K.

Bölüm 14 ''Bir noktadan sonra geri dönüş yok. İşte tam o noktadayız. K.''

'' Evrendeki en yıkıcı güç nedir biliyor musun? Pişmanlık. ''

Yula, içindeki merak duygusunu bastırmaktan yoksun bir halde gözlerini ekrana dikmiş sayfanın açılmasını beklerken ne öğrenmek istediğinden emin olmayan endişeli bir ruh haliyle yerinde duramıyor sürekli omzuyla K ya çarpıp duruyordu. Mesaj bir kaç cümle yazıdan ve bir fotoğraftan oluşuyordu.

''Ah nasıl fark etmedim. Nasıl bir tehlike içindeyiz bilmiyorum yaşıyor musun bilmiyorum. Sana nasıl ulaşabilirim bilmiyorum.  Önümüzdeki bir hafta boyunca kimseye haber vermeden seni bu fotoğrafın çekildiği yerde bekliyor olacağım. Yaşıyorsan ki bunu hissediyorum ve istiyorum lütfen gel seni görmem gerekiyor. '' 

Mail ekindeki görsel samanların üstünde oturmuş vaziyette iki küçük bez bebeğin siyah beyaz bir fotoğrafıydı. Fotoğraftaki kahve rengi pasa benzeyen lekelerden çok eski bir fotoğraf olduğu belli oluyordu.

K  sesli düşündü,

- Annemden uzun süredir haber alamıyordu doğru ama bu kadar abartmaya ne gerek var biraz aşırılık yok mu sence de ?

Yula: ''Meva ve Jülide çok yakın dostlar ama bence mesajda bir gariplik var. Nasıl bir tehlikedeyiz, derken ne demek istedi. Bu mesajı kimseyle paylaşamayız özellikle de annenle. Çünkü Jülide Hanım da bu mesaj kadar tuhaf bu günlerde arkadaşı bu haldeyken nasıl ona hiç bir şey söylemeden ortadan kaybolur. ''

K : Fotoğraf ne ima ediyor bunu öğrensek yardımcı olabilir. 

Merdivenlerde ayak sesleri duyuldu.

K telefonu sakladı, Yula gözleriyle K yı onaylayarak odadan çıktılar, odada olanlar kimseyle paylaşılmayacaktı. 

Jülide doktora gideceğini önemli olmadıkça onu aramamalarını söyledikten sonra dışarı çıktı.

K ve Yula tekrar yalnız kaldı, K telefonuna uzanıp Ediz'i aradı Yaz la beraber bize gelin dedi tam kapatacakken '' Gopro yu unutma! '' diye ekledi.  Yeni başarıları, yazılımı aksiyon kamerasında çalıştırabilmek olmuştu.  Yula sıkılmış görünüyordu istemese de çoktan ekibin bir parçası olmuş gibiydi, çalışma için salonu hazırlamaya başlamışlardı ki ev telefonu çaldı, yakınında olan K telefonu açtı. Telefon Meva nın  yattığı hastahaneden geliyordu. Meva nın kendine geldiğini ancak psikolojik bir sebepten konuşma güçlüğü çektiğini söylüyordu telefondaki ses, daha sonra Meva nın el hareketleriyle bir şeyler anlatmaya çalıştığını ama çok fazla agresif davrandığı için sakinleştirici verdiklerini iletti aynı ses, K görüşme bitmeden telefonu kapatarak Yula' ya seslendi.

- Hazırlan gidiyoruz !

- Ediz ve Yaz ne olacak gelmek üzereler .

- Çıkıyoruz Meva uyanmış sen benimle gelmen lazım.  dedi K. Bir yanda da kendi de hazırlandı ev telefonunu da  tekrar çalması ihtimaline karşı yanına aldı.

Binadan çıkarken Ediz ve Yaz' la karşılaştılar. K onlara doğru ilerledi Ediz in elinden Goproyu alıp çantasına attı.  ''Acil çıkmamız lazım bu şimdilik bende kalsın sizi daha sonra ararım. '' diye seslendi onlardan uzaklaşırken. 

Yol boyu Ela yı düşündü, o günden sonra Meva öğretmişti işaret dilini ona ya da öğrenmesi için çabalamıştı, dik kafalı Ela diye geçirdi içinden. K içi meraktan yanarken kendi halinde yola odaklanmış Yula' yı umursamazken Yula' nın sesiyle irkildi.

-Neler oluyor anlatmayı düşünmüyor musun?

- Meva uyandı konuşamıyor ama işaret diliyle bir şeyler söylemeye çalışıyor herkesten önce bizim öğrenmemiz lazım. 

Yula önemli gelişmeler karşısında şaşırsa da sürekli olarak kullanıldığını hissediyordu. K nın gelmesini istemesinde ki sebep kesinlikle ortaklı değildi, bunu artık anlamıştı. Bir araçtı onun için bu biraz kırmıştı onu.

Hastaneye ulaşmışlardı. Girişte bilgi alıp odasına çıktılar görevli hemşire kendisine geldiğini görüşebileceklerini söyledi.

K her ne kadar Yula' nın doğru çevireceğine güvense de  kulaklığını takıp Gopro yu eline alarak içeri girdi. Meva onları görünce vücudunu gerdi kalkmaya çalıştı ama kalkamadı gözlerini açarak ellerini hareket ettirmeye çalıştı. 

K: İyi misin? Neler oluyor?  Gerçekten çok korkuttun bizi bilmediğim bir şey mi var?

Meva, evet anlamında parmaklarını hareket ettirdi. 

Yula,  '' Evet dedi. '' diye haykırdı. K tekrar sordu ''Annemle mi ilgili ?''

Yula : Tekrar ''Evet dedi. '' diye çevirdi tekrar. Zaman ilerledikçe Meva daha hızlı yanıt veriyordu sorulara. 

K zaten kulaklıktan duyuyordu, Yula' ya bakmadan Meva' nın gözlerine bakarak. 

- Söyler misin? diye sordu.

Meva' nın elleri bir şeyler hissetmişcesine hızlandı. Daha hızlı hareket etmeye başladı.

Tam o sırada Jülide odaya girip ışıkları söndürdü. Arkasından hemşire sesleri geliyordu. En sonunda da Tahir' in sesi duyuldu. 

''Çocuklar burada ne işiniz var çabuk çıkın Meva' nın dinlenmesi gerek.'' dedi Tahir Yula' yı eliyle sırtından dokunarak kapıya yönlendirdi. Daha sonra bir hemşire gelip  tıbbi bir açıklama yaptı. Hastanın operasyon sonrası ağır migren atağı geçirdiğini ve karanlık ve sessiz bir odaya ihtiyacı olduğunu söyledi. 

K duydukları karşısında şoka girmişti. Onu sarsan şey hemşirenin söyledikleri değil, ışığın kapatılması sonucu otomatik gece görüş modunu açan Gopro nun kulaklığından gelen çığlık sesiydi. Meva karanlığa rağmen sessizce çığlık atmıştı susturulmak istemeyen elleriyle...