Hello Neighbor?//joo-kyun✔

0.7

Changkyun gözlerini açtığında akşam olmak üzereydi. Neler olduğunu hatırlamaya çalıştı. Başı çatlıyordu. Uyumadan önce ağlamak onun üzerinde alkol etkisi yaratıyordu ve ne yaptığını hatırlamıyordu.

Sohyun'u hatırlıyordu. Fakat çok bulanıktı. Ve birden... Hepsi zihnine doldu yaşananların.

Flashback

SoHyun dudaklarına temas ettiğinde hiçbir şey hissetmemişti Changkyun. Kadınlar ilgisini çekmiyordu. Birkaç saniyelik öpücülten sonra yavaşça ayağa kalktı ve perdeyi çekti genç kız.

"Üzgünüm. Düşünmeden yaptım." dedi. "Seni üzen herifin canını yakmak istedim. Ve sanırım işe yaradı."

"Ne diyorsun?"

"Perdesi açıktı. Bizi gördü. Ben de her şeyin göründüğü gibi olmasını istedim."

"Hala neyden bahsettiğini anlamıyorum. "

"Bak. Bizi gördü. Ve ağlamak üzereydi."

Changkyunun aklı karışmıştı. "A-ama... Neden üzüldü? Benden nefret eden o değil miydi?"

"Bilemiyorum. Cevabını öğrenirsen bana da söyle. Herneyse. Benim şimdi gitmem gerekiyor. Şu pembe kafalı beni burada görürse pek iyi olmaz."

O sırada dış kapının açılma sesi duyuldu. Kihyun çoktan eve gelmişti.

"Ne yapacağız? Beni burada görürse ve Hyejung'a söylerse ben biterim!" diye fısıltıyla bağırma arası bir sesle söylendi.

"Aaaah, şey... Başım döndü ve sen beni görüp eve getirdin tamam mı?"

"Zekice."

Changkyun hemen yatağının içine girip pikeyi üzerine çekti. SoHyun da başında oturuyordu. Kihyun odaya girip ne yaptıklarını sorduğunda planladıkları konuşmayı yaptılar ve Kihyun'u inandırdılar. Kihyun'a, Changkyun'un hasta olduğunu söylediğinizde akan sular dururdu. Bu yüzden çok zor olmamıştı. SoHyun gittikten sonra ise Changkyun ağlayarak uyuyakalmıştı.

Flashback end

Changkyun ayağa kalkıp mutfağa gitmeye yeltenmişti ki başı gerçekten dönmeye başladı. Yatağına geri oturup telefonunu aldı eline. Gruptan mesaj gelmişti. 154 mesajın hepsini okuduktan sonra son iki mesajda durdu.

Greatboss: Chan nerede? Haberi olan var mı?

Beeloveshoney: Changkyun yeni kız arkadaşıyla yiyişmekle meşgül.

imgamerchan: Ne oldu? Çekemedin mi? Veletler sevgilileriyle yiyişemez mi?

Liveforlol: Bunlara ne oldu böyle? Aralarından su sızmazdı bunların?

imgamerchan: Bazıları masumluğumdan sıkılmış da. Tarzımı değiştirdim :d

Beeloveshoney: En başından seni aradığımda açsaydın her şeyi anlatacaktım. Fakat sen kız arkadaşınla yiyişmeyi seçtin.

imgamerchan: Bana mesaj bile atamamanı söyledim ama sen beni aradın mı? Beyinsizin tanımısın. İnternete beyinsiz yazınca senin resmin çıkıyor biliyor muydun? Pezevenk...

Liveforlol: Oo güzel laftı.

Greatboss: KAVGA ETMEYİ KESMEZSENİZ GRUPTAN ATACAĞIM.

imgamerchan: Ben bu yavşağın olduğu yerde daha fazla duramam zaten.

Beeloveshoney: Engeli kaldır. Açıklamam gerekiyor.

imgamerchan: Dinlemek istemiyorum.

imgamerchan kişisi bu gruptan ayrıldı.

Changkyun gözyaşlarını silerek telefonunu yastığının üzerine fırlattı. O bunları yaşamayı hak etmiyordu. Mutfağa gittiğinde Kihyunu orada görmedi. Kapı zili çaldığında ise Kihyunun geldiğini sanarak kapıya yöneldi. Fakat pembe saçlı arkadaşı  Kihyun, çoktan kapıyı açmış gelen kişiyle konuşuyordu.

"İsmin ne demiştin?"

"Jooheon. Ama Honey de derler."

"Yoksa sen şu Changkyunun grubundaki Honey misin?"

"Evet ta kendisi. Aramızda bir yanlış anlaşılma oldu. Onu düzeltmem gerekiyor."

"Geç içeri."

Jooheon ayakkabılarını çıkarıp içeri geçti.

"Salona geç. Ben Changkyun'u çağırırım. Biraz başı dönüyordu ama sanırım şimdi daha iyidir."

Changkyun, Jooheon'un geldiğini duyunca kaçacak delik aramaya başlamıştı. Ondan nefret ediyordu ve açıklamasını dinlemeyecekti.

"Changkyun. Honey gelmiş. Changkyun?" Kihyun, Changkyun'un odasına baktığında tek gördüğü boş bir yatak olmuştu. Tuvalete ve kendi odasına baktıktan sonra mutfağa gitti. Changkyun yerde oturuyordu. Bacaklarını kendine çekmişti.

"Ne oldu Kyun-ah? İyi misin?"

"Jooheon hyungu gönderir misin? Onunla konuşmak istemiyorum."

"Neden?"

"Sadece... İstemiyorum. İyi hissetmiyorum."

"Hastaneye gitmek ister misin?"

"Gerek yok Kihyun hyung. Sadece biraz daha dinlenmeliyim."

"Pekala. Ona sonra gelmesini söyleyeceğim." Kihyun yanından ayrılıp Jooheon'un oturduğu salona gitti.

"Üzgünüm. O kendini iyi hissetmiyor. Daha sonra gelebilir misin?"

"Beni görmek istemiyor olmalı." diye düşündü. Daha sonra onun da bu evde olduğunu fark edince aklına bir fikir geldi.

"Ona çok değer veriyorum. Onu incitecek şeyler asla yapmam. Eğer yapmışsam da o ben değilimdir. Lütfen bunu bilsin." dedi yüksek sesle. Changkyunu duyduğunu biliyordu.

"Changkyun seni seviyorum. Sana çok değer veriyorum. Umarım beni duymuşsundur." diye sürdürdü konuşmasını. Daha sonra ise Kihyun'a teşekkür ederek evden ayrıldı. Kihyun hayran kalmıştı. Changkyun gerçekten seviliyordu...

Soru: Bölüm yazarken dinleyebileceğim şarkılar önerir misiniz?