim sıralarken biz düşünüyorduk."Ömer."diye bağırdım birden. "Nasıl?"

Herkes birbirine baktı. Daha sonra gülümsediler.Leon "Güzel."deyince sevindim.Ömer'im.Bu arada kardeşim doğmuştu ve ismini Mustafa koymuştuk.

Bu kadar zamanda bu kadar şey olacağını hiçbirimiz bilemezdik. Özellikle ben. Kendime inanamıyorum.  Bir Yabancı ile evlendim ve çocuğum bile oldu.

Hiçbir zaman büyük konuşmayın. Çünkü hayatın sizi nereye getireceğini bilemezsiniz.Verdiğiniz ufak bir seçimin sonuçları size doğru fırtınayla da gelebilir,küçük bir esintiyle de.

Üzgün birinin moralini düzeltmeyi bilmem. Lakin artık bilmem icab diyor. Oğlum için. Artık bir anneyim.

Hastahane de birkaç gün kaldıktan sonra eve geldik. Ömer'e çok narin davranıyordum. Dokunmaya korkuyordum. Sanki canını acıtacakmışım gibi. Bilhassa ilk defa anne olmamdan dolayı.

Ömer'i beşiğine koyarken çok yavaş hareket ettim. Leon'un kahkahasını duyduğumda Ömer'i bırakıp Leon'a döndüm. "Ne gülüyorsun?"

"Hilal ona çok narin davranıyorsun."

"Neden acaba?"diyip imalı bakış attım.Yanıma gelip sarıldı."Sen çok iyi bir anne olacaksın."dediğinde Gülümsedim. Umarım."Sende çok iyi bir baba olacaksın."

Hani annelerimizin bir sözü vardır ya. "Anne olunca anlarsın."işte tam olarak öyle. Anne oldum, evladın için endişelenmenin nasıl bir şey olduğunu anladım. Ömer'e har an bir şey olacak diye çok korkuyorum.

Ben önceden çok yaramazlık yapardım. Ayrıca şu cephaneliğin patlamasının suçunu üstlendiğimde annem ne hale gelmişti? Ömer öyle bir şey yapsa ben ne yapardım acaba?Delirirdim kesin. Bu yüzden anne senden çok özür diliyorum.

Çok iyi bir zamanda değiliz. Savaşlar, işgaller, zulümler hepsi ardı ardına. Ve ben çocuğumu bir asker olarak yetiştireceğime and içiyorum.

###SON###

Kısa bir son oldu. Dediğim gibi saçmalamadan bitirmek istedim.Aslında askıya almayı düşündüm. Çünkü dizi başlarsa ilham gelir diye. Ama bekletmekde istemedim. Ayrıca okullar açılınca iki hikaye yazmak benim için zor olurdu.  Maalesef ilham gelmeyince de olmuyor.Ama Vatanım Sensin başladığında belki ikinci sezon için hayal sahneler yazabilirim.

Tekrar ve tekrar desteklerinizden ötürü çoo~k teşekkür ediyorum. Hepinizi çoook seviyorum.

Ve ponçiğim senin yerin çok ayrı. Sanaaa da çok teşekkürleeerr <<33

AŞKA MAĞLUP HİLEONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin