❤BANA AŞKI ÖĞRET❤

❤42. BÖLÜM❤ÖZLÜYORUM❤

EYLÜLÜN AĞZINDAN

Serkanla beraber bir restoranta gelmiştik. Her şey çok güzeldi. Mum ışığında romantik bir masamız vardı. Karşılıklı oturmuş keyifle yemeğimizi yerken sohbetimizi de ihmal etmiyorduk.

Serkan: Nasıl bir tanem sevdin mi burayı?

Eylül: Çok güzel aşkım çok sevdim. Sen daha önce gelmiş miydin?

Serkan: Daha önce çok geldim ben buraya.

Eylül: Ne! Kiminle geldin acaba?! Böyle romantik bir yere bir çok kez!

Serkan sırıtmaya başladı.

Eylül: Ne gülüyorsun ya. Serkan soruma cevap ver!

Serkan: Kıskanç sevgilim benim. Biz bu yazlığa her yıl geliyoruz. Geldiğimiz zamanlar da bu restorantta ailecek yemeğe geldiğimiz oluyor.

Eylül: Heee öyle desene yaa. Bende şey sandım-

Serkan: Kızlarla geldiğimi.

Eylül: E böyle bir yere başka ne sanacaktım. Sen öyle çok geldim deyince. Tabiki aklıma kızlar gelir. E şimdi Allah var yakışıklı çocuksun.

Serkan: Ahahaha sen çok tatlısın ya. Hee Eylül sevgilimle geldim.

Eylül: Serkaaannn ne biçim konuşuyorsun sen?!

Serkan: Olmayan sevgilimden mi kıskanıyorsun sen beni? Yuh Eylül.

Eylül: Gülmesene yaa ayrıca senin bir sevgilin var eşşek ben neyim burada?

Serkan: O anlamda demedim kıskanç şey. Yani senden önce sevgilim yoktu ya. Ondan dedim hani.

Eylül: Mantıklı ben birazcık abartmış olabilirim tabii.

Serkan: Birazcık?? Heee tabi tabi.

Eylül: Serkaaannn.

Serkan: Tamam tamam sustum.

Eylül: Neyse aşkım şey diyecektim ben.

Serkan: Söyle bir tanem?

Eylül: Ya hani sen beni bir tane tepeye götürmüştün böyle kırlarda yeşillik alan falan vardı.

Serkan: Evet canım?

Eylül: Yaa buradan dönünce yine oraya gider miyiz?

Serkan: Tabii ki gideriz aşkım benim. Sen çok sevmiştin orayı.

Eylül: Aynen çok sevmiştim. Çok güzel bir yerdi. Böyle çok huzurlu sessiz sakin. Sadece sen ve ben.

Serkan: Biz... Eylül?

Eylül: Efendim aşkım?

Serkan: Seni çok seviyorum.

Eylül: Yaa bende seni çok seviyorum.

Gülümseyince gülümsedim. Onunla olmanın tadını çıkarmaya devam ettim. Çok mutluydum. Mutluyduk!

SONGÜLÜN AĞZINDAN

Yatağıma oturmuş karnımı dizlerime kadar çekmiştim. Göz yaşlarımı durduramıyordum. Güneyi defalarca aramıştım açmamıştı. Bir sürü mesaj atmıştım. Hiç birine cevap vermemişti. İnanmamıştı bana güvenmemişti. Bu benim canımı çok yakıyordu. Böyle olmamalıydı. Gözlerimi silip yerimden kalktım. Anahtarımı ve telefonumu cebime atıp evden çıktım. Hemen bizim yan villada oturan şerefsiz komşumuza gittim! Semih! Bana bunun hesabını verecekti! Kapıyı yumruklarcasına çalmaya başladım. Kapıyı açtığımda o iğrenç suratını görmemle sert bir tokadı suratına geçirdim!