Tweede Ster Naar Rechts | ✔️

Hoofdstuk 3: Boekenjongen, boekenmeisje

83 dagen ervoor

"Anderhalve minuut." zei ik tegen mijzelf. "Droog je tranen en ga naar de les." Ik hoopte dat niemand anders ook op de wc's zat. De wc's was één van de weinige plekken waar ik rust had. De perfecte plek om even uit te huilen van het Lily gebeuren en weer doen alsof alles normaal is. Niet dat ik hier nu ook echt huilde, want ik bedoel daarmee dat ik moest doen alsof er niks aan de hand was. Meestal zat ik hier ook met lunch alhoewel ik nu ook steeds vaker bij mensen uit mijn oude klas zat. Ook als ik mij in de les wisseling niet goed voel ga ik hier naartoe en lees wat. Niet veel, maar het lucht wel altijd op.

Ik had het boek nog in mijn handen en liep de deur uit. Er waren niet meer zoveel mensen op de gangen dus kon ik er makkelijk doorheen lopen. "Alaska Young!" Ik keek om omdat het de naam van een karakter uit het boek dat ik vasthield was. Het verbaast mij dat iemand hier ook hetzelfde boek had gelezen of er in ieder geval van gehoord had. "Is het labyrint leven of sterven?" Waar probeert hij aan te ontsnappen: De wereld of het einde daaraan?" De jongen die het riep was niet bepaald knap. Hij had een beetje enge ogen. "Het grote misschien, John green. Goede keuze." ging hij verder. "Iedereen moet minstens één keer in zijn leven een John Green boek lezen." Pas toen drong het mij door dat het de jongen uit de boekenwinkel was. Als hij niet van boeken hield had ik nooit met hem gepraat. De jongen wreef in zijn ogen waardoor zijn bril een beetje naar voren kwam. "Mooi antwoord, boekenmeisje." Hij had zoveel mooie benamingen voor mij kunnen bedenken, maar hij kiest dan toch voor boekenmeisje. Van iemand die John Green leest had ik toch wat beters verwacht. Geen van ons beide zei nog iets, dus glimlachte ik en hij liep weg.

Na even over dit moment nagedacht te hebben besloot ik dat dit mijn kans voor een Peter Pan is. Een kans voor een mooie herinnering. Hij leek een leuke jongen en hield van boeken, wat al veelbelovend klonk. Als ik hem nou al eerder had ontmoet kon er rekening mee houden bij het kiezen van een extra vak. Bij ons op school kon je een extra vak kiezen en daar dan een project voor maken. Het heeft geen invloed op je cijfers, dus koos ik geschiedenis. Het is mijn favoriete vak en ook één van de weinige waar ik mij echt op mijn gemak voel. De meeste mensen kiezen hun extra vak op basis van hun vrienden. Welk vak hun kiezen, kiezen ze dan ook. Als ik de boekenjongen eerder had ontmoet had ik kunnen uitzoeken welk vak hij koos en dan kies ik die dan ook. Klinkt als iets wat Lily zou doen.

Aangezien mijn volgende les helemaal boven in het gebouw was had ik tijd om na te denken. Even ging de gedachte door mijn hoofd dat ik net zo op mijzelf gericht was als Lily, maar het liefste zou ik die gedachte weer willen vergeten. Dat ging moeilijker dan gedacht. Niet per se wat ik haar had aangedaan, volgens Lily, bleef mij achtervolgen. Meer het feit dat ik vaak jaloers was en liever zelf in de spotlights wil staan. Natuurlijk begrijp ik dat ik deze dingen achter mij zou moeten laten, maar ik heb het gevoel dat ik mijzelf niet meer ben dan. Het klinkt raar. Heel raar. Net zo raar dat ik nog steeds vriendinnen ben met Lily. Ik ben bang dat ik niemand meer heb als ik niet meer haar vriendschap heb. Ik heb geen idee met wie ik nog bevriend zou kunnen worden. Soms komt de gedachte in mij op dat het niks uit maakt hoeveel vrienden je hebt. Ik ben vast veel gelukkiger zonder hen. Dus wat heb ik dan te verliezen?

81 dagen ervoor

Heb de boekenjongen schildpadden tot in het oneindige zien lezen. Ben nu toch een beetje trots.

78 dagen ervoor

Boekenjongen droeg vandaag een blauw, wit, rode sweater. Het ziet eruit als een ijsje. Vanaf nu hou ik van jongens met een blauw, wit, rode sweater.

76 dagen ervoor

Een bordeauxrode sweater. Hij ziet er ook net leuk zo uit in een bordeauxrode sweater.

74 dagen ervoor

Ik verbeter mijzelf. Boekenjongen ziet er altijd goed uit in sweaters.

68 dagen ervoor

De afgelopen dagen heb ik verassend veel nagedacht over de boekenjongen. Ik voel me stom dat ik niet om zijn naam heb gevraagd. Belle en Lily zouden wel zijn naam kunnen weten, maar bij hen voelt het niet fijn om hierover te praten. Natuurlijk heb ik Belle wel verteld dat ik iemand leuk had ontmoet en zij vertelt het dan aan Lily. Het is gewoon niet prettig dat zij al mijn geheimen zouden weten. Gisteren zag ik hem in de gang. Stiekem zou ik dan toch weer met hem willen praten. Het maakt mij blij dat hij het boek dat ik hem had aanbevolen ook echt leest. Hij leest het elke pauze. Gevoelens komen in mij op die ik al lang niet meer heb gehad. Ik dacht na over hoe onze lippen elkaar zouden aanraken. De muziek die we samen zouden luisteren. Ik dacht na over de dingen die niet belangrijk zouden zijn voor anderen, zoals het kleine vlekje op zijn neus. Soms had ik de gedachte dat hij misschien ook zo over mij dacht. Heel soms, maar dat zal ik niet zo snel toegeven.